Μια από τις πρώτες του σκέψεις -αυτό είπε προχθές ο Γιώργος Βουλγαράκης- όταν πήγε στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας ήταν να κάνει κάτι για να τονώσει τη ζωή στα νησιά του Αιγαίου. Ετσι, σκέφτηκε να φροντίσει για τα χειμωνιάτικα βράδια των κατοίκων, που βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με τα θορυβώδη του καλοκαιριού. Μοναχικά, άγρια, χωρίς κανένα περιθώριο για διασκέδαση έξω από αυτήν της τηλεόρασης που δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή. Μέρες που είναι, σκέφτηκε να διοργανώσει ώς το τέλος του χρόνου κάποιες θεατρικές και μουσικές εκδηλώσεις σε νησιά απομακρυσμένα, έχοντας στο μυαλό του κάτι μεγαλεπήβολο για αργότερα: Φεστιβάλ Αιγαίου Αρχιπελάγους.
Καλά είναι αυτά για αρχή και με τις επιλογές που έγιναν: τον θίασο της Κάρμεν Ρουγγέρη, συναυλίες με κάλαντα και παραδοσιακό χρώμα με ορχήστρα που θα διευθύνει ο Χρίστος Τσιαμούλης, το «Καρναβάλι των ζώων» σε πρωτότυπη διασκευή για κουιντέτο εγχόρδων. Ομως, ας μην κοροϊδευόμαστε. Αν θέλουν οι υπουργοί να φτιάξουν ένα θεσμό με συνέχεια, ιδέες, χαρακτήρα, χρειάζεται κάτι περισσότερο. Συνεργασία με άλλα υπουργεία, εξασφάλιση χώρων και υποδομής και ένα μεγάλο κάλεσμα των καλλιτεχνών. Πάντως, όχι ένα ακόμη φεστιβάλ. Φτάνουν και περισσεύουν τα καλοκαιρινά. Οσο για ποιότητα, αυτή συχνά αναζητείται. Καλά, κακά και μέτρια θεάματα μπαίνουν στο καράβι και σε κάποιο γήπεδο θα βρουν κοινό.
Από τέτοια πολιτιστική ενημέρωση καλό είναι να γλιτώσουμε. Γέμισε ο τόπος από φεστιβάλ σε δήμους, κοινότητες, από παραστάσεις και συναυλίες που προσαρμόζονται για κάθε νησί και επαρχιακή πόλη. Οι άνθρωποι που ζουν μακριά από το κέντρο, σε νησιά ή σε άλλες απομακρυσμένες περιοχές έχουν ανάγκη από κάτι πιο ουσιαστικό. Ξέρουν να ξεχωρίζουν.
Αλλά και οι καλλιτέχνες. Ας προσφέρουν και αυτοί. Οπως κόπτονται για την πώληση και είσπραξη των καλοκαιρινών τους θεαμάτων, ας δείξουν ανάλογο ενδιαφέρον και τον χειμώνα. Κανείς τραγουδιστής δεν τους προσεγγίζει τέτοια εποχή κι ας δουλεύουν τριήμερα, και για θέατρο ούτε λόγος. Η πολιτιστική ζωή των νησιών θέλει τη συνεργασία όλων.