Κάποιοι δίσκοι αντιστέκονται στο εύκολο…

Κάποιοι δίσκοι αντιστέκονται στο εύκολο…

4' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχουν δίσκοι που μπορεί να μην τους δούμε ποτέ στις προθήκες των μεγάλων δισκοπωλείων, φτιαγμένοι με μεράκι και χωρίς υποχωρήσεις από καλλιτέχνες, οι οποίοι ασκούν την τέχνη τους ασχολούμενοι οι περισσότεροι και με άλλες δουλειές για να τα βγάλουν πέρα οικονομικά.

Αγνωστοι στο ευρύ κοινό, άγνωστες και οι μικρές εταιρείες που τους εμπιστεύθηκαν, για να κυκλοφορήσουν τους δίσκους τους με δύσκολο και πειραματικό συνήθως περιεχόμενο.

Κανείς τους δεν βάζει φωτογραφία του στο εξώφυλλο. Οι περισσότεροι δεν την έχουν ούτε στο εσωτερικό φυλλάδιο. Χωρίς τα photoshop χαμόγελα με τη φτιαχτή ευτυχία που εκφράζει την ανώδυνη μουσική βιομηχανία. Οι εκδόσεις αυτών των καλλιτεχνών δεν είναι πρόχειρες. Κοστίζουν. Κι ας ξέρουν ότι κάποιες δεν θα φτάσουν ποτέ στα ράφια.

Δίσκοι απενοχοποιημένοι οι περισσότεροι, δεν έχουν να κάνουν με την αγορά. Ξέρουν ότι δεν θα τους στηρίξουν ραδιοφωνικοί σταθμοί ούτε εκπομπές της τηλεόρασης. Ούτε από την άλλη νιώθουν την ανάγκη να είναι ρηξικέλευθοι. Να κάνουν «επανάσταση» την οποία άλλωστε κανείς δεν κάνει, να δηλώσουν έντεχνοι, καλλιεργημένοι, κυνηγημένοι.

Κοινό τους χαρακτηριστικό η αγάπη για τη μουσική. Φλερτάρουν με διάφορα μουσικά είδη: από την παράδοση, την κλασική, την τζαζ, την ποπ, τη ροκ και την ηλεκτρονική μουσική, με ελευθερία, δημιουργικότητα και διάθεση για μουσικά ταξίδια.

Far West, Τribal Dances. (Hitch hyke). Από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς που πέρασε, κυκλοφόρησε από τη Hitchhyke. Δημιουργός του ο συνθέτης και κιθαρίστας Σωτήρης Δεμπόνος, 45 χρονών από την Κεφαλονιά, μας έδωσε σε αυτό το δίσκο ένα πρωτότυπο συνδυασμό της παράδοσης με την πρωτοπορία. Ηχοι από μαντολίνα, μπάντες και χορωδίες -από ηχογραφήσεις που έκανε ο Δεμπόνος σε ταβέρνες και δρόμους του Αργοστολίου στην Κεφαλονιά- κάνουν ένα ξεχωριστό χαρμάνι με το ηλεκτρονικό στοιχείο.

Η σχέση του Δεμπόνου με το μαντολίνο ξεκίνησε στα 14 του χρόνια κι από τότε άρχισε το ενδιαφέρον του για τα νυκτά όργανα. Θήτευσε δίπλα στον Γ. Μηλιαρέση και τον Κ. Τελάκη ενώ η ανησυχία του τον οδήγησε στο θεάτρο (ιδρυτικό μέλος του θεατρικού οργανισμού «Στιγμή»), και τον κινηματογράφο. Μικρού μήκους ταινίες όπως «Το τραγούδι των πορτοκαλιών» και το «Κλείσε τα μάτια και χρωμάτισε» σε σκηνοθεσία Γ. Λεοντάρη είναι οι δουλειές του για το σινεμά, ενώ με τον Αντώνη Λιβιεράτο υπέγραψαν το σάουντρακ της ταινίας του Κ. Χατζημιχαηλίδη: «Του χάρου τα δόντια». Το cd «Ουράκας» ήταν η πρώτη εμφάνιση του Σ. Δεμπόνου στη δισκογραφία.

Στο «Far West» που έχει συμπαραγωγό τον Αντώνη Λιβιεράτο και συνεργάτιδα στο μοναδικό τραγούδι του δίσκου τη Σαβίνα Γιαννάτου, μοιάζει σαν να συναντιέται ο Φώτης Αλέπορος με τον Τομ Γουέιτς και τον Νικ Κέιβ.

«Εlephant», Alkis Zopoglou & Kontra bando. (Εlephant Mu sic). Εκδόθηκε στην Καβάλα από τον δεξιοτέχνη στο κανονάκι Αλκη Ζοπόγλου και το συγκρότημά του, τους Κοντρομπάντο, και περιέχει εννέα οργανικές συνθέσεις που στηρίζονται στην ελληνική παράδοση, αλλά και τις άλλες των μεσογειακών χωρών. Ενα πετυχημένο μεσογειακό ταξίδι με τζαζ σταθμούς, όπου ο ζουρνάς συναντιέται με τα ηλεκτρονικά πλήκτρα, το κλασικό κλαρινέτο και το τσέλο με την ηλεκτρική κιθάρα το ούτι και το κανονάκι.

Το κανονάκι είναι και το βασικό όργανο της δουλειάς του 40χρονου Ζοπόγλου. Γεννημένος στην Καβάλα (όπου ζει και εργάζεται ως χρυσοχόος) ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική σε ηλικία 14 ετών. Το κανονάκι το μελέτησε δίπλα σε δεξιοτέχνες όπως οι: Goksel Baktagir, Halil Karaduman, Ahmet Meter, ενώ είναι και διπλωματούχος βυζαντινής μουσικής.

Συμμετέχει στο μουσικό σύνολο «Εν χορδαίς», έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι: Χρόνης Αηδονίδης, Χάικ Γιαζιτζιάν, Σταμάτης Κραουνάκης, Νίκος Σαραγούδας, Ara Di gjian, Imane Homsy, Sellahadin Maraqa, Hossein Omouni. Το γκρουπ «Κοντραμπάντο» απαρτίζεται από καλούς μουσικούς, οι οποίοι όλοι έχουν και ένα άλλο επάγγελμα: συμβολαιογράφος ο σαξοφωνίστας, εκδότης ο κιθαρίστας κ.λπ.

«Drοm», Νικολέττα Αναστασίου. (Καθρέφτης). Αλλη μια περίπτωση με ενδιαφέρον. Η Αναστασίου γεννήθηκε στην Ηπειρο κι έμαθε να τραγουδάει «στην ανοιχτή θάλασσα και στους αγρούς» όπου συνεχίζει να ασκείται, όπως λέει. Σπούδασε Κοινωνική Εργασία, θέατρο και τραγούδι, φτιάχνει μουσικές παραστάσεις – παραμύθια και αδυναμία της είναι «η κατασκευή μουσικών παραστάσεων για φυσικούς χώρους, όπως ο μύθος της Δρογγαράτης, που φτιάχτηκε ειδικά για ένα μεγάλο σπήλαιο της Κεφαλονιάς».

Μαθήτρια του Αρη Ρέτσου στην προσωδία, του Στ. Κραουνάκη στο μουσικό θέατρο, του Φοίβου Ταξιάρχη στην ανάγνωση, της Δόμνας Σαμίου στο παραδοσιακό τραγούδι, πρώτα δοκίμασε τη δουλειά της στο κοινό και ύστερα την ηχογράφησε.

Το «Drοm» που σημαίνει δρόμος και πορεία, στη γλώσσα των Τσιγγάνων, είναι ένα αισιόδοξο φρέσκο άκουσμα με θεατρικά στοιχεία, από μια ταλαντούχο τραγουδίστρια και τραγουδοποιό που διασκεύασε δέκα τραγούδια Τσιγγάνων της Ευρώπης. Δεν πρόκειται για μεταφράσεις των τραγουδιών αλλά παραμυθοτράγουδα όπως τα λέει, σαν τη «Σταχτοπούτα που χορεύει στα λαούτα» και δεν έχασε το γοβάκι της, το «Μεσαιωνικό παραμύθι» κ.ά. Από τις ωραίες στιγμές του δίσκου το «Ερωτικό γίνε», το «Καλημέρα» και ο «Σπόρος» που ήθελε να γίνει δάσος. Το ταξίδι στις εικόνες ολοκληρώνεται με τη δική της μουσική. Το τραγούδι «Αρχίζω αυτή τη στιγμή» που δείχνει και όλη τη διάθεσή της: «Δε θέλω τη μοιρολατρία/ σιχάθηκα την απραξία/ και μέσα στη δράση θα μπω/ και τη δυναμή μου θα βρω».

«Να υποθέσω τη ματιά», Τάσος Ρωσόπουλος. (64 millimetres). Επτά ορχηστρικά κομμάτια και δύο τραγούδια ταξιδεύουν τον ακροατή σε μια εμπειρία. Ενα cd λιτό, χωρίς τίποτα στο μπλε εξώφυλλο παρά μόνο τον τίτλο του δίσκου και το όνομα του δημιουργού. Εχει προηγηθεί η «Μέθοδος των τριών» μια συνεργασία με τους Γ. Κοροπούλη και Ελ. Αρβανιτάκη, από τις εκδόσεις «Υψιλον». Ο 34χρονος συνθέτης με σπουδές στο ΕΜΠ (τοπογράφος μηχανικός), στο Ελληνικό Ωδείο και το Ωδείο Νάκα, έχει γράψει μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο, έχει εμπειρία στον χώρο της διαφήμισης, είναι συνεργάτης του Γ΄ Προγράμματος και δημιούργησε με τον Τάσο Μπακασιέτα το label «64millimertes».

Το cd «Να υποθέσω τη ματιά» μοιάζει δυσπρόσιτο στην αρχή αλλά σε κερδίζει με αυτή την πετυχημένη μίξη φυσικών και ηλεκτρονικών οργάνων. Κλασικές επιρροές, ηλεκτρονική μουσική και ροκ πινελιές που δίνουν τη θέση τους σιγά σιγά σε πιο άμεσους μελωδικούς κιθαριστικούς δαχτυλισμούς με χατζιδακικές αποχρώσεις.

Από τις ευχάριστες – ονειρικές στιγμές του δίσκου είναι η γλυκιά μπόσα νόβα «Απέναντι».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή