Η πατρότητα είναι κάτι σαν την «Ημέρα του Πατέρα» (που παρά τις φανφάρες και τα σαλπίσματα, απέχει παρασάγγας από το να είναι «διεθνής»): ασαφής και συγκεχυμένη. Οταν έγινα πατέρας, στα 32 μου, ήμουν βέβαιος ότι αυτό επιθυμούσα όσο τίποτε άλλο στον κόσμο. Να τεκνοποιήσω «και πληθυνόμενος να αυξηθώ»! Στα έξι χρόνια που μεσολάβησαν έχω αλλάξει γνώμη περισσότερες φορές απ’ όσες θα ήθελα να παραδεχτώ. Είναι η ευθύνη που δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο στον κόσμο. Η παραδοχή ότι εδώ πας στα τυφλά χωρίς πυξίδα. Η σχετική βιβλιογραφία που αναπαράγει γενικότητες και κλισέ για να συσκοτίσει, εν τέλει, περισσότερο την υπόθεση. Η «κρυφή επιθυμία της κλωνοποίησης» που έρχεται σε διαρκή σύγκρουση με το δώρο της αυτοδιάθεσης, ένα δώρο που -θεωρητικά- κάθε γονιός θέλει να κάνει στο παιδί του. Και τέλος, οι βαθιές ενοχές του χωρισμένου πατέρα που δεν επουλώνονται με τις συχνές επισκέψεις στο Τζάμπο ούτε τα αδέξια τηλεφωνήματα…
Λατρεύω να είμαι πατέρας. Και άλλες φορές, βαριέμαι θανάσιμα να σέρνομαι σε παιδικά πάρτι και λούνα παρκ. Η κόρη μου, μου κάνει μια χαριτωμένη ερώτηση που απαιτεί μια έξυπνη απάντηση, και αισθάνομαι περήφανος που την κρατάω από το χέρι. Λίγες στιγμές μετά γίνεται το ίδιο ανιαρή όσο και τα άλλα άγνωστα παιδάκια γύρω μας. Το βράδυ με αγκαλιάζει και ριγώ σαν να είμαι ερωτευμένος. Λίγο νωρίτερα, στο αυτοκίνητο, βλαστημάω την κίνηση και τις συνθήκες που με αναγκάζουν να εγκλωβιστώ μέσα της. Οταν είμαι μόνος κυκλοφορώ πάντα με μοτοσικλέτα…
Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι αυτό το πράγμα που λέγεται «πατέρας». Μοιάζει με ρόλο χωρίς σενάριο, ή απροετοίμαστο stand up comedy. Κερδίζει όποιος αυτοσχεδιάζει καλύτερα. Ελπίζω μόνο να μην είναι εκείνος που περιμένει από τα παιδιά του να γίνουν τόσο ευτυχισμένα, όσο θα γινόταν κι ο ίδιος, αν είχε έναν άλλο πατέρα…
ΥΓ.: Την περίφημη «Ημέρα του Πατέρα» γιορτάζουν την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου μόλις 45 χώρες σε όλο τον κόσμο. Οι υπόλοιπες έχουν ανάλογες γιορτές από τις 14 Μαρτίου έως και τις 5 Δεκεμβρίου, ενώ μερικές την αγνοούν παντελώς, όπως οι Γερμανοί, που σε μια, κάπως συγγενική, επέτειο μαζεύονται σε αντροπαρέες και πίνουν μπίρες. Τουλάχιστον αυτοί, δεν κοροϊδεύονται μεταξύ τους…