Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, με τους διαφυλετικούς γάμους ή με τους γάμους ανάμεσα σε διαφορετικές εθνικότητες, συμβαίνει ταυτόχρονα και για τους ίδιους λόγους σε πλήθος άλλων χωρών. Στην Ισπανία, την Ιταλία, τη Μάλτα ή την Τουρκία, χώρες που είχαν μια σχετική εθνική ομοιογένεια έως το 1990, οι γάμοι ακολουθούν την τάση που υπάρχει και στην Ελλάδα.
Αν φανταστούμε τον χάρτη με τη χώρα μας στο επίκεντρο, έχει ενδιαφέρον να δούμε τις βασικές κινήσεις που διαμορφώνουν τη σύγχρονη γεωγραφία της κοινωνικής και οικονομικής κινητικότητας. Πολύ απλά, θα μπορούσαμε να χωρίσουμε το ευρύτερο περιβάλλον της Ελλάδος σε ζώνες.
Η πλέον προφανής γεωπολιτική ζώνη είναι ο βαλκανικός διάδρομος, βόρεια της χώρας, που στην προέκτασή του περιλαμβάνει την Ουκρανία, τη Λευκορωσία και τη Ρωσία, ενώ ανατολικά αγγίζει τη Γεωργία, την Αρμενία, το Καζαχστάν και το Ουζμπεκιστάν. Είναι ένας πολιτισμικός «διάδρομος» με μεγάλη κίνηση που έχει συμβάλει στη δημιουργία πολλών νέων οικογενειών στην Ελλάδα.
Μία άλλη «ζώνη» είναι η Ανατολή, με τη δυτική και κεντρική Ασία. Συρία, Ιορδανία, Λίβανος και Ιράκ και φυσικά, Πακιστάν, Ινδία και Μπανγκλαντές. Από αυτή τη ζώνη, έχουμε τους λιγότερους γάμους, χωρίς όμως ο αριθμός τους να είναι αμελητέος.
Η ζώνη της Αφρικής, με πληθυσμό από την Αιθιοπία, την Ερυθραία, την Γκάνα και τη Νιγηρία, έχει δημιουργήσει σε αστικούς πυρήνες της Αθήνας, όπως στην Κυψέλη, αφρικανικές κοινότητες. Οι Νιγηριανοί είναι εκείνοι με τη μεγαλύτερη κινητικότητα και διάθεση προσαρμογής στη νέα ζωή. Η ζώνη της βόρειας Αφρικής, με Μαροκινούς και Αιγύπτιους κυρίως στην Ελλάδα, έχει και αυτή μία ικανή εκπροσώπηση και ένα μικρό αριθμό μεικτών γάμων, κυρίως αλλοδαπών ανδρών με Ελληνίδες.
Αφησα τελευταία τη ζώνη της Δύσης. Και αυτό γιατί ανήκει σε άλλη κατηγορία. Οι γάμοι Ελλήνων και Ελληνίδων με γυναίκες και άνδρες από τη Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, κ. ά. είναι μια πολύ παλιά υπόθεση έξω από τα κανάλια της οικονομικής μετανάστευσης φυσικά, και περισσότερο συνδεδεμένη με τις σπουδές στο εξωτερικό και την κινητικότητα στελεχών και επιχειρηματιών στη Δύση. Η μικρή, αυτή, έρευνα, έδειξε ότι σε ό, τι αφορά τους Δυτικοευρωπαίους, τόσο οι Ελληνες όσο και οι Ελληνίδες παντρεύονται με την ίδια ευκολία αλλοδαπούς, ενώ στην περίπτωση των οικονομικών μεταναστών, οι άνδρες είναι πιο έτοιμοι να παντρευτούν ξένη γυναίκα.