Η 3η Σεπτεμβρίου 1939 είναι μια πολύ σημαντική επέτειος για τους Βρετανούς. Πριν από 70 χρόνια, ο πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεν απηύθυνε διάγγελμα από το ραδιόφωνο, στις 11.15, για να πει ότι «η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο με τη Γερμανία». Νωρίτερα, ο Βρετανός πρεσβευτής στο Βερολίνο είχε επισκεφθεί το γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών για να παραδώσει ένα τελεσίγραφο στον Χίτλερ, ζητώντας του να αποσυρθούν τα γερμανικά στρατεύματα από την Πολωνία. Την επέτειο αυτήν τίμησε το κανάλι ΙΤV1, προβάλλοντας την περασμένη εβδομάδα ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Outbreak», στο οποίο καταγράφεται, ώρα με την ώρα, εκείνη η ιστορική ημέρα μέσα από αφηγήσεις ανθρώπων από όλη την Ευρώπη που την έζησαν -και από τις δύο πλευρές-, ανθρώπων από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Κάποιοι από αυτούς είναι διάσημοι, κάποιοι άσημοι, όμως όλοι έχουν κάτι συγκλονιστικό να πουν.
«Είναι μια υπέροχη ταινία», γράφει ο Σαμ Γουόλαστον στον «Γκάρντιαν». «Και φυσικά τρομερά συγκινητική, αφού μιλά για τον πόλεμο, τους ανθρώπους, τις αναμνήσεις και τον χρόνο».
Μιλούν άνθρωποι που τότε ήταν παιδιά και υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν το Λονδίνο και να ζήσουν με ξένες οικογένειες στην εξοχή, ώστε να γλιτώσουν από τους βομβαρδισμούς. Η κόμισσα Μαουντμπάντεν της Βιρμανίας θυμάται ότι όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος, έκανε ιππασία στο Σάσεξ Ντάουνς. Η Γιούνιτι Μίτφορντ, μια Βρετανίδα που συμπαθούσε τους ναζί και βρισκόταν τότε στο Μόναχο, συγκλονίστηκε τόσο πολύ από την είδηση ότι οι δύο χώρες που αγαπούσε βρέθηκαν σε εμπόλεμη κατάσταση, που πήγε σε ένα πάρκο, έβγαλε από την τσάντα της ένα μικρό περίστροφο στολισμένο με μαργαριτάρια και αυτοπυροβολήθηκε στο κεφάλι. Ως εκ θαύματος, επέζησε, αλλά δεν ήταν πια η ίδια. Στον Ζωολογικό Κήπο του Λονδίνου, όλες οι δηλητηριώδεις αράχνες και τα φίδια εκτελέστηκαν ώστε να μην υπάρχει περίπτωση να δραπετεύσουν, αν ο Κήπος βομβαρδιζόταν. Ωστόσο, δύο γιγάντια πάντα, ο Τανγκ και η Μινγκ, φυγαδεύτηκαν στην εξοχή, όπως συνέβη και με τα παιδιά.
Οταν άκουσε την είδηση για τον πόλεμο, ο ασυρματιστής Γκέοργκ Χέγκελ, που βρισκόταν σε ένα γερμανικό υποβρύχιο U30, δεν μπόρεσε να κλείσει μάτι. Αργότερα, την ίδια μέρα, συνέβαλε στη βύθιση του επιβατικού πλοίου «S.S. Athenia» -κάτι για το οποίο μέχρι σήμερα τον κάνει να νιώθει πολύ άσχημα. Σε ένα τραμ του Βερολίνου, μια μαθήτρια, η Ελσα Ντανιελόφσκι, ένιωσε να την τυλίγει ένα τεράστιο γκρίζο σύννεφο. Μιλά και ένας εξηντάχρονος άνδρας, που ήταν το πρώτο μωρό που γεννήθηκε στο Λονδίνο μετά την κήρυξη του πολέμου. Ετσι, οι γονείς του τού έδωσαν το όνομα του πρωθυπουργού, δηλαδή Νέβιλ. «Αν γεννιόμουν ένα χρόνο αργότερα, θα με βάφτιζαν «Ουίνστον» προς τιμήν του Τσόρτσιλ. Πάλι καλά», λέει χαριτολογώντας.
Εκεί όπου δεν υπάρχει οπτικό υλικό από επίκαιρα της εποχής, έγινε προσπάθεια να δοθεί κίνηση στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Ετσι, οι φιγούρες που βρίσκονται σε πρώτο πλάνο αποκόβονται και μοιάζουν να «γλιστρούν» πάνω στο φόντο, ώστε να προστεθεί και μια τρίτη διάσταση. Ωστόσο, ο αρθρογράφος του «Γκάρντιαν» βρίσκει αυτό το τέχνασμα «ανόητο», αφού «δεν είναι ντροπή να χρησιμοποιούνται «στατικές φωτογραφίες» που έχουν μόνο δύο διαστάσεις…