Εγινε η κλοπή του ιωνικού κιονόκρανου, παλιού ευρήματος του Γερμανικού Ινστιτούτου, που ήταν μάλιστα αδημοσίευτο (εξαφάνιση το λένε), από τον αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας και αντί να ψάξουν για την αιτία του προβλήματος άρχισαν τις κοκορομαχίες. Συνηθισμένο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας να μην αναλαμβάνει κανείς την ευθύνη για κάτι σοβαρό, αντιθέτως στήνουν καβγά για το ποιος φταίει.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων διαμαρτυρήθηκε για την απομάκρυνση της κ. Χατζή, προϊσταμένης της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων, ζητώντας σε επιστολή του να «ανακαλέσει» την απόφαση η ηγεσία του ΥΠΠΟ και να διελευκάνει την υπόθεση της «ύποπτης εξαφάνισης». Ο σύλλογος, όπως τονίζει, δεν ανέχεται «να διασύρεται ένας αρχαιολόγος ως αποδιοπομπαίος τράγος» επειδή το συμβάν «συνέπεσε με την προεκλογική περίοδο».
Τα έβαλε όμως και με τους αρχιφύλακες «που επιλέγονται με αυστηρά κομματικά κριτήρια από τις πολιτικές ηγεσίες, ανεξαρτήτως των προσόντων τους, αλλά και της γνώμης του αρμόδιου αρχαιολόγου διευθυντή», και γενικά με όλο το ρουσφετολογικό γαϊτανάκι, που όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχει.
Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, και κάποιοι αρχαιολόγοι το ίδιο έπρατταν.
Χθες, αντέδρασαν οι φύλακες. Η ΠΕΥΦΑ καταγγέλλει ότι γίνεται προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών στους αρχιφύλακες, αρχαιοφύλακες κατηγορούν τους αρχαιολόγους ότι θέλουν να γυρίσουν δεκαετίες πίσω για να τους επιλέγουν με τα δικά τους κριτήρια κ. ά.
Κανείς τους όμως, αρχαιολόγοι και φύλακες, δεν «έβαλε πλάτη» ώστε να λυθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ξεσηκώνονται, απεργούν και στη συνέχεια τα βρίσκουν με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία και άντε πάλι από την αρχή.
Ο ΣΕΑ ερμηνεύει ως πολιτική δίωξη την παύση της προϊσταμένης της Ολυμπίας, αλλά μήπως η απομάκρυνση της προκατόχου της κ. Αραπογιάννη πριν από λίγα χρόνια τι ήταν;
Αντί να καθήσουν οι δύο σύλλογοι να τα βρουν, να συζητήσουν τα προβλήματα, να φτιάξουν ένα δυνατό μέτωπο για τους επόμενους που επίσης θα τους θέλουν συμβασιούχους, «σφάζονται». Και ο λύκος χαίρεται στην αναμπουμπούλα.