ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ. Αφού πέρασε πέντε χρόνια ως μοναχός σε ένα μοναστήρι βουδιστών απέχοντας από τη μουσική, ο Λέοναρντ Κοέν ανακάλυψε το 2005 ότι ο προηγούμενος λογιστής του καταχράστηκε σχεδόν όλες του τις οικονομίες.
Ετσι, δύο χρόνια αργότερα, για να ενισχύσει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, συμφώνησε με κάθε επιφύλαξη να πραγματοποιήσει παγκόσμια περιοδεία, την πρώτη έπειτα από περίπου 15 χρόνια.
Δεδομένων των συνθηκών που ώθησαν τον Κοέν να ανέβει ξανά στη σκηνή και της ηλικίας του -73 όταν ξεκίνησε η περιοδεία- εύλογα θα αναρωτιόταν κανείς πόσο ενθουσιασμένος θα ήταν ο σπουδαίος τραγουδοποιός όταν θα βρισκόταν ξανά μπροστά στο κοινό του.
Πρώτο όργανο, η φωνή
Ομως, κρίνοντας από το «Live In London» -ένα διπλό cd που ηχογραφήθηκε στην Ο2 Arena του Λονδίνου τον Ιούλιο του 2008 και που πρόσφατα κυκλοφόρησε-, ο Κοέν υπενθύμισε στο κοινό τις δυνατότητές του ως μουσικός και ερμηνευτής.
Ο Κοέν επιλέγει 26 τραγούδια από τον μακροσκελή λυρικό του κατάλογο και οι ερμηνείες του είναι εξαιρετικές, και κάποιες στιγμές συγκινητικές.
Οι ενορχηστρώσεις απλές και λιτές, με διακριτική συνοδεία γυναικείας χορωδίας, αφήνουν πρώτο όργανο την τραχιά, βαθιά και συναισθηματική φωνή του Κοέν.
Ο τραγουδιστής, με φθαρμένη πλέον χροιά, δεν κρύβει την ηλικία του όπως κάνουν άλλοι σύγχρονοί του. Κάθε άλλο, είναι απόλυτα συμφιλιωμένος με τα χρόνια του, γεγονός που του προσθέτει γοητεία. Ακούγεται σίγουρος και αφοσιωμένος στη μουσική και στους στίχους του από το πρώτο μέχρι το τελευταίο τραγούδι.
Είναι επίσης πνευματώδης. Ο Κοέν μπορεί να έχει τη φήμη ενός από τους πιο σκυθρωπούς ερμηνευτές στη σύγχρονη μουσική σκηνή, αλλά τα χιουμοριστικά του σχόλια ανάμεσα στα τραγούδια γοητεύουν και πετυχαίνουν μια ζεστή επικοινωνία με το κοινό, που είναι αποτυπωμένη στο δίσκο.
Συναισθήματα
Τα σχόλια του Κοέν, το πάθος και η ωριμότητα με τα οποία ερμηνεύει και η αλληλεπίδραση με το ακροατήριο κάνει αρκετά τραγούδια του live πιο ζωντανά από τις αντίστοιχες στούντιο ηχογραφήσεις.
Με λίγα λόγια, το διπλό «Live In London» είναι κάτι περισσότερο από ένα αναμνηστικό σουβενίρ της ανέλπιστης επιστροφής του Κοέν στη μουσική.
Είναι ένας πολύ ζωντανός δίσκος, που πλημμυρίζει συναισθήματα τον ακροατή. Είναι ένας δίσκος για ημίφως, σκέψεις και ένα καλό μπουκάλι κρασί.