«Για να αναδειχθείς, πρέπει να κοπιάσεις»

«Για να αναδειχθείς, πρέπει να κοπιάσεις»

2' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο πατέρας του έφυγε «κυνηγημένος» από… ένα τουφέκι στην Αμερική, αλλά ο γιος του επιστρέφει με όπλα κατά της βίας και μ’ ένα φωτογραφικό πορτφόλιο που δομεί την ταυτότητά του, καλλιτεχνική και οικογενειακή. O Philip Tsiaras, ο Ελληνας καλλιτέχνης της διασποράς, που κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση με περισσότερες από 75 ατομικές εκθέσεις, επανέρχεται στον τόπο καταγωγής των γονιών του, με τη δημιουργική ορμή που διακρίνει το πολυεπίπεδο έργο του.

Εξι χρόνια μετά τους «Διάφανους τόπους» στη Θεσσαλονίκη, το Μουσείο Φωτογραφίας σκαλίζει το φωτογραφικό του άλμπουμ για ένα μεγάλο αφιέρωμα.

Διαφορετικές εμπειρίες

Η πρώτη αναδρομική έκθεση με περίπου 200 έργα από τις 5.000 εικόνες που αριθμεί το αρχείο του, ανατρέχει στο έργο του, στους πειραματισμούς της 40χρονης πορείας. Παρακολουθεί τις διαφορετικές εμπειρίες του μέσα από τις θεματικές του ενότητες «Οικογενειακό άλμπουμ», «Motion», «Body Works», «Architecture». «Είναι ατέλειωτος και επίπονος ο δρόμος του καλλιτέχνη για να φτάσει στον προορισμό του ή να επανέλθει σ’ αυτά που τον εμπνέουν», λέει στην «Κ». «Εχω αφιερώσει ατέλειωτες ώρες στον μαγικό μαύρο θάλαμο για να γίνω μάγος στη δουλειά μου. Να αναζητήσω τον τρόπο, για να περιγράψω ποιος είμαι, πού πάω, ποιοι είμαστε. Αυτό δεν θα μπορούσε να προκύψει με το photoshop. Δεν μπορείς να τρως χάμπουργκερ, βλέποντας TV και ταυτόχρονα να κάνεις photoshop. Είναι σαν να πας στον πόλεμο χωρίς να υπηρετήσεις στο στρατό».

Με μια Leica που του χάρισε ο πατέρας του το ’69, άρχισε να ανακαλύπτει τις δυνατότητες του φωτογραφικού μέσου με πρώτες εικόνες από την Ακρόπολη. Ανοίγει δρόμους στη ζωγραφική, τη γλυπτική, την κεραμική, τις κατασκευές. «Ο καλλιτέχνης, οτιδήποτε πιάνει στα χέρια του, πρέπει να το μετατρέπει σε έργο τέχνης. Στην Αμερική, αν δεν παραμορφώσεις την καλλιτεχνική εικόνα σου, δεν προχωράς. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος -200.000 καλλιτέχνες συγκεντρώνει το Μανχάταν- και για να αναδειχθείς πρέπει να δουλέψεις πολύ και σκληρά. Βλέπω καλλιτέχνες στην Ελλάδα που έχουν κάνει ένα όνομα γνωστό αλλά είναι τόσο στάσιμοι, τόσο μπανάλ. Το έργο τους δεν πηγαίνει μπροστά, αλλά εκείνοι είναι πρώτοι και παραμένουν αναγνωρίσιμοι». Ο φωτογράφος Philip Tsiaras δεν αποτυπώνει τη στιγμή, εξ ου και ο τίτλος της έκθεσης «Super real» – εξωπραγματικό. «Εχω τη δύναμη να πάρω ένα φλιτζάνι και να του δώσω μια άλλη μορφή, μια εικόνα κατανοητή σε πολλούς και όχι σε έναν», λέει. Είτε σκηνοθετεί είτε δημιουργεί εικόνες κίνησης είτε κεντάει ή επιζωγραφίζει την εικόνα, «ο δρόμος του είναι η αφηγηματική, η φανταστική, η ποιητική φωτογραφία», εξηγεί ο επιμελητής της έκθεσης Βαγγέλης Ιωακειμίδης, διευθυντής του ΜΦΘ. Επιστρέφει στις πρώτες του δουλειές, ξετρυπώνει εικόνες, τις επεξεργάζεται εκ νέου.

Τολμάει να φωτογραφίσει την οικογένειά του στο Νιου Χαμσάιρ με αρχαιοελληνικό πνεύμα, τον εαυτό του με εσώρουχα, τον καπετάνιο αντάρτη Γρεβενιώτη πατέρα του με οπλισμό από τους αγώνες της νιότης του, για να «δείξει τις ρίζες του και να δώσει μια μυθική διάσταση στη μετανάστευση».

Δέκα πιστόλια από κρύσταλλο guns in glass, έργα του καλλιτέχνη που ήρθαν από την Μπιενάλε της Βενετίας, θα εκτεθούν, ταυτόχρονα, στην γκαλερί «Donopoulos International Fine Arts» στον Μύλο. Τα εγκλωβισμένα σε διαφάνειες όπλα δίνουν μια γεύση για ένα μεγάλο έργο που θα στηθεί σε σταθμό του μετρό της Αθήνας.

Η έκθεση στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης εγκαινιάζεται στις 9 Οκτωβρίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή