Δεν είναι καινούργια ιστορία το άνοιγμα των πόλεων σε νέες περιοχές, στην προσπάθεια να αναζωογονηθούν παροπλισμένοι βιομηχανικοί χώροι. Στο Λονδίνο, για παράδειγμα, αυτού του είδους οι προσπάθειες συνοδεύτηκαν από ρωμαλέες πολιτικές, που συνδυάζαν παραγωγή πολιτισμού και κατανάλωση. Εμείς είμαστε χαρακτηριστικό δείγμα περιφερειακής χώρας με στοιχεία επαρχιωτισμού, με έμφαση στην κατανάλωση και στην επίδειξη εισαγωγής έργων τέχνης. Η Ταινιοθήκη, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός πρώτου ρεύματος κινηματογραφοφιλίας στη δεκαετία του ’50, ανοίγοντας ένα παράθυρο στον κόσμο, κι ενός δεύτερου, στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, καλείται να ανταποκριθεί σε τρεις βασικούς ρόλους: μουσείου, ψηφιακής βιβλιοθήκης και της καλλιέργειας μιας νέας γενιάς σινεφίλ. Η περιοχή μας προσφέρει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα. Δεν είναι καθαρά «αστική», κατεστημένη, εξαντλημένη. Ο κόσμος είναι επί το πλείστον νέοι άνθρωποι, ανοιχτοί σε πιο πειραματικά πράγματα με πιο νομαδική σκέψη. Η κατάρτιση του προγράμματος λαμβάνει σοβαρά τις ανθρωπολογικές ιδιομορφίες της περιοχής. Συνεχίζουμε τη συνεργασία μας με τη Σχολή Καλών Τεχνών, από τον πρώτο μας χρόνο στο νέο κτίριο οργανώνουμε δύο διαγωνιστικά φεστιβάλ, το ένα για γυναίκες δημιουργούς και το δεύτερο για νέους σκηνοθέτες.
* Γενική γραμματέας της Ταινιοθήκης της Ελλάδος και καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών.