Καλό ήταν που γέμισε πάλι μετά από καιρό η Αίθουσα Φίλων της Μουσικής. Κι ακόμα καλύτερα θα ήταν αν τα προγράμματα που μας πρότεινε η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Αγ. Πετρούπολης στις 21, 22 και 23 Οκτωβρίου δεν ανήκαν αποκλειστικά και μόνο στην κατηγορία των «popular classics»: Κοντσέρτα για πιάνο του Ραχμάνινοφ, δημοφιλείς Συμφωνίες του Τσαϊκόφσκι και αποσπάσματα από τη «Λίμνη των κύκνων».
Σε ό,τι αφορούσε την ορχήστρα το αποτέλεσμα ήταν απολύτως αναμενόμενο. Υπό τη διεύθυνση του Γιούρι Τεμιρκάνοφ το σύνολο έδωσε ερμηνείες υψηλού επιπέδου, όπως τις περιμένει κανείς από μία ορχήστρα αυτού του επιπέδου, όχι απλώς δουλεμένες στη λεπτομέρειά τους, αλλά και αφομοιωμένες από τους μουσικούς. Στα έργα του Τσαϊκόφσκι και του Ραχμάνινοφ που ανήκουν στον πυρήνα του ρεπερτορίου των Ρώσων, οι μουσικοί δεν παίζουν μόνο σωστά τις νότες, δεν τιμούν μόνο το γράμμα, αλλά αποδίδουν το πνεύμα και την ψυχή της μουσικής.
Αυθεντικότητα
Πέρα από το μέγεθος και την ποιότητα του ήχου τα στοιχεία που προσδιόρισαν το αποτέλεσμα ήσαν ο παλμός, οι στίξεις, οι ανάσες και πάνω απ’ όλα η τελείως ιδιαίτερη διαμόρφωση των φράσεων που αποδίδει την ξεχωριστή μελαγχολία του Τσαϊκόφσκι και του Ραχμάνινοφ χωρίς φτηνούς συναισθηματισμούς. Εχοντας διευθύνει τα έργα δεκάδες φορές, ο Τεμιρκάνοφ δεν επιχείρησε σε κανένα σημείο να εκφράσει κάτι διαφορετικό από το αναμενόμενο. Ρουτίνα; Ισως. Αλλά σε κάθε περίπτωση ρουτίνα πολυτελείας, από αυτές που σπάνια έχει κανείς την ευκαιρία να απολαύσει. Κι όπως στην κουζίνα έτσι και στη μουσική, οι καθαρές γεύσεις όταν είναι αυθεντικές είναι οι καλύτερες.
Ματσούεφ
και Λουγκάνσκι
Την πρώτη βραδιά το 3ο Κοντσέρτο του Ραχμάνινοφ ερμήνευσε ο Ντένις Ματσούεφ. Πιανίστας με πολύ μεγάλη δύναμη και εντυπωσιακή δεξιοτεχνία, επιβλήθηκε από την πρώτη στιγμή. Το μέγεθος του ήχου, το πλήθος των αποχρώσεων και η άνεση των διαβαθμίσεων προσέθεσαν μεγαλοπρέπεια στην ούτως ή άλλως γενναιόδωρη γραφή. Οι ευκολίες του έκοβαν την ανάσα στο τμήμα ελεύθερης δεξιοτεχνίας του πρώτου μέρους αλλά και σε ολόκληρο το τρίτο μέρος. Η ερμηνεία του υπήρξε μυώδης, απογυμνωμένη από συναισθηματισμούς, όχι άσχετη προς τις βασικές συνιστώσες του έργου.
Το επόμενο βράδυ ο Νικολάι Λουγκάνσκι ερμήνευσε το αισθητά λυρικότερο 2ο Κοντσέρτο. Πιανίστας με πολύ περισσότερες εκλεπτύνσεις έδωσε μία ανάγνωση πλήρη, που δεν κύλησε σε ευκολίες χολιγουντιανών προδιαγραφών. Η ευαισθησία του ταίριαξε ιδανικά στο ονειρικό δεύτερο μέρος του έργου. Ωστόσο, παρότι εστίασε στην απόδοση πλήθους αποχρώσεων, ο Λουγκάνσκι διέθετε εξίσου το μέγεθος και τη δύναμη για το μεγάλων χειρονομιών τρίτο μέρος. Μεθυστικό.