Ο τελευταίος των Ρομαντικών

Ο τελευταίος των Ρομαντικών

2' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Και μόνο ο συγκλονιστικός «Αποχαιρετισμός» από τα «Τραγούδια της Γης» θα αρκούσε για να εξασφαλίσει την υστεροφημία στον Γκούσταβ Μάλερ (1860-1911). Αλλά βέβαια ήταν μία από τις πολλές συνθέσεις που ανέδειξαν το μεγαλείο του έξοχου αυτού συμφωνιστή και κορυφαίου ύστερου ρομαντικού, στον οποίο είναι αφιερωμένη η νέα βιογραφική μελέτη του Κωνσταντίνου Φλώρου. Χρησιμοποιώ τον όρο «βιογραφική μελέτη» διότι το εξαιρετικό αυτό πόνημα ο ίδιος ο συγγραφέας του το χαρακτηρίζει «προσωπογραφία μιας προσωπικότητας»: ακροβατεί έντεχνα ανάμεσα στην πιο ορθόδοξη βιογραφία και σε μια αναλυτική μελέτη της σκέψης και του έργου του.

Απαραίτητη μια παρένθεση σε αυτό το σημείο: ο Κωνσταντίνος Φλώρος είναι ομότιμος καθηγητής Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, έχει στο ενεργητικό του σημαντικό ερευνητικό έργο πάνω στη μουσική του Μεσαίωνα (και τις αρχαιότερες βυζαντινές και σλαβικές μουσικές σημειογραφίες), ειδικά πάνω στον Μάλερ όμως, έχει αφιερώσει έως σήμερα πέντε τόμους. Τον περασμένο Μάρτιο η Διεθνής Εταιρεία Γκούσταβ Μάλερ του απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο Μάλερ σε αναγνώριση του έργου του. Συνεπώς, η εποπτεία του πάνω στο έργο και τον βίο του Αυστριακού συνθέτη έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Οπως γράφει μάλιστα, η μουσική και η προσωπικότητα του Μάλερ τον γοήτευαν από τα χρόνια της νιότης του και των σπουδών του στη Βιέννη (1951-55), ενώ είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ζωντανά το θρυλικό, απόλυτο «μαλερικό» δίδυμο, τον Μπρούνο Βάλτερ και την Καθλίν Φεριέ.

Το αίτημα του συγγραφέα εδώ είναι η διερεύνηση της σχέσης προσωπικότητας του δημιουργού και του έργου του, κυρίως των συμφωνικών ασμάτων του Μάλερ (όπως τα «Τραγούδια της Γης», τα «Τραγούδια για τα νεκρά παιδιά» κ.ά.) και λιγότερο των καθαυτό συμφωνιών του (με τις οποίες έχει ασχοληθεί στα προηγούμενα βιβλία του). Ο Κων. Φλώρος σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου ότι ο Μάλερ τον «συνάρπαζε ανέκαθεν και ως άνθρωπος. Η δύναμη της βούλησης και της εργασίας του, η αστείρευτη ενέργειά του, η αδιαλλαξία του, οι εκρήξεις και οι αντιφάσεις του, η αεικινησία του, η υπερευαισθησία του και η συνείδηση της αποστολής του – όλα αυτά μού φαίνονταν μοναδικά».

Το αληθινά μοναδικό όμως είναι πώς τα παραπάνω χαρακτηριστικά περνάνε στη μουσική του Μάλερ, κατά συνέπεια, το ερώτημα που βαραίνει ως πυρήνας του βιβλίου (κατά πόσο στενή είναι η σχέση ανάμεσα στην προσωπικότητα και το συνολικό έργο του) έχει και βάση και ουσία. Γι’ αυτό και ο βιογραφικός χαρακτήρας τού ανά χείρας τόμου δεν εξαντλείται σε μια συμβαντολογική αφήγηση της ζωής και του βίου του Μάλερ αλλά επεκτείνεται σε μιαν ανατομία του εσωτερικού του κόσμου. Ενας ψυχισμός γεμάτος αντιφάσεις και εκρηκτικές εσωτερικές συγκρούσεις. Το βιβλίο του Κων. Φλώρου θα μπορούσε να είναι και ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα – σίγουρα και ως τέτοιο μπορεί να διαβαστεί.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή