«Το νόημα της τέχνης είναι η ελευθερία έκφρασης…». Δεν είναι η πρώτη φορά που ο διάσημος Πολωνός συνθέτης των ταινιών του Κριστόφ Κισλόφσκι Zbigniew Preisner έρχεται στην Αθήνα. Απόψε το βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής τον περιμένουμε ξανά. Για να ακούσουμε αποσπάσματα από τις μελωδίες που έχει γράψει για τις ταινίες «Η διπλή ζωή της Βερόνικα», «Τα τρία χρώματα: Μπλε, Λευκό, Κόκκινο», «Κουαρτέτο σε τέσσερις κινήσεις» της Λουκίας Ρικάκη, το «Requiem for my Friend» που έγραψε μετά τον θάνατο του Κισλόφσκι.
Ο Ζμπίγκνιεφ Πράισνερ έχει υπογράψει τη μουσική σε πάνω από σαράντα ταινίες, κυρίως Ευρωπαίων σκηνοθετών. Πρόκειται για μια αξιοθαύμαστη περίπτωση μουσικού, καθώς είναι αυτοδίδακτος. Τον γνωρίσαμε κυρίως μέσα από τη δουλειά του για την ταινία του Κισλόφσκι «Η διπλή ζωή της Βερόνικα». Εκτοτε έχει συνεργαστεί και με άλλους σημαντικούς σκηνοθέτες όπως η Ανιέσκα Χόλαντ («Europa Europa»), ο Λουί Μαλ («Μοιραίο πάθος»), ο Λούις Μαντόκι («Οταν ένας άντρας αγαπά μια γυναίκα») κ. ά.
Η έμπνευση για τον Πράισνερ προέρχεται από την ανησυχία του ότι οι άνθρωποι στη σημερινή εποχή απομακρύνονται όλο και περισσότερο μεταξύ τους, ως συνέπεια των τεχνολογικών επιτευγμάτων, τα οποία -παραδόξως- αποτελούν εμπόδιο στην επικοινωνία και την ενδοσκόπηση. «Οχι πολύ καιρό πριν» λέει ο ίδιος «διαβάζαμε κάτω από το φως της λάμπας πετρελαίου. Τώρα μοιράζουμε την προσοχή μας μεταξύ της τηλεόρασης, της οθόνης του υπολογιστή μας και των κινητών τηλεφώνων μας. Το τεράστιο άλμα της τεχνολογίας όμως δεν στηρίχθηκε σε κάποιο φιλοσοφικό η ψυχολογικό υπόβαθρο, ούτε στην τέχνη. Οι άνθρωποι έχουν λησμονήσει την ψυχή τους – δεν έχουν ούτε χρόνο ούτε χώρο να της αφιερώσουν».