Η γυναίκα πρωτίστως και η μόδα δευτερευόντως είναι στο επίκεντρο δύο ταινιών που διαφέρουν μεταξύ τους όσο η μέρα με τη νύχτα. Στο γαλλικό βιογραφικό δράμα εποχής «Coco avant Chanel» σκιαγραφείται η δύσκολη ζωή της Γκαμπριέλ Μπονέρ Σανέλ πριν γίνει η διάσημη Κοκό της μόδας. Στο χολιγουντιανό «Sex and the City 2», όπου για τέσσερις ώριμες Νεοϋορκέζες η κατανάλωση μόδας έχει υπαρξιακές διαστάσεις, η δεύτερη κινηματογραφική μετάλλαξη της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς καταλήγει στο απόλυτο κιτς. Αυτό που έχει ενδιαφέρον στις δύο αυτές ταινίες είναι οι εκπληκτικές ομοιότητες ανάμεσα στη γυναίκα – έκθεμα με τους στενούς κορσέδες και τα φτερωτά καπέλα στην κορνίζα Μπελ Επόκ, και στην προκλητική γυναίκα – εξώφυλλο του σύγχρονου lifestyle. Η εικόνα (και η θέση) της γυναίκας, όπως και η μόδα ή η μουσική, κάνει κύκλους: αλλάζει και επανέρχεται. Κατά την εποχή της Σανέλ η γυναίκα ανέλαβε δράση και πρόβαλε πλευρές της πέραν της εμφάνισης. Στη σημερινή εποχή του Sex and the City, η γυναίκα ξαναγίνεται αντικείμενο και τρόπαιο του άντρα.
Ο εαυτός της
Η Σανέλ δεν δημιούργησε απλώς μόδα, άλλαξε την εικόνα της γυναίκας του 20ού αιώνα. Η γυναίκα της Σανέλ είχε ένα επιτηδευμένο θράσος όταν κατέβηκε από την κορνίζα της Μπελ Επόκ, αφήνοντας το κορμί της να ανασάνει και να κινηθεί ελεύθερα. Το ντύσιμό της έγινε λειτουργικό εκφράζοντας το πνεύμα μιας νέας εποχής που άλλαζε την εικόνα ολόκληρου του κόσμου. Η Σανέλ εμπνεύστηκε από την αληθινή ζωή κι αγάπησε το πιο ταιριαστό της χρώμα, το μαύρο. Το στυλ της ήταν λιτό με μια νότα αρρενωπότητας και τσουχτερό για το πορτοφόλι των νέων γυναικών που έμπαιναν μαζικά στην παραγωγή, απηχούσε όμως τη δυναμική του 20ού αιώνα και ένα μήνυμα χειραφέτησης. Κατά τον Ζαν Κοκτό, «η ομίχλη της μουσελίνας έφυγε χάρη στην τέχνη της Αφρικής, στον αθλητισμό, στον Πικάσο και στη Σανέλ».
Το «Coco avant Chanel» έχει έναν ακαδημαϊσμό που δεν ταιριάζει στο πνεύμα της Σανέλ, αλλά και μια σαφήνεια ως προς τον στόχο της σκηνοθέτιδος Αν Φοντέν. Είναι μια γυναικεία ματιά σε γεγονότα που σημάδεψαν τα παιδικά και νεανικά χρόνια της Γκαμπριέλ Μπονέρ Σανέλ πριν γίνει η διάσημη Κοκό της παριζιάνικης μόδας. Η Φοντέν δεν ενδιαφέρεται για το προφανές (ο μύθος) ούτε για τη θυελλώδη ζωή ή τα σκάνδαλα μιας διασημότητας του αιώνα που πέρασε. Μεγαλύτερη αξία γι’ αυτήν έχει η εικόνα της γυναίκας πριν από το απελευθερωτικό άγγιγμα της Σανέλ.
Επιστροφή στην κορνίζα
Στο Sex and the City η γυναίκα ξαναμπαίνει στην κορνίζα επιστρέφοντας σε έναν βαθύ συντηρητισμό. Χρησιμοποιεί θεωρητικά τη μόδα για να εκφράσει ελέυθερα την προσωπικότητά της και να καθορίσει την εικόνα της. Η εικόνα της όμως την καταδυναστεύει: είναι πρόθυμη να υπομένει άβολα ρούχα και παπούτσια με πανάκριβη υπογραφή, καταφεύγει σε επώδυνες επεμβάσεις στο σώμα της και γίνεται υστερική με τον χρόνο. Αρα, δεν πρόκειται ακριβώς για ελευθερία. Η γυναίκα του Sex and the City καταναλώνει με βουλιμία lifestyle, κρατά Louis Vuitton και έχει ασταθή ισορροπία πάνω στα Manolo Blahnik. Μιλά ανοιχτά για το σεξ, χωρίς ταμπού κι αυτό της δίνει έναν αέρα απελευθέρωσης. Από την άλλη, δεν αυτοπροσδιορίζεται, αλλά εξαρτά όλον της τον ψυχισμό από την αποδοχή ενός άντρα. Ζητήματα οικονομικής ανεξαρτησίας ή καριέρας, υπάρχουν μεν, σε δεύτερο πλάνο. Ποιος νοιάζεται εάν η Barbie έχει λεφτά;
Στο πρώτο κινηματογραφικό «Sex and the City» κυριαρχούσε το μάδημα της μαργαρίτας για ερωτήματα, όπως θα παντρευτεί η Κάρι τον Μπιγκ (ο πρίγκιπας στο σύγχρονο παραμύθι της Σταχτοπούτας δεν έχει όνομα αλλά μέγεθος) ή θα στεριώσει η Σαμάνθα με έναν άντρα; Το σημερινό σίκουελ αρχίζει με ένα ντελίριο πολιτικής ορθότητας, περιγράφοντας τον χλιδάτο γάμο δύο ομοφυλόφιλων. Συνεχίζεται με προβληματισμούς της Κάρι σχετικά με το αν ο γάμος σκοτώνει το σεξ και με τον πανικό της Σαμάνθα μπροστά στο ενδεχόμενο να σταματήσει λόγω ηλικίας να απολαμβάνει το σεξ. Η παρέα των τεσσάρων αποφασίζει ένα ταξιδάκι αναψυχής στο εξωτικό Αμπού Ντάμπι όπου η μπούργκα σκεπάζει την τελευταία κολεξιόν της Νέας Υόρκης.
Δείτε
Sex and the City 2 (2010)
Η Κάρι έχει προβλήματα με τον Μπιγκ, η Σαρλότ παθαίνει κρίση, η Μιράντα παραιτείται από τη δουλειά και η ελεύθερη Σαμάνθα ετοιμάζει τις βαλίτσες της για το Αμπού Ντάμπι… (Προβάλλεται στις αίθουσες. Δείτε και στη στήλη «Σινεμαχίες» του περιοδικού «Κ».)
Coco avant Chanel (2009)
Βιογραφία εστιασμένη στη ζωή της Γκαμπριέλ «Κοκό» Σανέλ πριν εκτοξευθεί στα άστρα της παριζιάνικης μόδας. Η ταινία της Αν Φοντέν περνάει σύντομα την εποχή της ζωής της Γκαμπριέλ και της αδελφής της Αντριέν σε ένα ορφανοτροφείο, δίνοντας έμφαση στις Κυριακές που η Γκαμπριέλ περιμένει μάταια την επίσκεψη του πατέρα της. (Κατά τον βιογράφο Αξελ Μάντσεν, «η Σανέλ πέθανε μια Κυριακή – η μόνη ημέρα, κατά τους φίλους της, που θα μπορούσε να την σκοτώσει»). Στο κύριο μέρος, παρακολουθούμε τη ζωή της αρχικά δίπλα στον Ετιέν Μπαλσάν, ένα πλούσιο πρώην αξιωματικό και κατόπιν εκτροφέα αλόγων για ιπποδρομίες, και στη συνέχεια δίπλα στον Αγγλο Αρθουρ «Μπόι» Καπέλ, που την βοήθησε να ανοίξει μια μπουτίκ καπέλων στο Παρίσι. Παίζουν: Οντρέ Τοτού, Μπενουά Ποελβούρντ, Αλεσάντρο Νίβολα, Μαρί Ζιλέν, Εμανουέλ Ντεβός. (Στις αίθουσεις στις 3/6)
Coco Chanel & Igor Stravinsky (2009)
Ο θυελλώδης έρωτας της Κοκό Σανέλ και του Ιγκόρ Στραβίνσκι σε μια ταινία που είχε στόχο να αποτυπώσει στις εικόνες της ό, τι αντιπροσωπεύουν η Σανέλ και ο Στραβίνσκι για τον 20ό αιώνα. Του Γιαν Κούνεν. Με Αννα Μουγκλαλίς, Μαντς Μίκελσεν. (Σε dvd)