Οι Κάννες αναπολούν περασμένα μεγαλεία

Οι Κάννες αναπολούν περασμένα μεγαλεία

4' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο παράξενος τίτλος της ταινίας που κέρδισε τον φετινό Χρυσό Φοίνικα των Καννών έχει τελικά μια σχέση με το τι ήταν η διοργάνωση αυτής της χρονιάς. Το «Ο θείος Μπούνμι που μπορεί να θυμάται τις προηγούμενες ζωές του» του Ταϊλανδού Απιτσατπόνγκ Βεερασεθάκουλ θα μπορούσε να παραφραστεί στο «Οι Κάννες αναπολούν τις προηγούμενες ζωές τους», τις προηγούμενες διοργανώσεις. Τότε που το φεστιβάλ σήμαινε λάμψη, παρέλαση σταρ, επίδειξη χλιδής και κυρίως, καλές ταινίες.

Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, όμως, το φαινόμενο επεκτείνεται, πέρα από τις περικοπές στα πάρτι και τις σπατάλες, και στην παραγωγή ταινιών και κυρίως στην παραγωγή καλών ιδεών. Επειτα από δυο-τρεις καλές έως εξαιρετικές διοργανώσεις, το φετινό φεστιβάλ θα μείνει στην ιστορία ως μια ιδιαίτερη άτυχη στιγμή του θεσμού.

Οι επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν από τη στιγμή της ανακοίνωσης του προγράμματος απλώς επιβεβαιώθηκαν τις δώδεκα ημέρες του φεστιβάλ. Ελάχιστες ταινίες κατάφεραν να ξεπεράσουν το φράγμα του μετρίου, ενώ οι απογοητεύσεις διαδέχονταν η μία την άλλη. Με τη δυσαρέσκεια αποτυπωμένη στο πρόσωπο για περίπου δύο εβδομάδες, οι περίπου 4.000 δημοσιογράφοι που καλύψαμε το φεστιβάλ πασχίζαμε να βρούμε ταινίες που να ξεχωρίζουν ή, έστω, να έχουν κάποια καλά στοιχεία. Κάποιες το κατάφεραν σε ένα περιορισμένο βαθμό, αλλά για το φεστιβάλ, το παιχνίδι του συνδυασμού της καλλιτεχνικής αξίας και της εμπορικότητας έχει χαθεί. Ολες σχεδόν οι ταινίες της φετινής διοργάνωσης είναι καταδικασμένες εμπορικά. Ακόμη κι εκείνη που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα.

Αυτό που συνέβαινε συνήθως στις Κάννες ήταν ότι το μεγάλο βραβείο ενίσχυε την εμπορικότητα μιας ταινίας με καλλιτεχνικό προφίλ, αλλά προσβάσιμης από το κοινό. Παράδειγμα, η περσινή «Χρυσή κορδέλα», που έφτασε τις 70.000 εισιτήρια στις ελληνικές αίθουσες και το προπέρσινο «Ανάμεσα στους τοίχους», που είχε επίσης μια πολύ καλή πορεία σε περιορισμένο και αυστηρά καλλιτεχνικό κύκλωμα αιθουσών.

Καταδικασμένος

Η εμπορική τύχη του «Θείου Μπουνμί» μοιάζει εξ αρχής καταδικασμένη, γιατί πέρα από το αν είναι καλή ή κακή ταινία, είναι μια απολύτως αυτιστική ταινία, ανήμπορη να βρει επαφή με το κοινό. Για τους σκληροπυρηνικούς φεστιβαλικούς, που ανακαλύπτουν -ή επινοούν- κρυφά νοήματα ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν, ο «Θείος Μπουνμί» ήταν αποκάλυψη. Για όσους περιμένουν να δουν μια ταινία με τα βασικά, δηλαδή, αρχή, μέση και τέλος και μια ιστορία που να βγάζει νόημα, η ταινία θα είναι μια επώδυνη εμπειρία που προκαλεί πονοκέφαλο.

Το επίπεδο των ταινιών ήταν ένα μόνο δείγμα για την εικόνα του φετινού φεστιβάλ. Ενα αίσθημα κατήφειας και μαρασμού χαρακτήριζε τις Κάννες αυτόν τον χρόνο, εικόνα με την οποία δεν έχει συνηθίσει να ταυτίζεται το μεγαλύτερο κινηματογραφικό φεστιβάλ του κόσμου. Η γκρίνια ήταν διάχυτη και πέρα από τις αίθουσες του Παλαί, όπου προβάλλονταν οι ταινίες του επίσημου προγράμματος.

Οι Κάννες, εκτός από το κομμάτι του φεστιβάλ, είναι και η μεγαλύτερη κινηματογραφική αγορά. Ομως και σ’ αυτό το κομμάτι, αυτή τη χρονιά τα πράγματα ήταν ιδιαίτερα πεσμένα. Το υπόγειο του Παλαί, όπου στεγάζεται η Αγορά, συνήθως είναι γεμάτο κόσμο, επαγγελματίες του κινηματογράφου, που παρουσιάζουν έτοιμες ταινίες προς πώληση σε διανομείς ή επόμενα σχέδια για προπώληση των δικαιωμάτων. Φέτος, η Αγορά έμοιαζε με μαγαζί λίγο πριν από τις εκπτώσεις. Νεκροί οι διάδρομοι και οι εκπρόσωποι εταιρειών προσπαθούσαν να περάσουν την ώρα τους, αφού οι πελάτες δεν έρχονταν.

Τα διάσημα πάρτι της Κρουαζέτ ήταν ιδιαίτερα περιορισμένα και σε αριθμό και σε σπατάλη. Μερικά ποτά, βασική διακόσμηση με θέμα από την ταινία και τέλος. Η παρουσία των μεγάλων στούντιο ήταν κι αυτή υποτονική. Ακόμη και το μεγάλο στούντιο της Ντίσνεϊ, που άλλες χρονιές έστελνε έως και 200 άτομα στις Κάννες, στο φετινό φεστιβάλ έστειλε μια αποστολή που δεν ξεπερνούσε τα 35 άτομα!

Υπερτριπλάσιες τιμές

Η κατάσταση που επικράτησε αυτόν τον Μάιο στην Κρουαζέτ δεν έμεινε απαρατήρητη από τους ντόπιους, που στηρίζουν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας τους στο φεστιβάλ και σε δυο-τρεις ακόμη μεγάλες διοργανώσεις. Το πλήθος στην περατζάδα της Κρουαζέτ ήταν αισθητά και αξιοπρόσεκτα μειωμένο. Με τόσο λίγες ταινίες με σταρ, είναι απόλυτα λογικό. Ποιος να στριμωχτεί για να δει άγνωστους Κινέζους ή ερασιτέχνες Ταϊλανδούς ηθοποιούς να ανεβαίνουν το κόκκινο χαλί στα σκαλιά της Κρουαζέτ;

«Μα, μόνο μία αμερικανική ταινία στο διαγωνιστικό τμήμα; Είναι καθόλου με τα καλά τους;», απορούσε ο οδηγός που με μετέφερε από τις Κάννες στο αεροδρόμιο της Νίκαιας, έξω φρενών με τις επιλογές του διευθυντή του φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό. «Ο Φρεμό έχει καταστρέψει το φεστιβάλ», έλεγε ο Νικολά, ο οποίος το διάστημα που δεν ασχολείται με τη μικρή εταιρεία μεταφορών του κατά τη διάρκεια των μεγάλων διοργανώσεων, αναζητεί τοποθεσίες για μεγάλες παραγωγές, όπως ο «Κώδικας Da Vinci» και έχει στενή επαφή με τους ανθρώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας.

Στην 30λεπτη διαδρομή από τις Κάννες μέχρι τη Νίκαια θυμήθηκε αναρίθμητα περιστατικά, αλλά και τα μεγάλα πάρτι, που δεν γίνονται πια. «Το πάρτι για τον «Κώδικα Da Vinci» είχε κοστίσει πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ. Και πριν από αρκετά χρόνια, όταν είχε γίνει το πάρτι για το «Πέμπτο στοιχείο» του Μπεσόν, είχαν ξοδευτεί ακόμη περισσότερα χρήματα. Η πρόσκληση ήταν ένα ρολόι Swatch που είχε σχεδιαστεί ειδικά γι’ αυτή τη βραδιά και δεν μπορούσες να μπεις αν δεν το φορούσες στο χέρι. Αυτά έχουν τελειώσει. Ομως, αυτά είναι τα γεγονότα που έφτιαξαν το όνομα των Καννών. Αν δεν τα έχουμε πια, το φεστιβάλ τελειώνει. Και οι ντόπιοι τι κάνουμε; Κοιτάμε όλοι να εκμεταλλευθούμε τον κόσμο, χρεώνοντας υπερτριπλάσιες τιμές την περίοδο του φεστιβάλ. Πώς να μη σταματήσουν να έρχονται οι άνθρωποι του κινηματογράφου και οι αγοραστές, όταν τους χρεώνουν ένα άθλιο δωματιάκι τουλάχιστον 300 ευρώ τη βραδιά, ενώ κανονικά δεν κάνει ούτε εκατό; Ετσι όπως πάμε, θα διώξουμε και όσους έμειναν».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή