Ομάδες κορυφαίες αλλά οικείες, φίλοι από τα παλιά, που όχι μόνον έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ιστορία του χορού, αλλά έχουν συντελέσει στη δημιουργία ενός ελληνικού κοινού που απολαμβάνει με γνώση τη δουλειά σημαντικών χορογράφων της εποχής μας. Η επιστροφή τους (κάποιων για πολλοστή φορά) στις τρεις μεγάλες διοργανώσεις του καλοκαιριού, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας και το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Αθήνας, δίνει τον κύριο χαρακτήρα των φετινών εκδηλώσεων.
Ενα χορταστικό «χορευτικό» καλοκαίρι λοιπόν, αλλά η επιλογή των παραστάσεων που «δεν πρέπει να χάσουμε» είναι πολύ δύσκολη, καθώς και τα τρία προγράμματα των Φεστιβάλ, οργανωμένα από ανθρώπους που προέρχονται οι ίδιοι από τον χώρο του χορού (Γιώργος Λούκος, Βίκυ Μαραγκοπούλου, Μαργκώ Περδίκη), περιλαμβάνουν εκλεκτές συμμετοχές που δεν σου αφήνουν και πολλά περιθώρια να ξεχωρίσεις. Κάπως συρρικνωμένα φέτος (στο πνεύμα των ημερών), το Φεστιβάλ Αθηνών έχει λιγότερες παραστάσεις χορού από πέρυσι, το Φεστιβάλ της Καλαμάτας έχει μειωθεί κατά δύο μέρες και μόνο το Φεστιβάλ Χορού Αθήνας έχει περισσότερες εκδηλώσεις. Υπάρχουν οι αναφορές στα παλιά, ωστόσο η έμφαση δίδεται στην πρωτοπορία. Ας σημειώσουμε στην ατζέντα μας τα «μη χάσετε».
Η Τρίσα Μπράουν και η όπερα (Μέγαρο Μουσικής 25, 27/6). Τη γνωρίσαμε για πρώτη φορά όταν ήρθε πριν από χρόνια με την ομάδα της στο Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Εδωσε διαλέξεις, χόρεψε, μύησε με θαυμαστό τρόπο ένα κοινό που δεν είχε δει ποτέ του σύγχρονο χορό. Την αγαπάμε λοιπόν για έναν παραπάνω λόγο. Η Αμερικανίδα πρωτοπόρος Τρίσα Μπράουν ετοιμάζεται για την πρεμιέρα της σύμπραξής της με τους σπουδαίους εκπροσώπους της μπαρόκ μουσικής Les Arts Florissants στην όπερα του Ζαν Φιλίπ Ραμό «Πυγμαλίων» (η πρώτη παράσταση θα δοθεί στο Αμστερνταμ λίγες μέρες πριν από την παρουσίασή της στο Φεστιβάλ Αθηνών). Γιορτάζοντας τα τριάντα χρόνια των Les Arts Florissants (δημιούργημα του Ουίλιαμ Κρίστι) και τα σαράντα χρόνια της Trisha Brown Dance Company! Μια θαυμάσια ευκαιρία για να δούμε τι νέο έχει σκαρώσει η σημαντικότερη χορογράφος του αμερικανικού μεταμοντέρνου χορού, που από το έτος ίδρυσης της ομάδας της (1970) μέχρι σήμερα δεν έχει σταματήσει να ερευνά την ανανέωση της τέχνης της.
Αστέρια και σολίστ του Μπαλέτου της Νέας Υόρκης (Ηρώδειο, 2/7). Σαν ένα διαμάντι στην καρδιά του καλοκαιριού. Πώς θα μπορούσαμε να χάσουμε τη μοναδική παράσταση κλασικού μπαλέτου που μας χαρίζει το Φεστιβάλ Αθηνών; Στον χώρο του Ηρωδείου, θα γυρίσουμε πίσω χρόνια για να τιμήσουμε τη μνήμη του Ζορζ Μπαλανσίν και του Τζερόμ Ρόμπινς, δύο καλλιτεχνών που διαμόρφωσαν το ύφος του αμερικανικού κλασικισμού και να απολαύσουμε μερικούς από τους καλύτερους χορευτές του κόσμου σε αριστουργήματα της τέχνης του μπαλέτου του 20ού αιώνα όπως ο «Απόλλων Μουσηγέτης» (1927), εμβληματικό έργο του Ζορζ Μπαλανσίν σε μουσική Στραβίνσκι και το «Suites of Dances» του Τζερόμ Ρόμπινς σε μουσική Μπαχ.
Αφιέρωμα στην Πίνα Μπάους με το Χοροθέατρο του Βούπερταλ (Μέγαρο Μουσικής, 7, 8, 9 και 13, 14, 15/7). Μία από τις κεντρικές εκδηλώσεις του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών είναι το αφιέρωμα στην Πίνα Μπάους σχεδόν έναν χρόνο από τον θάνατό της. Η ιδρύτρια του Χοροθεάτρου του Βούπερταλ που έφερε επανάσταση στην ιστορία των παραστατικών τεχνών είχε αγαπηθεί βαθιά από το ελληνικό κοινό, που την γνώρισε στην πρώτη της εμφάνιση στην Αθήνα πριν από πολλά χρόνια στο περίφημο «Caf Muller». Μέσα από έργα τα οποία ανήκουν στην τελευταία δημιουργική περίοδο της Μπάους, εποχή κοσμοπολιτισμού και περιπλάνησης, θα αισθανθούμε πως είναι πάντα εδώ για να μας συγκινεί και να μας «ταρακουνάει». Στο «Agua», έργο των πρώτων τριών ημερών του αφιερώματος, θα μεταφερθούμε στη Βραζιλία του Ρίο, του Σάο Πάολο αλλά και της Μπάια, όπου το νερό και η αέναη κίνηση βασιλεύουν παντού και μετασχηματίζουν τον σκηνικό χώρο σε καθρέφτη των φαντασιώσεών μας. Τις τρεις επόμενες ημέρες ακολουθεί το «Nefes», έργο που εμπνεύστηκε η Πίνα Μπάους από την Κωνσταντινούπολη την εποχή του πολέμου με το Ιράκ. Ο τίτλος σημαίνει «ανάσα» στα τουρκικά και πρόκειται για ένα σκίτσο της Πόλης σκοτεινό που δεν παύει ωστόσο να τραγουδά τη ζωή. Οι αντιθέσεις τιθασεύονται όπως πάντα μοναδικά από την Μπάους, όταν τη στοχαστική θλίψη διαδέχονται το χιούμορ και ο αισθησιασμός.
8ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Αθήνας (1-17/7, Τεχνόπολις). Αν και το πρόγραμμα περιλαμβάνει πολλές ενδιαφέρουσες παραστάσεις, η έκπληξη του φετινού Φεστιβάλ Χορού, που πραγματοποιείται για όγδοη συνεχή χρονιά στο Γκάζι, είναι το συγκρότημα του Jo Stromgren από τη Νορβηγία, που θα παρουσιάσει μια παράσταση βασισμένη στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου!
16ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας
Ο, τι πιο νέο στον χώρο του σύγχρονου χορού, διαλέξεις, εκδηλώσεις στους δρόμους, η γνωριμία με καλλιτέχνες (επί και εκτός σκηνής!), κάποιοι από τους οποίους έκαναν τα πρώτα τους βήματα στην Καλαμάτα πριν γίνουν γνωστοί παγκοσμίως. Ξεχωριστές παρουσίες στο φετινό Φεστιβάλ (15 – 22/7) είναι το Μπαλέτο της Λωρραίνης με χορογραφίες Γουίλιαμ Φορσάιθ και Μαγκί Μαρέν, η ομάδα «Les Ballets C. de la B» με τη χορογραφία του Αλέν Πλατέλ «Out of Context-for Pina» αφιερωμένη στην Πίνα Μπάους και το σόλο που θα παρουσιάσει ο Γιαν Φαμπρ «Another Sleepy Dusty Delta Day» με τη χορεύτρια Αρτέμιδα Σταυρίδη.