Θελκτικό αλλά ημιτελές πάρκο στην Αθήνα

Θελκτικό αλλά ημιτελές πάρκο στην Αθήνα

4' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είναι καιρό τώρα που κατηφορίζοντας τη λεωφόρο Β. Κωνσταντίνου ή τη Β. Σοφίας χαίρεσαι να βλέπεις τα χρώματα και το νοικοκύρεμα στο πάρκο Ριζάρη. Τακτοποιημένες διαδρομές, λουλούδια και στον ευρύτερο χώρο τα γλυπτά του Ζογγολόπουλου και του Καλακαλά, δημιουργούν ένα ευχάριστο συναίσθημα. Αλλά και απορίες. Τι γίνεται με το μεγάλο πολιτιστικό πάρκο της Αθήνας; Ενα φιλόδοξο έργο που θα δώσει απαραίτητο πράσινο στην τσιμεντένια πόλη, με τα 30 στρέμματα που αποτελούν τον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου και τα 11 του Λυκείου του Αριστοτέλη. Μια ενοποίηση που συζητήθηκε πολύ, διαφημίστηκε άλλο τόσο, αλλά όπως φαίνεται δεν θα γίνει με τη μορφή που πιστέψαμε. Τουλάχιστον αυτό δείχνει η περίφραξη που θα έπεφτε, προκειμένου να δημιουργηθεί μια ενιαία αρχαιολογική έκταση.

Είναι ο ελεύθερος χώρος στην καρδιά της πόλης για τον οποίο εργάστηκε σκληρά ο Δημήτρης Κωνστάντιος, πιστεύοντας πως τα μουσεία πρέπει να ανοίξουν στην κοινωνία με διάφορους τρόπους. Ενα πάρκο ανοιχτό και φυλασσόμενο, χωρίς εισιτήριο, στο οποίο το κοινό θα έρχεται διαρκώς σε επαφή με πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις ήταν ένα από τα σχέδια του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου. Οποιος θέλει μπορεί να θαυμάσει τις συλλογές του, στο κάτω κάτω πρόκειται μια κιβωτό της βυζαντινής τέχνης. Οσοι πάλι θέλουν κάτι άλλο, μπορούν να δουν τις υπαίθριες εκθέσεις, να παρακολουθήσουν μουσικές βραδιές στο θεατράκι ή απλώς να περιπλανηθούν στο παριλίσσιο τοπίο. Με αυτό τον τρόπο θα υποστηριχτεί και το δίκτυο μουσείων της περιοχής: Πινακοθήκη, Πολεμικό Μουσείο, Βυζαντινό, Ωδείο Αθηνών (στο οποίο φιλοξενείται το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και πιο κάτω το Μουσείο Μπενάκη.

Η ανάδειξη του Λυκείου στην οδό Ρηγίλλης που ήταν ένα από τα σχέδια, πήγε πίσω ως προς την υλοποίηση της μελέτης των 6,5 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του στεγάστρου. Τα χρήματα βρέθηκαν, αλλά η καινούργια ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού έκρινε πως είναι ακριβή. Και όπως υποσχέθηκε με τη σειρά της, έργο θα γίνει αλλά με οικονομικότερη πρόταση προκειμένου να καλυφθούν κι άλλες ανάγκες. Πότε θα γίνει η ανάδειξη δεν αποσαφηνίστηκε και έτσι το Λύκειο παραμένει σε εκκρεμότητα. Και μάλιστα χορταριασμένo. Αυτό ακριβώς βλέπει ο επισκέπτης του Βυζαντινού Μουσείου αν περιπλανηθεί στον περιβάλλοντα χώρο του μουσείου, πίσω από τη βίλα της Δούκισσας της Πλακεντίας, που μεταμορφώνεται σιγά σιγά.

Παριλίσσιο τοπίο

Επισκεπτόμενοι το μουσείο από την είσοδο της Β. Σοφίας (και για ΑμΕΑ) βλέπεις παντού τάξη, χρώματα από τις φρεσκοφυτεμένες τριανταφυλλιές και καλοφροντισμένες εγκαταστάσεις. Η γυάλινη – μεταλλική γέφυρα που ενώνει τα κτίρια της εισόδου (παλιοί στάβλοι), δίνει μια μοντέρνα νότα στα γραφεία διοίκησης και της φωτεινής βιβλιοθήκης. Απέναντι το Μέγαρο της Δούκισσας που θα λειτουργήσει ως χώρος υποδοχής των επισκεπτών, βρίσκονται οι είσοδοι για τις νέες μόνιμες συλλογές με τα 3.000 αντικείμενα και οι χώροι των εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Μελανό σημείο το αναψυκτήριο και το πωλητήριο. Τέτοιο μουσείο στο κέντρο της Αθήνας, για το οποίο δαπανήθηκαν τόσα χρήματα, να μην μπορείς κάπου να τεμπελιάσεις, να πιεις έναν καφέ όταν μάλιστα προσφέρει μοναδικό τοπίο. Το κτίριο 100 τ.μ. είναι έτοιμο, λείπουν όμως τα βασικά. Ο διαχειριστής. Θα το αναλάμβανε κι αυτό ο ΟΠΕΠ μαζί με το πωλητήριο, την τύχη του οποίου ακόμη προσπαθεί να τακτοποιήσει το ΥΠΠΟΤ σε συνδυασμό με τις δράσεις του ΤΑΠΑ.

Ελιές, θάμνοι, λουλούδια που ευδοκιμούσαν στις όχθες του ποταμού Ιλυσσού από την αρχαιότητα έχουν πάρει θέση στα παρτέρια, αλλά είναι γνωστό ότι χρειάζονται κι άλλα χρήματα για να ολοκληρωθεί το έργο.

Ο κήπος

Ετσι κι αλλιώς το αρχικό όραμα του τεράστιου πάρκου μαζί με το Λύκειο και το άλλο στη γωνία Ριζάρη και Β. Κωνσταντίνου, ποτέ δεν έλαβε την τελική του μορφή. Ας ολοκληρωθεί τουλάχιστον η έκταση του μουσείου. Εκεί απ’ όπου περνούσε ο Ιλισσός ποταμός, διέρχονταν το Πεισιστράτειο υδραγωγείο και σώζεται ακόμη ένα υστερορωμαϊκό πηγάδι μέσα στον περιβάλλοντα χώρο σε βάθος τριών μέτρων. Στοιχεία που στήριξαν ακόμη περισσότερο την απόφαση για τη δημιουργία του «Πολιτιστικού Πάρκου Ιλίσσια».

Εχει σημασία για τον περιπατητή ότι τα φυτά που βλέπει δίπλα του στις διαδρομές ποτίζονται και με τα υπόγεια ύδατα τα οποία αντλούνται (100 κυβικά ανά 24ωρο) και μεταφέρονται στην επιφάνεια του εδάφους, σχηματίζοντας ένα ρυάκι.

Οι φυτεύσεις έχουν γίνει (λίγες απομένουν) ο περιβάλλων χώρος με τη μελέτη του αρχιτέκτονα Λάζαρου Γεωργακόπουλου έχει δώσει φυσιογνωμία στον κήπο, το πάρκινγκ για τα πούλμαν ευτυχώς έχει εξασφαλισθεί και απομένουν να τακτοποιηθούν κάποιες εκκρεμότητες. Τα στέγαστρα της υπαίθριας έκθεσης «Ταφική Αρχιτεκτονική» εγκαταστάθηκαν ώστε να προστατέψουν τους καμαροσκέπαστους παλαιοχριστιανικούς τάφους που βρέθηκαν στο Κουκάκι και προσφέρουν κάθε πληροφορία για την «αρχιτεκτονική του θανάτου», ενώ στην άλλη πλευρά απομένει να ετοιμαστεί «Ο δρόμος του Μαρμάρου» με την τοποθέτηση περίπου 50 γλυπτών σε μικρές θεματικές ενότητες. Ετοιμο και το θεατράκι.

Το Βυζαντινό Μουσείο έχει πάρει τον δρόμο του. Η μόνιμη επανέκθεση των βυζαντινών συλλογών «Από το Βυζάντιο στη Νεώτερη Εποχή» έχει κερδίσει τις εντυπώσεις. Ανατρέπει παλιές τακτικές και είναι προσαρμοσμένη στον στόχο του ανοικτού μουσείου, εστιασμένη στον επισκέπτη που δεν θα βαριέται. Αυτό δείχνει η ανταπόκριση του κόσμου. Δεν είναι απλώς μια έκθεση μεταβυζαντινών συλλογών. Εδώ παρουσιάζεται όλη την πορεία προς τον νέο ελληνισμό και τα κοινωνικά φαινόμενα της εποχής. Αυτό το στοίχημα πέτυχε ο Δημήτρης Κωνστάντιος και η αναπληρώτρια διευθύντρια σήμερα, Αναστασία Λαζαρίδου.

Σειρά τώρα του υπουργείου και της πολιτείας να δείξουν πόσο σημαντικό είναι το Βυζαντινό Μουσείο και το πάρκο Ιλίσσια για μια ξερή πόλη, στην οποία ψάχνουμε δέντρα για λίγη σκιά. Να βοηθήσουν ώστε να ολοκληρωθεί αυτός ο πνεύμονας πρασίνου. Αλλωστε πράσινη ανάπτυξη το αγαπημένο μότο της κυβέρνησης- δεν είναι μόνο οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Είναι και το πράσινο στην πόλη. Το οικοδομικό τετράγωνο μεταξύ των οδών Βασ. Σοφίας, Ριζάρη, Β. Κωνσταντίνου και Ρηγίλλης, συνδυάζει και διαφορετικούς σταθμούς της Ιστορίας. Για να μην ξεχνιόμαστε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή