ΕΚΔΟΣΗ. Σε παλαιότερη συνέντευξή του στον Guardian, ο Ντέιβιντ Ρέμνικ, διευθυντής του αμερικανικού περιοδικού The New Yorker, δήλωνε ότι «ο καθένας μας έχει μια καρικατούρα του εαυτού του. Η δική μου είναι η εξής: γράφω πολύ γρήγορα και είμαι αδίστακτα αποτελεσματικός με τον χρόνο μου». Τότε, το 2006, ο Ρέμνικ μιλούσε στη βρετανική εφημερίδα για το πώς καταφέρνει το The New Yorker να πουλάει ένα εκατομμύριο τεύχη την εβδομάδα (ο ίδιος κέρδιζε τότε κάπου ένα εκατομμύριο δολάρια τον χρόνο). Σε μια πολύ πιο πρόσφατη συνέντευξή του στην ίδια εφημερίδα (25 Ιουλίου), ο Ρέμνικ επιμένει ότι «η χειρότερή μου συνήθεια είναι η υπερβολική δουλειά. Ξυπνάω σκεπτόμενος τη δουλειά και πάω στο κρεβάτι σκεπτόμενος το ίδιο πράγμα». Αυτή τη φορά, η αφορμή για τη συνέντευξη ήταν το νέο βιβλίο του Ρέμνικ, η βιογραφία του Μπαράκ Ομπάμα («The Bridge: The Life and Rise of Barack Obama», εκδ. Alfred A. Κnopf).
Πενήντα δύο χρόνων σήμερα, ο ακαταπόνητος Ρέμνικ ανέλαβε το New Yorker το 1998 (εργαζόταν σε αυτό από το 1992). Οντας προηγουμένως ανταποκριτής της Washington Post στη Μόσχα, ο Ρέμνικ εξέδωσε το 1994 το βιβλίο «Ο τάφος του Λένιν: Οι τελευταίες ημέρες της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας», το οποίο απέσπασε το βραβείο Πούλιτζερ, ενώ εξαιρετική είναι και η συλλογή άρθρων του, «Reporting. Writings from the New Yorker», με κορυφαίες σελίδες του που αρχικά είχε δημοσιεύσει στο νεοϋορκέζικο περιοδικό. Σημειωτέον, στα 85 χρόνια της ιστορίας του περιοδικού, είναι ο πέμπτος κατά σειρά αρχισυντάκτης του, ανέλαβε δε τις τύχες του περιοδικού όταν αυτό είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ενώ το «έτρεξε» σε μια καυτή περίοδο για την εικόνα της Αμερικής στον κόσμο.
Δυτική Πτέρυγα
Η βιογραφία του Ομπάμα θεωρείται ένα tour de force σχολαστικής έρευνας και συναρπαστικής γραφής. Μέσα στην πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας της, έφτασε στο υπ’ αριθμ. 3 των best seller των New York Times. Είναι σαφώς το έργο ενός γραφομανούς, ο οποίος, όπως δήλωσε στον Guardian, η τελευταία φορά που έκλαψε ήταν βλέποντας την τηλεοπτική σειρά «Δυτική Πτέρυγα», με τον Μάρτιν Σιν στο ρόλο ενός ακριβοδίκαιου προέδρου. «Γνωρίζω πολλά πράγματα από λίγο», λέει ο Ρέμνικ. «Αυτή είναι η ψυχή του δημοσιογράφου. Κοιτάζω με δέος όσους ξέρουν πολλά πράγματα από ένα πράγμα», ενώ ποτέ «δεν εκπληρώνω τις προσδοκίες μου. Πάντα μένω απογοητευμένος από τον εαυτό μου. Δεν έχω όμως μετανιώσει για τίποτα».