Μύθος και ιστορία στην Αρκαδία

Μύθος και ιστορία στην Αρκαδία

2' 25" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα καλοκαίρια δεν είναι μόνον το απολαυστικό βάπτισμα στις ελληνικές θάλασσες, δεν είναι η έκθεση του κορμιού στο εκτυφλωτικό φως του ηλίου, ούτε η απρόσκοπτη ανεμελιά της μιας ή των δύο εβδομάδων. Τα καλοκαίρια έχουν και παιδευτικό χαρακτήρα, όταν συνειδητά συνδυάζουμε τη φυγή προς την εξοχή με επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία.

Φέτος για πολλοστή φορά επέστρεψα στην αγαπημένη Αρκαδία. Οι ρίζες έχουν σμιλέψει τη συνήθεια της επιστροφής και πάντα αυτή η πορεία μου μοιάζει με ταξίδι σε τόπους πρωτόγνωρους κι ανέγγιχτους.

Η Αρκαδία έχει πάντα έναν άσο στο μανίκι της. Κι αυτός ο άσος είναι για μένα το Αρκαδικό Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας που στεγάζεται στο τουριστικό συγκρότημα Δρυάδες στο Λεβίδι, υπό την αυστηρή προστασία του Μαινάλου.

Η δημιουργία

Εμπνευστής και δημιουργός του μοναδικού σε ομορφιά μουσείου -εκεί όπου ο μύθος και η πραγματικότητα δημιουργούν ένα εκρηκτικό φαντασιακό εκθεσιακό τοπίο – είναι ο Γιώργος Χριστοδουλόπουλος. Ενας κοσμοπολίτης οικονομολόγος, που κάποια στιγμή τίναξε από πάνω του τα βαρίδια της μεγαλούπολης και όντας ο ίδιος συλλέκτης έργων τέχνης, θέλησε να μελετήσει τη συμβολή της Αρκαδίας στην τέχνη. Το αποτέλεσμα αυτής της ιδέας;

Η δημιουργία ενός απρόσμενου μουσειακού χώρου, όπου η Αρκαδία, πότε δωρική και πότε εύθραυστη σαν πορσελάνη, προβάλλει μέσα από επτά θεματικές ενότητες (αίθουσες), μέσα από μύθους για τον θεό Πάνα, τους Πελασγούς, τις Νύμφες και τις Χάριτες, αλλά και μέσα από έργα χαρακτικής του 16ου αιώνα, μικρά γλυπτά, το εκμαγείο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη καθώς και πολλές απεικονίσεις των νεότερων ιστορικών διαδρομών.

Για τον επίτιμο πρόεδρο του Αρκαδικού Μουσείου Αγγελο Δεληβορριά, λίγοι μουσειακοί οργανισμοί μπορούν να περηφανευτούν για την πληρότητα και τη συνέπεια των εικαστικών τους επιλογών, ειδικότερα αν αυτοί οι οργανισμοί λειτουργούν στην ελληνική περιφέρεια. Ενας τέτοιος οργανισμός με συναίσθηση της παιδευτικής και της κοινωνικής ευθύνης είναι το Αρκαδικό Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας, έργο παρηγορητικό και ενθαρρυντικό σε εποχές δύστοκες σαν τη σημερινή.

Ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλώριδας Τζον Αντον επιλέγει να τονίσει την ηρωική Αρκαδία που ενυπάρχει στο Μουσείο, όπως και το φυσικό κάλλος των βουνών, την ποιμενική και την αγροτική ζωή των κατοίκων της που εκφράζεται μέσα από τους Ελληνες χαράκτες του 20ού αιώνα, από τον Δημήτρη Γαλάνη ώς τον Τάσσο, τον Γιάννη Μόραλη και τον Σαράντη Καραβούζη.

Ο Γιώργος Χριστοδουλόπουλος μιλάει με πάθος για το Μουσείο, αλλά τον διακρίνει η σεμνότητα. Κάθεται απέναντί μου στην κεντρική βεράντα του συγκροτήματος και μιλάει για τους συντελεστές αυτής της τιτάνιας προσπάθειας, τον ιστορικό τέχνης και διευθυντή του μουσείου Νίκο Γρηγοράκη, τη γυναίκα του, τον Πέδρο Ολάγια, συγγραφέα του βιβλίου «Ευδαίμων Αρκαδία» και πολλούς άλλους. Δεν θέλει να ξεχάσει κανέναν κι έχει δίκιο. Αλλά τον συνεπαίρνει η κουβέντα και ξεδιπλώνει τα μελλοντικά σχέδιά του, τις εκθέσεις που θα γίνουν στο Μουσείο τούτο τον χειμώνα.

Στιγμιαία αναζητεί την οικουμενικότητα των σχεδίων του, ανησυχεί για το δημιούργημά του, αλλά γρήγορα αφήνεται, σαν να θέλει να μεταδώσει στον επισκέπτη την επιθυμία του να διανύσει με τον τρόπο του το μονοπάτι προς την ευδαιμονία.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή