ΛΟΝΔΙΝΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Τate Britain
www.tate.org.uk
«Rude Britannia. British Comic Art». Βασικό συστατικό της βρετανικής νοοτροπίας, συνδεδεμένο με όλες τις πτυχές της ζωής και της πολιτικής διαδρομής της χώρας, το χιούμορ είναι το αντίβαρο της τυπολατρικής ευπρέπειας που επίσης αποτελεί παραδοσιακό γνώρισμα του βρετανικού χαρακτήρα. Καλλιεργείται συστηματικά σε όλες τις μορφές του, από τη φάρσα έως το εκλεπτυσμένο ευφυολόγημα, ενώ ως εξαγώγιμο προϊόν διαθέτει παγκόσμια φήμη. Η έκθεση «Αγενής Βρετανία» ιχνηλατεί την «άτακτη» πλευρά των Βρετανών από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα, παρουσιάζοντας γελοιογραφίες, έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, βιβλία, φιλμ, φωτογραφίες, πόστερ κ.ο.κ. Μια πλούσια σατιρική ανθολογία, όπου συναντά κανείς από πίνακες του Ουίλιαμ Χόγκαρθ μέχρι έργα του καρτουνίστα Τζέραρντ Σκαρφ (εδώ ένα «γλυπτό» του Τσόρτσιλ) και από την κούκλα «Μάργκαρετ Θάτσερ» του σατιρικού σίριαλ Spitting Image μέχρι σκίτσα του κορυφαίου σύγχρονου πολιτικού γελοιογράφου Στιβ Μπελ.
ΜΑΔΡΙΤΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Fundacion Mapfre
www.mapfre.com
«La subversion de las imagines (Surrealismo, fotografia y cine)». Οι σουρεαλιστές φιλοδοξούσαν να αλλάξουν τη ζωή αλλάζοντας τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Και δεν κατέφυγαν μόνο στο όνειρο ή το υποσυνείδητο για να προκαλέσουν την αναστάτωση, την έκπληξη και τον σκανδαλισμό. Η φωτογραφική και η κινηματογραφική μηχανή, τεχνικές επινοήσεις που ακόμα φαίνονταν να ανήκουν στο πεδίο της μαγείας, έγιναν γι’ αυτούς ιδανικά εργαλεία ανατροπής των συμβατικών εικόνων. Η έκθεση παρουσιάζει πάνω από 400 έργα που δείχνουν πώς χειρίστηκαν οι σουρεαλιστές τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο για να πραγματοποιήσουν τη δική τους επανάσταση: φωτογραφίες, κολάζ εικόνων, ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, με τις υπογραφές μιας πλειάδας καλλιτεχνών, ανάμεσά τους ο Μπουνιουέλ, ο Μπρετόν, ο Νταλί, ο Τζιακομέτι, ο Μαγκρίτ, ο Μπρασάι, ο Καρτιέ-Μπρεσόν, ο Μαν Ρέι. Ως τις 12 Σεπτεμβρίου.
ΜΟΣΧΑ
ΕΚΘΕΣΗ
Μουσείο Πούσκιν
www.artsmuseum.ru
«Σύναξις. Ελληνική Τέχνη 1450-2000. Εικόνες σε ξύλο και χαρτί». Η έκθεση παρουσιάζει 135 θρησκευτικά έργα που χρονολογούνται από τον 15ο έως τον 20ο αιώνα και προέρχονται, στο μεγαλύτερο μέρος τους, από δύο σημαντικές ελληνικές συλλογές: τη Συλλογή Βελιμέζη και τη Συλλογή Μαργαρίτη. Πολλές από τις εικόνες είναι έργα διάσημων ζωγράφων (από τον Ανδρέα Ρίτζο και τον Μιχαήλ Δαμασκηνό έως τον Φώτη Κόντογλου και τον Ράλλη Κοψίδη), ενώ στη συλλογή Βελιμέζη ανήκει και ένα έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, η μικρή εινόνα «Πιετά με αγγέλους» που τη ζωγράφισε πριν από την αναχώρησή του από την Κρήτη. Η έκθεση είναι διοργανωμένη σε τρεις ενότητες ανεξαρτήτως της χρονολογικής σειράς δημιουργίας των αγιογραφιών: Αγγελοι και Μάρτυρες (εδώ μια εικόνα της Αγίας Αικατερίνης, του 17ου αιώνα), Μαριολογικός κύκλος, Χριστολογικός κύκλος. Το μουσείο Πούσκιν, που συνεργάστηκε για την πραγματοποίηση της έκθεσης με το Μουσείο Μπενάκη και το Ιδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, παρουσιάζει τρεις σημαντικές κρητικές εικόνες από τις δικές του συλλογές, ενώ το μουσείο Αντρέι Ρουμπλιόφ έχει παραχωρήσει μια εικόνα του Χριστού, επίσης της Κρητικής Σχολής, η οποία ανήκε στη συλλογή Κωστάκη και δωρήθηκε, μαζί με άλλες μεταβυζαντινές εικόνες του Ελληνα συλλέκτη, στο ρωσικό κράτος.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΘΕΑΤΡΟ
Βarrymore Τheater
τηλ. 01-212-239-6200
«Race». Ο Ντέιβιντ Μάμετ σκηνοθετεί το τελευταίο έργο του, με κεντρικούς ήρωες δύο δικηγόρους, οι οποίοι έχουν αναλάβει την υπόθεση ενός λευκού άνδρα που κατηγορείται ότι βίασε μια νεαρή μαύρη. Οπως έγραψε ο κριτικός των «Νιου Γιορκ Τάιμς», ο Μάμετ δεν εμβαθύνει πολύ στο αιχμηρό θέμα του, που αγγίζει ταυτόχρονα τα καυτά προβλήματα του ρατσισμού και της σχέσης των φύλων, ωστόσο η παράσταση διαθέτει άφθονο μαύρο χιούμορ, ευφυείς διαλόγους και εξαιρετικές ερμηνείες. Τους δικηγόρους υποδύονται ο Εντι Ιζαρντ (φωτ.) και ο Ντένις Χάιζμπερτ, και συμπρωταγωνιστούν ο Ρίτσαρντ Τόμας και η Αφτον Ουίλιαμσον.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ
ΕΚΘΕΣΗ
Smithsonian American Art Museum
http://americanart.si.edu
«Telling Stories: Norman Rockwell from the Collections of George Lucas and Steven Spielberg». Ο Νόρμαν Ρόκγουελ (1894-1978) υπήρξε ο εμβληματικός εικονογράφος της αμερικανικής ζωής, ένας δεξιοτέχνης της αφήγησης που μπορούσε να πει μια ιστορία μέσα από μια μόνο εικόνα. Η καλλιτεχνική αβάν-γκαρντ τον υποτίμησε ως συμβατικό «καλλιγράφο» της εικόνας, τα τελευταία χρόνια ωστόσο η αξία του έργου του επανεκτιμάται από τους συμπατριώτες του. Ανάμεσά τους ο Τζορτζ Λούκας και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει μεγάλες συλλογές με έργα του, αναγνωρίζοντας σ’ αυτά κοινά στοιχεία με τις ταινίες τους: την αγάπη για τις παραδοσιακές αξίες αλλά και την ανεκτικότητα απέναντι στο διαφορετικό, το ενδιαφέρον για τα παιδιά που μεγαλώνουν, τη φαντασία και την ειρωνεία μέσα στην καθημερινότητα. Σ’ αυτές τις συλλογές είναι βασισμένη η έκθεση, παρουσιάζοντας 57 πίνακες και σχέδια του Ρόκγουελ (εδώ το «Πρώτο ταξίδι στο κομμωτήριο», 1972) και εστιάζοντας σε νέες έρευνες για τη σχέση των έργων του με τον κινηματογράφο. Εως τις 2 Ιανουαρίου.
ΦΡΑΝΚΦΟΥΡΤΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Frankfurter Κunstverein
www.fkv.de
«Ιστορίες αντίστασης και αλλαγής. Καλλιτέχνες από την Αργεντινή». Η έκθεση παρουσιάζει έργα δώδεκα καλλιτεχνών και καλλιτεχνικών ομάδων από την Αργεντινή που βλέπουν τον κοινωνικό τους περίγυρο ως πεδίο στοχασμού και δράσης. Φόντο της έκθεσης, η μεγάλη κοινωνική αναταραχή που προκάλεσε η χρηματοπιστωτική κρίση μετά το 2001, όταν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού αντιμετώπισαν συνθήκες ακραίας φτώχειας. Η σύνδεση πολλών καλλιτεχνών με κινήματα πολιτικής αντίστασης και κοινωνικής αλληλεγγύης, που δημιουργήθηκαν σ’ όλη την Αργεντινή, οδήγησε σε άμεση αλληλεπίδραση της καλλιτεχνικής διεργασίας με τη ζωή της κοινότητας. Η έκθεση αναδεικνύει αυτές τις πρακτικές μέσα από έργα (πίνακες, γλυπτά, φωτογραφίες, ντοκιμαντέρ, έντυπα) που λειτούργησαν ως έκφραση πολιτικής κριτικής και όχημα κοινωνικής συνοχής. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες και τις ομάδες που συμμετέχουν είναι η Γκαμπριέλα Γκόλντερ, ο Τομάς Σαρασένο, ο Σεμπαστιάν Ντίας Μοράλες, οι φωτογράφοι Τζιαν Πάολο Μινέλι και Αλεσάντρα Σανγκινέτι, το Λαϊκό Εργαστήρι Μεταξοτυπίας και η εκδοτική κολεκτίβα Eloisa Cartonera, η οποία τυπώνει βιβλία σε χαρτί που μαζεύουν ρακοσυλλέκτες από τα σκουπίδια. Εως τις 31 Οκτωβρίου.
Αγγλικός ρομαντισμός
Ο ρομαντισμός στη βρετανική τέχνη είναι το θέμα της έκθεσης «Romantics», που εγκαινιάστηκε πρόσφατα στην πινακοθήκη Tate Britain και παρουσιάζεται παράλληλα με το αφιέρωμα στο βρετανικό χιούμορ. Το ρομαντικό κίνημα γνώρισε ιδιαίτερη ακμή στη Βρετανία του 18ου και 19ου αιώνα, στη λογοτεχνία όσο και στη ζωγραφική. Αναπτύχθηκε αντιδρώντας στην έφοδο της εκβιομηχάνισης και της αστυφιλίας και εκθειάζοντας την ελευθερία της προσωπικής έκφρασης. Η έκθεση ιχνηλατεί τις απαρχές, τις πηγές έμπνευσης και το κληροδότημα του ρομαντισμού, παρουσιάζοντας πάνω από 170 έργα που ανήκουν όλα στη συλλογή της πινακοθήκης. Ανάμεσά τους, πίνακες του Τέρνερ (εδώ η «Ειρήνη – Ταφή στη θάλασσα», 1842), του Κόνσταμπλ, του Χένρι Φιουζέλι, καθώς και μια σειρά χαρακτικών του Ουίλιαμ Μπλέικ, του οραματιστή ποιητή και εικονογράφου, τα οποία ανακαλύφθηκαν σε ένα κιβώτιο ξεχασμένο σε σιδηροδρομικό σταθμό και εκτίθενται τώρα για πρώτη φορά.