Λωζαννη
Εκθεση
Fondation de l’ Hermitage
www fondation-hermitage.ch
«Edward Hopper»
Αναδρομικό αφιέρωμα στον ζωγράφο που υπήρξε διεισδυτικός παρατηρητής του αμερικανικού κοινωνικού τοπίου, η έκθεση παρουσιάζει 160 έργα από το σύνολο της διαδρομής του. Ο Εντουαρντ Χόπερ (1882-1967) έδωσε εμβληματικές εικόνες της Αμερικής του 20ού αιώνα – όχι εκείνες της καταναλωτικής αφθονίας και των ουρανοξυστών, αλλά της «άδοξης», αθόρυβης καθημερινότητας. Τα πρόσωπα που κατοικούν στους πίνακές του αποπνέουν μια αίσθηση μοναξιάς, μια ήσυχη, στεγνή από δάκρυα μελαγχολία. Και τα σπίτια που ζωγράφισε, χωρίς ανθρώπινη παρουσία, έχουν κι αυτά τη μυστηριακή αύρα της απομόνωσης (είναι γνωστό ότι ο Χίτσκοκ εμπνεύστηκε το στοιχειωμένο μοτέλ του Νόρμαν Μπέιτς στο «Ψυχώ» από πίνακα του Χόπερ). Ο Χόπερ δεν ακολούθησε κανένα από τα νεωτερικά ρεύματα που συγκλόνισαν τον κόσμο της τέχνης στην εποχή του, ωστόσο ο λιτός ρεαλισμός της ζωγραφικής του παρέμεινε απόλυτα μοντέρνος, με σημαντική την επίδραση της κινηματογραφικής αισθητικής στο έργο του. Εως 17 Οκτωβρίου.
Λονδινο
Εκθεση
Νational Gallery, Sainsbury Wing
www nationalgallery.org.uk
«Close Examination: Fakes, Mistakes and Discoveries». Επιστήμονες, ιστορικοί τέχνης και έφοροι μουσείων συνεργάστηκαν για να συγκεντρώσουν 40 έργα των Ραφαήλ, Ντύρερ, Ρέμπραντ και άλλων, τα οποία έχουν προβληματίσει τους ειδικούς και την επιστημονική έρευνα για πολλά χρόνια. Οι πίνακες εκτίθενται σε θεματικές ενότητες: «Πλάνη και εξαπάτηση» (έργα αμφισβητούμενης υπογραφής), «Μυστικά και αινίγματα» (πίνακες που δεν έχει ταυτοποιηθεί ο δημιουργός τους), «Δικαίωση και αποκατάσταση» (έργα που αποδόθηκαν στον πραγματικό δημιουργό τους, ενώ για καιρό θεωρούνταν πλαστά), «Μετατροπές και μεταμορφώσεις» (έργα που αλλάχθηκαν για να ικανοποιήσουν μεταβαλλόμενα γούστα). Στην τελευταία κατηγορία ανήκει ο πίνακας «Γυναίκα στο παράθυρο», άγνωστου Ιταλού ζωγράφου, που καλύφθηκε στην Αγγλία με σκουρόχρωμο βερνίκι για να μη θιγεί ο βικτωριανός πουριτανισμός (η φωτογραφία αριστερά δείχνει τον πίνακα κατά τη διαδικασία αποκατάστασης). Εως τις 12 Σεπτεμβρίου.
Νεα Υορκη
Θέατρο
St James Theater
www.stjamestheater.com
«American Idiot». Το συγκρότημα Green Day κέρδισε δύο Γκράμι για το άλμπουμ του American Idiot, του 2004, το οποίο έχει πουλήσει πάνω από 12 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Εμπνευσμένο από τα τραγούδια του άλμπουμ, το ομώνυμο ροκ μιούζικαλ παρουσιάζεται τώρα σε σκηνοθεσία του Μάικλ Μάγιερ και με λιμπρέτο του σκηνοθέτη και του Μπίλι Τζο Αρμστρονγκ, αρχηγού των Green Day. Το έργο εστιάζει στη νεανική ανησυχία στα χρόνια του Τζορτζ Μπουζ μετά την 11η Σεπτεμβρίου, παρακολουθώντας μια παρέα νεαρών που έρχονται στη Νέα Υόρκη τα πρώτα χρόνια του πολέμου στο Ιράκ. Η ατμόσφαιρα γίνεται αγχωτική, καθώς ένας από τους νεαρούς, ο Τιούνι (Σταρκ Σαντς) φεύγει για το Ιράκ, ο Τζόνι (Τζον Γκάλαγκερ Τζούνιορ) πέφτει στα ναρκωτικά και ο Γουίλ (Μάικλ Εσπερ) αφήνει έγκυο τη φίλη του. Πλημμυρισμένο με τα τραγούδια των Green Day, το μιούζικαλ σημειώνει επιτυχία κερδίζοντας ευνοϊκά σχόλια από την κριτική.
Μarquis Τheater
www.comeflyaway.com
«Comeflyaway»
Με μουσικό φόντο αγαπημένα τραγούδια του Φρανκ Σινάτρα, η Τουίλα Θαρπ δημιούργησε μια χορευτική παράσταση που έχει κερδίσει υμνητικά σχόλια από την κριτική. Το σκηνικό είναι ένα «παραδοσιακό» νάιτ-κλαμπ της Νέας Υόρκης και οι πρωταγωνιστές τέσσερα ζευγάρια που ερωτεύονται, φλερτάρουν, ζηλεύουν, χωρίζουν, ξανασμίγουν στη διάρκεια μιας βραδιάς. Οπως έγραψε ο κριτικός των «Νιου Γιορκ Τάιμς», το μιούζικαλ είναι ένας νοσταλγικός φόρος τιμής στον χορό ως τελετουργία ζευγαρώματος, με καθοριστική τη συμβολή της χορογραφίας της Θαρπ και των εξαιρετικών επιδόσεων των 19 χορευτών που συμμετέχουν. Ακούγονται πολλά από τα κλασικά κομμάτια του Σινάτρα, ανάμεσά τους τα «Fly me to the moon», «Summer wind», «My way», «I’ve got the world on a string».
Εκθεση
Μuseum of Modern Art
www.moma.org
«Matisse: Radical Invention, 1913-1917». Η έκθεση εστιάζει στο έργο του Ανρί Ματίς (1869-1954) κατά τη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων που έμεινε ο ζωγράφος στο Παρίσι, έχοντας επιστρέψει από το Μαρόκο και πριν εγκατασταθεί στη Νίκαια. Τα 120 έργα που εκτίθενται -πίνακες, γλυπτά, σχέδια και χαρακτικά- αντιπροσωπεύουν μια στροφή στο έργο του που σημειώθηκε εκείνη την περίοδο, από τους παραστατικούς, πολύχρωμους πίνακες των προηγούμενων χρόνων σε πιο αφαιρετικές, εμπνευσμένες από τον κυβισμό συνθέσεις με λιτή χρωματική γκάμα (εδώ ο πίνακας «Λουόμενες με χελώνα»). Οι επιμελητές της έκθεσης, που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγου, αναλύουν την εξελισσόμενη τεχνική του ζωγράφου σε έργα που ο ίδιος χαρακτήρισε «σταθμούς» στην καλλιτεχνική διαδρομή του. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 11 Οκτωβρίου.
Ουασιγκτον
Εκθεση
Ηirshhorn Museum
www hirshhorn.si.edu
«Yves Klein: With the Void, Full Powers» Ο Υβ Κλάιν (1928-1962) έλαμψε σαν μετεωρίτης στο ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό στερέωμα στη διάρκεια της σύντομης καριέρας του από το 1954 έως το 1962, όταν πέθανε από καρδιακή προσβολή στα 34 χρόνια του. Ηταν ένας καινοτόμος που αγκάλιασε πολλαπλά πεδία -ζωγραφική, γλυπτική, περφόρμανς, φωτογραφία, μουσική, θέατρο, φιλμ, αρχιτεκτονική, θεωρητικά κείμενα. Αναζήτησε την πνευματικότητα μέσα από το καθαρό χρώμα (ιδιαίτερα ένα ζωηρό μπλε δικής του επινόησης, που καταχωρίσθηκε ως International Klein Blue – ΙΚΒ) και το έργο του σηματοδότησε τη μετάβαση από την αφαιρετική στην εννοιολογική τέχνη. Η αναδρομική έκθεση στην Ουάσιγκτον περιλαμβάνει έργα από τις μεγάλες σειρές του, όπως οι Ανθρωπομετρίες και οι Κοσμογονίες, μονοχρωμικούς πίνακες, πυρογραφίες, ανάγλυφα, ενώ παρουσιάζεται επίσης υλικό τεκμηρίωσης της δουλειάς του και των σχεδίων που δεν πραγματοποίησε (φωτογραφίες, σκίτσα, επιστολές, φιλμ) Εως τις 2 Οκτωβρίου.
Παρισι
Εκθεση
Μusee du Louvre
www.louvre.fr
«Routes d’ Arabie: Archeologie et Histoire du Royaume d’ Arabie Saudite»
Η έκθεση προσφέρει ένα ταξίδι στην Αραβική Χερσόνησο, με εκθέματα αρχαιολογικής σημασίας και μεγάλες ασπρόμαυρες φωτογραφίες που απεικονίζουν υποβλητικά ερήμους και οάσεις. Από νεολιθικές ανθρωπομορφικές στήλες έως τεχνουργήματα των πρώτων αιώνων της χριστιανικής εποχής, της οθωμανικής περιόδου και των νεότερων χρόνων, τα 300 εκθέματα αναδεικνύουν τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας ως διαχρονικού εμπορικού κόμβου και ως λίκνου του Ισλάμ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επιτάφιες στήλες από τη Μέκκα με εγχάρακτες επιγραφές σε διαφορετικά στυλ καλλιγραφίας. Εως τις 27 Σεπτεμβρίου.
Φωτογραφική τέχνη
Ο Μάριο Τζακομέλι τράβηξε αυτή τη φωτογραφία σ’ ένα ιεροδιδασκαλείο, χωρίς να το ξέρουν οι νεαροί σπουδαστές. Οι φωτογραφίες του διακρίνονται τόσο για την έλλειψη εκζήτησης όσο και την εκπληκτική εκφραστική τους δύναμη. Είπαν γι’ αυτόν ότι ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης, που έτυχε να χρησιμοποιεί φωτογραφική μηχανή. Ο Τζακομέλι (1925-2000) ποτέ δεν θέλησε να παίξει το παιχνίδι του «φωτογράφου-σταρ» και παρέμεινε πάντα ευαίσθητος στον ανθρώπινο πόνο, όπως φαίνεται στις φωτογραφικές μελέτες του για τους ανάπηρους προσκυνητές στη Λούρδη και στις εικόνες του από την πεινασμένη Αιθιοπία το 1974. Το αφιέρωμα στο έργο του που φιλοξενείται στο Chapelle du Mejan της Αρλ, στο πλαίσιο του φωτογραφικού φεστιβάλ «Rencontres d’ Arles» (έως 19/9), προσφέρει ένα πανόραμα της δουλειάς του, με φωτογραφίες από όλα τα στάδια της διαδρομής του.