Συγκατοίκηση μεγάλων γλυπτών

Συγκατοίκηση μεγάλων γλυπτών

3' 24" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πόσες φορές έχετε περάσει μπροστά από ένα εγκαταλελειμμένο βιομηχανικό κτίσμα; Κάποια υπήρξαν ένδοξα κτίρια, αποτελώντας όχι μόνο μέρη της βιομηχανικής ιστορίας της Ελλάδας, αλλά και κομμάτια της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της. Αλλα πάλι, «χωμένα» σε πιο ήσυχες περιοχές, παραμένουν τα προσωπικά τσιμεντένια φαντάσματα μικρότερων γειτονιών. Ενα τέτοιο κτίριο-φάντασμα ήταν το παλιό εργοστάσιο της βιομηχανίας εσωρούχων Palco στα Κάτω Πετράλωνα. Ομως, δεν είναι φάντασμα πια.

Το πρώην εργοστάσιο, που τώρα φέρει το όνομα The Hub, συνδυάζει τον δημόσιο χαρακτήρα της Οδού Πειραιώς με την πιο οικεία ατμόσφαιρα της ήσυχης γειτονιάς των Πετραλώνων. Και αυτό γιατί οι πάνω όροφοι είναι διαμορφωμένοι σε κατοικίες λοφτ, ενώ το ισόγειο και το υπόγειο αποτελούν έναν πολυχώρο που μπορεί να φιλοξενήσει εκθέσεις, συνέδρια, θεατρικές παραστάσεις, προβολές, ακόμα και πάρτι.

Εγκαίνια

Αφορμή για μια επίσκεψη αποτέλεσε η έκθεση σύγχρονης γλυπτικής Volume One, με την οποία εγκαινιάστηκε ο χώρος πριν από λίγες μέρες. Η συγκατοίκηση των μεγάλων γλυπτών στον συγκεκριμένο χώρο μοιάζει σχεδόν αυτονόητη.

Τον τίτλο της έκθεσης συμπληρώνει η πιο περιγραφική φράση «Αντικείμενα, Γεγονότα και Συναντήσεις», που, συγκυριακά ή μη, σίγουρα εξυπηρετεί και επικοινωνιακά το κτίριο σαν συνολικό πρότζεκτ.

Η επιμελήτρια Φιόνα Μπάουντι, πάντως, αναφέρεται στον Michael Fried, ο οποίος το 1967, στο δοκίμιό του «Τέχνη και οντότητα του αντικειμένου», έκανε μια κριτική στη μινιμαλιστική γλυπτική και την εμφανή θεατρικότητά της, η οποία, ανάγοντας τον θεατή σε πρωταγωνιστή, υπονομεύει την παρουσία της γλυπτικής σύνθεσης. Σύμφωνα με την Μπάουντι, η έκθεση «Volume One – Αντικείμενα, Γεγονότα και Συναντήσεις» παρουσιάζει μία επιλογή έργων που μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης γλυπτικής παραγωγής επαναξιολογεί αυτό το επιχείρημα.

«Επισήμως, οι καλλιτέχνες εμπλέκονται ενεργά σε διάφορες συζητήσεις γύρω από υλικά και διαδικασίες. Τα έργα ενώνονται ξανά μέσω της ιδέας ότι η ίδια η ύλη μπορεί να είναι δημιουργική και να συντείνει σε μια φιλοσοφία προσανατολισμένη στο αντικείμενο… Η έκθεση ανταποκρίνεται σε αυτή τη μετατόπιση και διερωτάται πώς οι διάφοροι πολιτιστικοί, οικονομικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί και οικολογικοί παράγοντες έχουν αναγάγει τη γλυπτική στο μέσο με το οποίο οι καλλιτέχνες, όχι μόνο τοποθετούν αντικείμενα στον χώρο, αλλά δημιουργούν ταυτόχρονα ευκαιρίες για κοινωνική αλληλεπίδραση και συμμετοχή στον χώρο της εικαστικής δράσης».

Στην έκθεση, θα δείτε έργα του Αθανάσιου Αργιανά, του Jonathan Baldock, των Hannah Barton και Xavier Poultney, του Matthew Coombes, του Michael Dean, του Marcus Foster, του Σπύρου Χατζητζάνου, του Andy Holden, του Nick Hornby, του Franz West, της Mimi Norrgen, του Conrad Shawcross και του Franz Erhard Walther.

Το κτίριο

«Πάντα μας ενδιέφερε η γλυπτική, αφού έχει να κάνει με όγκο, υλικά, κλίμακα κ.λπ. Θέλαμε να δούμε πώς θα αντιμετώπιζαν τον χώρο γλύπτες σαν συνέχεια της αρχιτεκτονικής μας μελέτης», λέει η Μάρθα Γιαννακοπούλου, μία εκ των αρχιτεκτόνων που ασχολήθηκαν με την ανακαίνιση του παλαιού εργοστασίου. «Ο χώρος έχει σχεδιαστεί αρκετά γλυπτικά από εμάς, με όγκους που δημιουργούν μεγάλες επικλινείς επιφάνειες, που ενσωματώνουν όλες τις υπηρεσίες του χώρου».

Από παρατημένο εργοστάσιο, λοιπόν, σε ένα σύγχρονο και αισθητικά ενδιαφέρον κτίριο, που εκτός από τη διπλή χρήση του, ως κατοικίας και ως πολυχώρου, μέσα από τον ανασχεδιασμό του σέβεται και την ιστορία του: «Κρατώντας και αναδεικνύοντας τον παλιό σκελετό του κτιρίου -το μπετόν που είχε πολύ χαρακτηριστικό σχήμα- κάθε νέα προσθήκη υλικού είναι εμφανής. Η συναρμογή των δύο υλικών, παλιού και νέου, είναι αυτό που μας ενδιάφερε πολύ. Είναι μια πολύ ειλικρινής αντιμετώπιση στον σχεδιασμό.

Ο βασικός σχεδιασμός αναδεικνύει το βιομηχανικό παρελθόν του κτιρίου, αποκαλύπτοντας τον απλό και όμορφο χωροταξικό χαρακτήρα και την εντυπωσιακή, βαριά κατασκευή του μπετόν. Στην ανατολική όψη δημιουργήθηκε μια μεγάλη εγκοπή, με στόχο να διαιρέσει τη μεγάλη επιφάνεια της πρόσοψης, να φέρει φως στο εσωτερικό και να αποκαλύψει και να αναδείξει την παλιά κατασκευή του κτιρίου».

Η Μάρθα Γιαννακοπούλου και οι συνεργάτες της από το αρχιτεκτονικό γραφείο «If-untitled architects» έχουν καταφέρει να σχεδιάσουν έναν ευέλικτο χώρο (το συνολικό εμβαδόν του κτιρίου είναι 5.000 τ.μ.), ειδικά όσον αφορά το ισόγειο και το υπόγειο, που μαζί συνθέτουν τον πολυχώρο των πολιτιστικών εκδηλώσεων. Τα ειδικά πανέλα, που έχουν ανοίξει για την έκθεση, δίνουν στον χώρο τη δυνατότητα να διαμορφωθεί ανάλογα με τον χαρακτήρα της κάθε εκδήλωσης που φιλοξενεί.

Μετά το Volume One, στο The Hub αναμένονται και άλλα αντικείμενα, και άλλα γεγονότα, και άλλες συναντήσεις… Παραμένετε ενήμεροι στο www.thehubevents.gr

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή