Πάντα αγαπούσα την οδό Βουλής. Το συμπαγές αστικό της μέτωπο, με πολυκατοικίες και σπίτια από σχεδόν κάθε ρυθμό και τυπολογία της νεότερης Αθήνας, η νωχελική κούρβα που παίρνει ο δρόμος προς την Πλάκα, αυτή η συνωμοτική ησυχία λίγα μέτρα από τη φασαριόζικη οδό Φιλελλήνων, η οδός Βουλής είναι ένα γοητευτικό μεταίχμιο ανάμεσα στην μεγάλη πόλη και το «ησυχαστήριο» της Πλάκας. Το «Belle Epoque» είναι το νέο της απόκτημα, ένας επιπλέον λόγος για να περπατήσετε ώς εδώ, στο νούμερο 34.
Σχεδόν τίποτα δεν σας προετοιμάζει γι’ αυτό που θα συναντήσετε μέσα. Οχι φυσικά ότι το «έξω» δεν αξίζει τον κόπο. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα μέγαρα του δρόμου, στιβαρός κλασικισμός του 1880, επενδυμένος με ένα βαθύ, ρομαντικό γαλάζιο που θέλεις – δεν θέλεις το χαζεύεις. Ανεβείτε τα λιγοστά σκαλιά και σπρώξτε την πόρτα. Δεν θα έχετε ξαναδεί κάτι παρόμοιο σε ολόκληρη Αθήνα.
Το «Belle Epoque» είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα κι αυτό φαίνεται αμέσως. Η νέα γυναίκα που το οραματίστηκε και το έφτιαξε, η Ηβη Αδαμακοπούλου, αγαπάει τα παλιά πράγματα. Στην αρχή είχε κολλήσει με τα σίξτις, μετά με τα φίφτις, το ένα έφερε το άλλο, «όσο πιο πολύ ψάχνεις, όσο πιο πίσω πας, τόσο πιο πολλά ανακαλύπτεις, τόσο πιο πολύ κολλάς. Τώρα είναι ολόκληρος ο 20ός αιώνας». Καθένα από τα τρία μεγάλα δωμάτια του πρώτου επιπέδου που συγκροτούν προς το παρόν το μαγικό σύμπαν του «Belle Epoque», διατηρεί την αυτονομία του. Αριστερά η αίθουσα με τα vintage ρούχα και αξεσουάρ, απλωμένα με τη λογική του μπουντουάρ πάνω σε αντίκες και αντικείμενα άλλων εποχών. Δεξιά το εξειδικευμένο ταξιδιωτικό βιβλιοπωλείο με τους χάρτες, τις υδρόγειες σφαίρες και τα πολλά βιβλία. Συνδετικός κρίκος το ατμοσφαρικό tea room στο βάθος με θέα στον κήπο, που ετοιμάζεται για να είναι έτοιμος την άνοιξη. Σερβίρεται τσάι, κέικ και μπισκότα.
Μια κυρία που έχει μόλις αγοράσει ένα καπέλο και εξερευνούμε τα δωμάτια παρέα κάποια στιγμή αναστενάζει: «Τι ωραία που ζούσαν κάποτε οι άνθρωποι!». Αλλά δεν με πιάνει νοσταλγία. Η Ηβη Αδαμακοπούλου φαντάζεται στις πολυθρόνες του tea room ανθρώπους να διαβάζουν το βιβλίο τους πίνοντας μια ζεστή κούπα τσάι. Από τα ηχεία ακούγεται αγαπησιάρικη τζαζ.
Τους επόμενους μήνες, το «Belle Epoque» θα μεγαλώσει. Για τον δεύτερο όροφο προγραμματίζεται ένας χώρος με βινύλια, παλιά περιοδικά, βιβλία τέχνης, αλλά και για εκθέσεις. Και, φυσικά, ο κήπος με τα φερ-φορζέ έπιπλα.
Φεύγοντας σκέφτομαι τι τυχεροί που είμαστε επειδή κάποιοι άνθρωποι κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα.