Για καφέ στην Ομόνοια

1' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τι κάνεις αν βρεθείς στην περιοχή της Ομόνοιας και σου έρθει επιθυμία για ένα καφέ; Να διαβάσεις την εφημερίδα σου ή ένα περιοδικό από το καλά ενημερωμένο πρακτορείο ξένου Τύπου στο τέρμα της Πανεπιστημίου; Οσο υπήρχε το «Νέον», με όση λούμπεν πατίνα του άφησαν οι συνεχείς ανακαινίσεις, το εξαιρετικά βραχύβιο «Starbucks» των Χαυτείων (καταστράφηκε ολοσχερώς στα «Δεκεμβριανά» του ’08) και τα καφέ των ξενοδοχείων που έκλεισαν τελικά πριν από λίγες εβδομάδες, η αναζήτηση μιας τόσο καθημερινής απόλαυσης δεν ήταν ποτέ ο τωρινός πονοκέφαλος. Σκεφτείτε το λιγάκι: στην πιο κεντρική πλατεία της Αθήνας και να δυσκολεύεσαι να βρεις ένα αξιοπρεπές μέρος για να χωθείς!

Κι όμως, κάπου εδώ κοντά λειτουργεί, σχεδόν δύο χρόνια πια, ένα από τα ωραιότερα καφέ της Αθήνας. Στον τελευταίο όροφο του παλιού ξενοδοχείου «Παλλάδιον», στη συμβολή της Πανεπιστημίου 54 με την οδό Εμμανουήλ Μπενάκη. Αλλά το ξεχνάμε γιατί εξωτερικά περνάς από τη ναυαρχίδα του δισκοπωλείου «Metropolis» και πολλοί Αθηναίοι εξακολουθούν να αγνοούν πως το υποδειγματικά ανακαινισμένο μέγαρο του 1915 κρύβει ένα καλό μυστικό.

Η μεγάλη σάλα του τετάρτου ορόφου με τις καλοδιατηρημένες οροφογραφίες ήταν κάποτε το σαλόνι αυτού του ρομαντικού κτιρίου της Αθήνας. Εργο του πολιτικού μηχανικού Παναγιώτη Ζίζηλα (1861 – 1931), λειτούργησε για ένα μεγάλο διάστημα ως ξενοδοχείο, αρχικά με την επωνυμία «Πριγκίπισσα Σοφία» αλλά κυρίως ως «Παλλάδιον» (μετά το 1920).

Στην ίδια σάλα σήμερα απλώνεται το ευρύχωρο καφέ του «Μetropolis». Λευκές καρέκλες και τραπέζια με σχεδιαστικές καταβολές στο σκανδιναβικό ντιζάιν κάνουν αντίθεση με τη σκούρα μοκέτα, ενώ ανάμεσα στις μπαλκονόπορτες που βλέπουν την Πανεπιστημίου έχουν διαμορφωθεί μικρές προθήκες με εκδοτικές προτάσεις από το βιβλιοπωλείο του τρίτου ορόφου. Υπάρχει ησυχία και σεβασμός στην ιδιωτικότητα, αυτό είναι ένα μεγάλο προσόν για τα δεδομένα της Αθήνας. Λειτουργεί ώρες καταστημάτων (9 με 9 καθημερινές, μέχρι τις 8 Σάββατα) ενώ προσφέρεται wi-fi εύκολα και ανέξοδα. Κυρίως, όμως, είναι η αίσθηση ότι είσαι περιτριγυρισμένος από ένα ζωντανό κομμάτι Ιστορίας. Ενας, σχεδόν, αιώνας. Τι απόλαυση!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή