Κριτικη: Μουσική σύζευξη Ανατολής – Δύσης

Κριτικη: Μουσική σύζευξη Ανατολής – Δύσης

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα νέο έργο του Δημήτρη Μαραγκόπουλου παρουσιάστηκε στις 4 Ιουνίου στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης»: Το Κοντσέρτο – σουίτα «Μελίτα Γκαμπές», έργο για παραδοσιακά όργανα και συμφωνική ορχήστρα, παραγγελία του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Λύρα, σουραύλι και φωνή συνεργάζονται με συμφωνική ορχήστρα, όμως με τρόπο που διαφέρει αισθητά από αυτόν σε άλλα ανάλογα έργα. Ο συνθέτης δεν επιχείρησε να προσαρμόσει τα χαρακτηριστικά των παραδοσιακών οργάνων σε αυτά της ορχήστρας, στο πλαίσιο της συνηθισμένης διάθεσης για την «καταξίωσή» τους από μία διαφορετική κουλτούρα. Επέλεξε να υπογραμμίσει τη διαφορετικότητα ρισκάροντας -ή επιδιώκοντας- ακόμα και παράλληλους διαλόγους δύο εμφανώς διαφορετικών κόσμων. Από τη μία ο δημόσιος χαρακτήρας του φυσικού ήχου της συμφωνικής ορχήστρας σε διατυπώσεις γεμάτες αυτοπεποίθηση, από την άλλη ο χαμηλόφωνος, εξομολογητικός και πολύ προσωπικός ήχος των παραδοσιακών οργάνων, ηλεκτρικά ενισχυμένος.

Σε επτά μέρη, ένα για φωνή, ένα για σουραύλι και τα υπόλοιπα για λύρα, το έργο είχε την τύχη ενός εξαιρετικού σολίστα, του Βασίλη Αγροκώστα, αλλά και της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του άξιου Βλαδίμηρου Συμεωνίδη, αρχιμουσικού με σταθερά υψηλή απόδοση, υπό την καθοδήγηση του οποίου το συγκεκριμένο σύνολο απέκτησε συνοχή και ποιότητα.

Το δεύτερο μέρος της συναυλίας περιλάμβανε το πρώτο Κοντσέρτο για ούτι και ορχήστρα του Σιμόν Σαχίν με σολίστα τον συνθέτη. Το έργο ακολούθησε όλες τις συμβάσεις ενός κοντσέρτου του 19ου αιώνα.

Σιμπέλιους

Κάθε συνάντηση με τη Λένια Ζαφειροπούλου επιφυλάσσει νέες εκπλήξεις, καθώς η τραγουδίστρια εξελίσσεται διαρκώς. Στις 30 Μαΐου παρουσίασε στον Παρνασσό ένα ακόμα πρόγραμμα με προσεκτικά επιλεγμένα τραγούδια του Μπετόβεν και του Μπουζόνι, ενώ το δεύτερο μέρος ήταν αποκλειστικά αφιερωμένο σε ανάλογα έργα του Σιμπέλιους, θαυμάσια όσο και άγνωστα στη χώρα μας. Η Ζαφειροπούλου τα απέδωσε σε γερμανική μετάφραση, προτιμώντας να αξιοποιήσει την οικειότητα που αισθάνεται με τη συγκεκριμένη γλώσσα. Το αποτέλεσμα τη δικαίωσε απόλυτα.

Σε σχέση με την προηγούμενη εμφάνιση, η φωνή της έχει γεμίσει ακόμα περισσότερο στη χαμηλή περιοχή, ενώ οι ψηλές νότες υποστηρίζονται με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ξεχωριστή διάθεση κάθε τραγουδιού, από τη σαγήνη του «Δελεασμού» ώς την έκστασή του «Ηταν όνειρο;» του Σιμπέλιους ή τις εναλλαγές του μπετοβενικού «Στην ελπίδα», διαμορφώνεται με ακόμα περισσότερες και λεπτότερες αποχρώσεις, πάντοτε με υψηλή μουσικότητα. Η βραδιά δεν εξελίχθηκε ως παράθεση ομοειδών μικρογραφιών, αλλά ως μουσική αφήγηση με αρχή, μέση και τέλος. Αποφασιστική υπήρξε η συμβολή τού πολύ καλού πιανίστα Αξελ Μπάουνι, που στήριξε την τραγουδίστρια και συνεργάστηκε μαζί της, διαμορφώνοντας κάθε διαφορετική ατμόσφαιρα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή