ΣΥΝΑΥΛΙΑ. Το μεγαλύτερο μουσικό γεγονός του καλοκαιριού και μία από τις πιο απολαυστικές συναυλίες των τελευταίων ετών ήταν η πρώτη εμφάνιση των Bon Jovi στην Ελλάδα το βράδυ της Τετάρτης. Ανεξάρτητα από το αν ήταν κανείς ή όχι φανατικός οπαδός του σούπερ γκρουπ από το Νιου Τζέρσεϊ, ήταν αδύνατον να μην εκτιμήσει την ένταση, την ορμή και τη διάθεση του συγκροτήματος να προσφέρει χορταστικό μουσικό θέαμα και όχι απλώς ένα εντυπωσιακό σόου. Και από την άλλη, ήταν αδύνατον να μην παρασυρθεί από το πάθος του κοινού, που δεν σταμάτησε να συμμετέχει, να τραγουδάει δυνατά ολόκληρα τα τραγούδια και να έχει ασταμάτητα τα χέρια ψηλά.
Περίπου 75.000 θεατές γέμισαν ασφυκτικά το Ολυμπιακό Στάδιο, δείχνοντας υποδειγματική συμπεριφορά. Οι αντιδράσεις ήταν μόνο θετικές, όπως και οι τελικές εντυπώσεις. Ιδιαίτερη ζωντάνια, με χορό και τραγούδι έδειξαν ακόμη και οι συνήθως ψυχρότερες VIP κερκίδες. Υποδειγματική, όμως, ήταν και η οργάνωση, με πλήθος ανθρώπων πρόθυμων να εξυπηρετήσουν σε κάθε απορία.
Γονείς και παιδιά
Δεν είναι κάτι που προκαλεί απορία. Με τις σούπερ επιτυχίες των Bon Jovi μεγάλωσαν δύο γενιές και τα τραγούδια τους τώρα είναι δημοφιλή ακόμη και στα παιδιά της πρώτης γενιάς των οπαδών τους. Δεν ήταν λίγες οι οικογένειες που παρακολούθησαν τη συναυλία, με γονείς και παιδιά να συναγωνίζονται στο ποιος θα τραγουδήσει πιο δυνατά.
Οι Bon Jovi βγήκαν στη σκηνή λίγα λεπτά μετά τις εννέα κι έμειναν εκεί χωρίς διάλειμμα, για περίπου δυόμισι ώρες σε ένα πρόγραμμα που συνδύαζε το «Greatest Hits» με νεότερα τραγούδια. Κυρίως όμως οι Bon Jovi θέλησαν να κάνουν μια συναυλία – γιορτή για τους φαν τους. Και χωρίς να φορτώσουν το πρόγραμμα με αδύναμα κομμάτια προώθησης της δισκογραφίας τους, έπαιξαν αυτά ακριβώς που ήθελε να ακούσει ο κόσμος. Ανάμεσά τους, τα: «You give love a bad name», «It’s my life», «Ra-dio saved my life», «Bad medicine», «I’ll sleep when I’m dead», «Have a nice day», «Wanted dead or alive» και «Αlways».
Αποθέωση
Κεντρικό πρόσωπο της βραδιάς, ο Τζον Μπον Τζόβι. Στα 49 του χρόνια και γεμάτος με ενέργεια και λάμψη που θύμιζε άνθρωπο τουλάχιστον δύο δεκαετίες νεότερο, δεν κατέβηκε από τη σκηνή μέχρι την «καληνύχτα» και το τελικό «ευχαριστώ» προς το κοινό. Ντυμένος με μαύρο δερμάτινο πουκάμισο και μαύρο παντελόνι, με τον ιδρώτα να στάζει ασταμάτητα, δεν έπαψε να επικοινωνεί με τον κόσμο, να μοιράζει χαμόγελα σταρ και να παίζει με τους θεατές που ανταποκρίνονταν άμεσα.
Ο τρόπος που «απαντούσε» το κοινό τραγουδώντας και κάνοντας φωνητικά, ακόμη και μετά το τέλος των τραγουδιών, όπως στο «I’ll be there for you», έκανε τον Τζον Μπον Τζόβι να χαμογελάσει έκπληκτος και να χειροκροτήσει τη γεμάτη και ζωντανή αρένα. «Επιτέλους! Επιτέλους!», φώναξε μετά την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή με το «Raise your hands», παρότρυνση που ακολούθησαν οι θεατές σηκώνοντας τα χέρια τους ψηλά. «Επιτέλους, ερχόμαστε έπειτα από 28 χρόνια». Ο Τζον Μπον Τζόβι αποθεώθηκε αργότερα, όταν έριξε επάνω του την ελληνική σημαία για να τραγουδήσει το «Bed of Roses», ενώ στο μπιζάρισμα ολοκλήρωσε το πρόγραμμα μιλώντας για την οικονομική κρίση. «Μας πήρε 28 χρόνια να φτάσουμε εδώ και εκτιμάμε πραγματικά την υποδοχή σας. Ξέρουμε τι συμβαίνει, τα προβλήματα που έχετε με την οικονομική κρίση. Ομως έχετε μια πανέμορφη χώρα και ένα περήφανο πολιτισμό». Και έκλεισε μιλώντας για την ελπίδα που πρέπει να έχουν οι νέοι και οι επόμενες γενιές τραγουδώντας το «Living on a prayer».