ΚΡΙΤΙΚΗ ΧΟΡΟΥ. Εχουμε ξαναγράψει για τον άνθρωπο και το έργο του. Ο Παρασκευάς -επί το… καναδικότερον Paras Τερεζάκης γεννήθηκε στην Κρήτη και μεγάλωσε στον Πειραιά. Μελέτησε στη Δραματική Σχολή και στο Ωδείο του Πειραιά, παίρνοντας παράλληλα μαθήματα μπαλέτου στις σχολές της κ. M. Choisy και του Γ. Μέτση, αλλά και μοντέρνο χορό στη σχολή της Ρ. Μάνου. Χόρεψε με το Πειραματικό Μπαλέτο Αθηνών του Μέτση και το Ελληνικό Χορόδραμα της Μάνου. Ελαβε μέρος και σε παραστάσεις του Ελευθέρου Θεάτρου. Ολα αυτά, στη δεκαετία του 1970-80. Μετά… χάθηκε! Κάποιες κάρτες ή σημειώματα μας πληροφορούσαν ότι βρισκόταν στον Καναδά και σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο Γιορκ και στο Χορο-Θέατρο του Τορόντο. Υστερα μετακόμισε στο Βανκούβερ και συνέχισε (διψασμένος πάντα) στο Πανεπιστήμιο Σάιμον Φρέιζερ και στο Στούντιο Παβλιτσένκο. Εδώ πήρα τα νάματα από πολλούς επωνύμους στον Καναδά συγχρόνους δάσκαλους και χορογράφους που προώθησαν τη σπουδή του στον σύγχρονο χορό και τις σύγχρονες γενικότερες θεατρο-απόψεις. Ηδη το 1986 οργάνωσε την ομάδα Kinesis Dance, για την οποία δημιούργησε πολλές χορογραφίες σε μονόπρακτα ή ολοκληρωμένες βραδιές. Από το 2000 η Kinesis Dance πήρε και το επίθεμα somatheatre. Με έργα του και πάντα υπό την διεύθυνσή του, η ομάδα παρουσιάστηκε στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη Ν. Αμερική, στην Ελλάδα (στη Θεσσαλονίκη, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης και στην Αθήνα), σε άλλες χώρες της Ευρώπης από τη Φλάνδρα στην Πολωνία και από το Μαυροβούνι και την Κροατία στην Ιταλία (όπου δίδαξε και σεμινάρια), αλλά και στην Τουρκία. Σε ανύποπτο χρόνο και σε προσκλήσεις μου από την Πρεσβεία του Καναδά στο Κέντρο Χορού (DanceCentre) του Βανκούβερ, η «τρομερή» διευθύντριά του Κροατή-Καναδή Μίρνα Ζάγκαρ μου είχε εμπιστευθεί πόσο εκτιμάται ο Paras για την εργατικότητά του, καθώς δεν περιμένει τις… επιχορηγήσεις για να προχωρήσει στο έργο του. Θα ήταν πάντα παρών.
Το 2011, ο Τερεζάκης έλαβε το Βραβείο Ιζαντόρα Ντάνκαν για το έργο του «ΒΟΧ 4». Εκρίθη η καλύτερη χορογραφία του 2010 στη Βρετανική Κολομβία (συμπτωματικά έχω δει τα τρία πρώτα… «Κουτιά» σε βίντεο, έργα σε συνεχή εξέλιξη, τρομερής δυναμικής και πρωτοτυπίας). Το βραβείο απαρτίζεται από ένα αγαλματίδιο της Ιζαντόρα από τη διάσημη εκεί γλύπτρια υάλου Μαίρη Φάιλερ, από $500 και την παραχώρηση από το Scotiabank Dance Centre ενός χώρου για πρόβες και μελέτη αξίας άλλων τόσων $500. Κράτα γερά το γυάλινο αγαλματάκι, Παρασκευά!