Στην ανατολική Ιερουσαλήμ, πέντε λεπτά από την Παλαιά Πόλη, εκεί όπου οι φωνές υπερορθόδοξων Εβραίων ενώνονται με αυτές των Αράβων κι οι τσακωμοί που καταλήγουν σε πετροπόλεμο ανάβουν και σβήνουν στο λεπτό, βρίσκεται το ξενοδοχείο American Colony. Πίσω από μια ταπεινή ταμπέλα, καλά κρυμμένο από φοίνικες και φλογερές βουκαμβίλιες, το ξενοδοχείο μοιάζει βγαλμένο από τη «Λέσχη» του Στρατή Τσίρκα, μια Βαβέλ διεθνών πρακτόρων και ανομολόγητων ερώτων, που πίνουν τζιν τόνικ στα τραπεζάκια της εσωτερικής αυλής την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στο American Colony από τον 19ο αιώνα, οπότε η οικογένεια του Οράτιου και της Αννας Σπάφορντ αποφάσισε να εγκαταλείψει το Σικάγο για να δημιουργήσει στην καρδιά της Ιερουσαλήμ μία χριστιανική παροικία μαζί με άλλους 16 πιστούς. Το 1849, όταν στους Αμερικανούς προστέθηκαν 70 Σουηδοί χριστιανοί, υποχρεώθηκαν να μετεγκατασταθούν σε ένα μεγαλύτερο σπίτι, το οποίο είχε κατασκευαστεί αρχικά ως παλάτι ενός πασά και των τεσσάρων συζύγων του. H χριστιανική παροικία μετατράπηκε σε ξενοδοχείο στις αρχές του 20ού αιώνα, οπότε ο βαρώνος Ουστίνοφ, παππούς του γνωστού ηθοποιού σερ Πίτερ, αποφάσισε να αγοράσει το κτίριο θεωρώντας απαράδεκτα τα πανδοχεία της εποχής για τη φιλοξενία των φίλων του από Ευρώπη κι Αμερική.
Σε μια πόλη γεμάτη εντάσεις κι αντιφάσεις, στην οποία μια επίσκεψη μπορεί να ξεκινήσει νέα Ιντιφάντα και μια ανασκαφή να προκαλέσει γενικευμένη σύρραξη, μοναδική κοινή θρησκεία είναι ο ερωτισμός. Στο Ορος των Ελαιών ζευγάρια φιλιούνται μακριά από θρησκόληπτα μάτια, στη Βία Ντολορόσα ακούς αναστεναγμούς από τσακισμένες αγάπες, στο Αλ Ακσά και στο Τείχος των Δακρύων, άντρες – γυναίκες χωριστά, σμίγουν μετά όλοι μαζί, γιατί τα πάθη είναι ο διαθρησκειακός διάλογος.
Αmerican Colony Hotel, One Louis Vincent Street, Jerusalem, Israel