Προχωρημένο βράδυ Πέμπτης και το τραπέζι του Λούσιαν Φρόιντ στο γνωστό λονδρέζικο εστιατόριο The Wolseley ήταν καλυμμένο με ένα μαύρο τραπεζομάντιλο. Ενα λευκό κερί σιγόκαιγε. Ο Λούσιαν Φρόιντ ήταν νεκρός.
Ο Βρετανός καλλιτέχνης -για πολλούς ο κορυφαίος ζωγράφος του 20ού αιώνα- ήταν εδώ τακτικός θαμώνας μέχρι και τον τελευταίο μήνα, απόδειξη για το πόσο ζωντανός, ακμαίος και βουτηγμένος στις απολαύσεις της ζωής υπήρξε έως το τέλος του βίου του.
Ενας βίος πλήρης, πολυκύμαντος, γεμάτος πάθη, θριάμβους, αναγνώριση, σημαδεμένος από τις δραματικές αυλακώσεις της ιστορίας του 20ού αιώνα.
Ζωγράφος μέχρι τέλους, διαπραγματεύτηκε εξαντλητικά τη σχέση με το ανθρώπινο σώμα. Ο Φρόιντ όχι μόνο δεν απέφευγε τις «κακοτοπιές» του ανθρώπινου σώματος, αλλά εστίαζε στη φθορά, δούλευε με την «ασχήμια», εν τέλει κατέλυσε κάθε συμβατική θέαση απέναντί του.
Ασχολήθηκε πολύ με το γήρας και τους εύσωμους, άλλο αγαπημένο του θέμα οι αυτοπροσωπογραφίες. Απέκτησε ένα ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο στυλ, πολύ «βρετανικό», και ανήκε σε εκείνη την κατηγορία των ιδιοφυών καλλιτεχνών που ενώ η ζωγραφική τους δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί «εύκολη» (το αντίθετο μάλλον, περισσότερο «ενοχλητική» και ίσως «δυσάρεστη» ορισμένες φορές), είχε απήχηση σε ένα ευρύ κοινό.
Δεν συμβαίνει συχνά καλλιτέχνες αυτού του επιπέδου να είναι τόσο αναγνωρίσιμοι ανάμεσα σε ανθρώπους όχι ιδιαίτερα εξοικειωμένους με τη ζωγραφική. Ισως γιατί ο Λούσιαν Φρόιντ καταβυθίστηκε μέσα στον άνθρωπο και ο κόσμος, αναγνωρίζοντας δικές του πλευρές σε φαινομενικά «επώδυνους» πίνακες, τελικά τους αγαπούσε.
Ο Λούσιαν Φρόιντ γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1922 στο Βερολίνο. Ο πατέρας του, Ernst Ludwig Freud, είναι ο νεότερος γιος του Σίγκμουντ Φρόιντ, ενώ η μητέρα του, Lucie Freud, κόρη ενός εμπόρου δημητριακών.
Το 1934, η εβραϊκή οικογένεια Φρόιντ, ενόψει της ανόδου του ναζισμού, εγκαταλείπει τη Γερμανία για την Αγγλία. Οι τρεις γιοι Φρόιντ φοιτούν σε ένα προοδευτικό σχολείο του Ντέβον, το Darlington Hall School, και στη συνέχεια σε ένα άλλο πιο κλασικό λύκειο του Ντόρσετ.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 1939, ο Σίγκμουντ Φρόιντ πεθαίνει στο Λονδίνο. Την ίδια χρονιά, ο δεκαεπτάχρονος Λούσιαν αποκτά τη βρετανική υπηκοότητα και γράφεται στην East Anglian School of Painting and Drawing στο Dedham, μια μικρή πόλη βορειοανατολικά του Λονδίνου.
Το 1944 εγκαθίσταται σε ένα μεγάλο ατελιέ στο Πάντινγκτον, λαϊκή συνοικία του Λονδίνου, κατεστραμμένη από τους βομβαρδισμούς. Την επόμενη χρονιά θα γνωρίσει τον Φράνσις Μπέικον, με τον οποίο θα διατηρήσει σταθερή επαφή έως τη δεκαετία του ’70. Το 1946, σε ένα πέρασμα από το Παρίσι, ο ζωγράφος θα γνωρίσει τον Πικάσο και τον Τζιακομέτι, ενώ αμέσως μετά θα εγκατασταθεί για πέντε μήνες στον δικό μας Πόρο, μαζί με τον ζωγράφο John Craxton. Στο Πάντινγκτον θα παραμείνει για τριάντα ολόκληρα χρόνια, οπότε θα μετακομίσει σε ένα άνετο λοφτ στο Χόλαντ Παρκ και εν τέλει στο τελευταίο του σπίτι στο Νότινγκ Χιλ.
Θα παντρευτεί δύο φορές, το 1948, την Kitty Garman, κόρη του γλύπτη Jacob Epstein, και το 1953 τη συγγραφέα Caroline Blackwood (1931-1996).
«Σαν φίλος ήταν ταπεινός, ζεστός, πνευματώδης και γεμάτος ενδιαφέροντα. Ζούσε για να ζωγραφίζει και ζωγράφιζε ώς την ημέρα που πέθανε, μακριά από τον θορυβώδη κόσμο της τέχνης», επισήμανε ο Γουίλιαμ Ακουαβέλα, που είχε αναλάβει την πώληση των έργων του στις ΗΠΑ.