Ανήσυχες φωτογραφίες τριάντα χρόνων του Τόμας Στρουθ

Ανήσυχες φωτογραφίες τριάντα χρόνων του Τόμας Στρουθ

1' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ. H 30χρονη συλλογή των φωτογραφιών του Τόμας Στρουθ (Thomas Struth) που παρουσιάζονται στη Whitechapel Gallery του Λονδίνου είναι γεμάτη αντιθέσεις. Η έκθεση ξεκινά με λουσμένους σε γκρι φως δρόμους του Εδιμβούργου, γυάλινους και μεταλλικούς τοίχους του Τόκιο και εικόνες ενός κέντρου της Νέας Υόρκης που δείχνει έρημο. Και ξαφνικά, βουτάμε στα βάθη της αυστραλιανής και ιαπωνικής ζούγκλας με εικόνες που μπερδεύουν και παίζουν με το βλέμμα: ακατοίκητοι παράδεισοι που δείχνουν απόμακροι. Φωτογραφίες του εσωτερικού μιας μηχανής που μοιάζουν με εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, μέχρι και πορτρέτο του βασιλικού ζεύγους της Βρετανίας.

Γεννημένος το 1954, ο Στρουθ αρχικά σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία του Ντίσελντορφ με καθηγητή τον Γκέρχαρντ Ρίχτερ, προτού ασχοληθεί με τη φωτογραφία. O απόλυτος έλεγχος στη σύνθεση, τα χρώματα και τις λεπτομέρειες τον ανέδειξαν ως έναν από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους της εποχής μας, και είναι γνωστός για τα μαζικά αστικά τοπία και για τα, ακόμα σε εξέλιξη, οικογενειακά πορτρέτα, πολλά από τα οποία είναι επηρεασμένα από μεσαιωνικούς πίνακες ζωγραφικής.

«Η ερώτηση που έκανα στον εαυτό μου ήταν: πώς μπορείς να είσαι τόσο ανήσυχος;» λέει ο Στρουθ. «Τώρα καταλαβαίνω πως η ίδια η ερώτηση εισέβαλε μέσα στο έργο μου στον βαθμό που όσο έβγαζα την ανησυχία από μέσα μου, τόσο εκφραζόταν στις φωτογραφίες μου».

Το αποτέλεσμα της προσπάθειας να κατακτήσει τις ανησυχίες του μέσω της τέχνης του είναι συναρπαστικό. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 παρουσίασε μια σειρά από φωτογραφίες με θέμα τη ζούγκλα και τίτλο «Νέες εικόνες από τον Παράδεισο» κάτι εντελώς διαφορετικό από τα συνηθισμένα αστικά τοπία, κάτι που εκδήλωνε οργιώδη ηρεμία στα όρια του ρομαντισμού, ενώ κράταγε το στοιχείο της πολυπλοκότητας στη διαύγεια και τη λεπτομέρειά της. Πιο πρόσφατα όμως, ο Στρουθ άρχισε να φωτογραφίζει διαφορετικά θέματα: το παραφορτωμένο εσωτερικό του περιβάλλοντος υψηλής τεχνολογίας. Το δαιδαλώδες αυτό έργο μοιάζει με μια τοπογραφία του σύγχρονου μυαλού: οι τεραστίου μεγέθους φωτογραφίες είναι τόσο πολυσύνθετες όσο οι ζούγκλες του είναι ατάραχες ή όπως τα αστικά του τοπία είναι αυστηρά.

Η τέχνη του Στρουθ εστιάζεται στην ίδια τη φύση του βλέμματος, και όχι μόνο στο θέμα της, στο θέαμα ή τη θέα. Ακόμη κι όταν προσπαθεί να εκφράσει την ανησυχία, την ηρεμία ή ακόμα και όταν προσπαθεί να συλλάβει τη στιγμή μεταξύ της πλήξης και της περισυλλογής.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή