ΘΕΑΤΡΟ. Σχεδόν κάθε καλοκαίρι βλέπουμε μια εκδοχή της «Λυσιστράτης» του Αριστοφάνη, σε κάθε είδους διασκευή. Το περασμένο καλοκαίρι ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος θριάμβευσε στην Επίδαυρο σέρνοντας με τσαχπινιά τα τακούνια του στο ημικλινές σκηνικό, ενώ φέτος ο Θύμιος Καρακατσάνης έχει ανεβάσει σε περιοδεία τη δική του εκδοχή, έχοντας μαζί του τον Κώστα Βουτσά και τον Βασίλη Τσιβιλίκα.
Οι διασκευές πάντως, παρά τις ελευθερίες που παίρνουν, «πειράζουν» μόνο μέχρι ένα σημείο τον λόγο του Αριστοφάνη. Μια ομάδα δημιουργών του αμερικανικού θεάτρου φάνηκε πιο τολμηρή, φέρνοντας την ιστορία της Λυσιστράτης και των γυναικών της Αθήνας σε μια σύγχρονη κολεγιακή ομάδα μπάσκετ.
Η επιτυχία της «Lysistrata Jones», όπως είναι ο τίτλος της παράστασης, ήταν τόσο μεγάλη στο off Broadway, ώστε από τον Νοέμβριο θα μεταφερθεί στο θέατρο Walter Kerr, στην καρδιά της θεατρικής περιοχής της Νέας Υόρκης. Και το Μπρόντγουεϊ θα φιλοξενήσει λίγη Ελλάδα, όπως λέει και το διαφημιστικό σύνθημα της παράστασης: «All of New York’s about to go Greek».
Πώς είναι λοιπόν η αμερικανική μουσική διασκευή της Λυσιστράτης; Η ιστορία τοποθετείται στην ομάδα μπάσκετ του Πανεπιστημίου της Αθήνας, που δεν έχει κερδίσει ούτε έναν αγώνα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Λύση στη γενική απογοήτευση δίνει η Λυσιστράτη Τζόουνς, μια νέα φοιτήτρια, η οποία προτείνει στα κορίτσια της σχολής -μαζορέτες της ομάδας οι περισσότερες- να σταματήσουν να κάνουν σεξ με τα αγόρια τους που παίζουν στην ομάδα.
Οπως φαντάζεται κανείς, μετά τις αρχικές αντιδράσεις των αγοριών και τις προσπάθειές τους να μεταπείσουν τα κορίτσια, θα στρωθούν στη δουλειά και θα κερδίσουν τόσο στο μπάσκετ όσο και στον έρωτα. Το μιούζικαλ, που υπογράφει μια δημιουργική ομάδα που στο παρελθόν έχει προταθεί για τέσσερα βραβεία Τόνι, συνδυάζει τον Αριστοφάνη με το κλίμα του τηλεοπτικού «Glee». Ο συγγραφέας της διασκευής, Ντάγκλας Κάρτερ Μπιν, είχε κάνει τη θεατρική διασκευή του «Xanadu», μιας κακής ταινίας που έγινε επιτυχημένο μιούζικαλ.
Από τις αμερικανικές κριτικές, η παράσταση χαρακτηρίζεται «πολύ διασκεδαστική με μουσική που σου κολλάει», «παιχνιδιάρικη, μοντέρνα διασκευή του Αριστοφάνη», «ξεκαρδιστική, με ωραία μουσική και έξυπνους στίχους».