Βερολινο
Εκθεση
Μartin Gropius Bau
www.berlinerfestspiele.de/gropiusbau
«Andre Kertesz». Ο Αντρέ Κερτέζ (1894-1985), ο οποίος γεννήθηκε στην Ουγγαρία και έζησε στη Βουδαπέστη, το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία της φωτογραφίας του 20ού αιώνα. Δεν είναι μόνο η δεξιοτεχνία του στη σύνθεση που τον ξεχωρίζει, αλλά και ο ποιητικός σουρεαλισμός με τον οποίο συλλαμβάνει καταστάσεις και εικόνες εκ πρώτης όψεως συμβατικές (εδώ η «Αυτοπροσωπογραφία, Παρίσι 1927»). Το καινοτόμο φωτογραφικό του ένστικτο ενέπνευσε πολλούς επιφανείς συναδέλφους του, όπως ο Μπρασάι και ο Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν. Η έκθεση παρουσιάζει πάνω από 300 φωτογραφίες από όλα τα στάδια της μακράς διαδρομής του, από φωτογραφίες που τράβηξε όταν υπηρετούσε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι στιγμιότυπα με πολαρόιντ από το παράθυρο του σπιτιού του στη Νέα Υόρκη τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει η έκθεση στην επιρροή του Κερτέζ στη διάδοση της δημοσιογραφικής φωτογραφίας από το 1928 και μετά. Εως τις 11 Σεπτεμβρίου.
Βιεννη
Εκθεση
WestLicht Schauplatz Museum
www.westlicht.com
«Polaroid (Im)possible». Οταν η εταιρεία Polaroid χρεοκόπησε το 2008, ήταν αναμενόμενο ότι η Polaroid International Collection, η μεγάλη συλλογή στιγμιαίων φωτογραφιών της ίδιας της εταιρείας με την υπογραφή διάσημων φωτογράφων και καλλιτεχνών, θα σκόρπιζε σε διάφορους αγοραστές. Βγήκε σε δημοπρασία από τον οίκο Sotheby’s στη Νέα Υόρκη το 2010 και, ευτυχώς για τους θαυμαστές και νοσταλγούς πλέον της στιγμιαίας κάμερας, το βιεννέζικο μουσείο Βέστλιχτ αγόρασε τις 4.400 εικόνες που αποτελούσαν το ευρωπαϊκό τμήμα της συλλογής. Τώρα εκθέτει τον θησαυρό αυτό, στον οποίο περιλαμβάνονται φωτογραφίες πολαρόιντ τραβηγμένες από τον Χέλμουτ Νιούτον, τον Αντι Γουόρχολ, τον Ανσελ Ανταμς, τον Ρόμπερτ Μάπλθορπ, τη Σάλι Μαν, τον Ντέιβιντ Λέβινθαλ, τον Ολιβιέρο Τοσκάνι, τον Πίτερ Μπιρντ (εδώ μια άτιτλη φωτογραφία του polacolor, του 1987). Πολλές από αυτές τις εικόνες προκαλούν οδυνηρό αίσθημα νοσταλγίας, καθώς θυμίζουν τις δημιουργικές δυνατότητες που χάθηκαν με τον «θάνατο» αυτής της τόσο δημοφιλούς φωτογραφικής μηχανής. Εως τις 21 Αυγούστου.
Εδιμβουργο
Φεστιβαλ
www.eif.co.uk
«Εdimburgh 2011» Το Διεθνές Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, μαζί με το «εναλλακτικό» Fringe Festival, μετατρέπουν κάθε καλοκαίρι την πρωτεύουσα της Σκωτίας σε παγκόσμιο καλλιτεχνικό κέντρο που προσελκύει πλήθος επισκέπτες. Οπως κάθε φορά, έτσι και φέτος το φεστιβάλ προσφέρει πλήθος ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις σε όλα τα πεδία των τεχνών – θέατρο, όπερα, χορό, λογοτεχνία, εικαστικά, stand-up comedy, συναυλίες, κινηματογράφο. Μεταξύ πολλών άλλων μπορεί να δει κανείς την παράσταση «Danse Marathon» από τον καναδικό θίασο Bluemouth Inc, τις «Χίλιες και μια νύχτες» (μια εξάωρη διασκευή του περίφημου αφηγήματος από τον Τιμ Σαπλ), το έργο του Ζαν Ζιονό «Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα» από το θέατρο μαριονέτας Puppet State Theatre Company, την Οπερα Μαριίνσκι της Αγίας Πετρούπολης με τον Βαλέρι Γκεργκίεφ, τους κωμικούς Τιμ Κέι, Τζόζι Λονγκ, Φιλ Τζούπιτους, Μάργκαρετ Τσο, το Εθνικό Μπαλέτο της Κίνας που θα παρουσιάσει το «Περίπτερο της Παιωνίας» μια χορογραφία του Φέι Μπο, κινεζική εκδοχή της ιστορίας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Το Διεθνές Φεστιβάλ ξεκινά στις 12 Αυγούστου και διαρκεί έως τις 4 Σεπτεμβρίου, ενώ το Fringe άρχισε προχθές και θα τελειώσει στις 29/8.
Νεα Υορκη
Εκθεση
Βrooklyn Museum
www.brooklynmuseum.org
«Vishnu: Hinduism’s Blue-Skinned Savior». Η έκθεση είναι αφιερωμένη στον Βίσνου, ο οποίος μαζί με τον Βράχμα και τον Σίβα αποτελούν την μεγάλη τριάδα των θεοτήτων του ινδουισμού. Ο Βίσνου, που αναγνωρίζεται στις εικόνες από το γαλάζιο δέρμα του, είναι ένας θεός που τον χαρακτηρίζει η ήρεμη δύναμη, με πυρήνα την αγάπη. Συχνά ενσαρκώνεται σε διαφορετικές μορφές, γνωστές ως άβαταρ, για να σώσει τη γη από κινδύνους. Οι δέκα ενσαρκώσεις του Βίσνου αποκαλύπτουν την πολλαπλότητα των τρόπων με τους οποίους γίνεται αντιληπτή η παρέμβασή του. Η έκθεση παρουσιάζει περίπου 170 γλυπτά, έργα ζωγραφικής και τελετουργικά αντικείμενα από την Ινδία, που χρονολογούνται ανάμεσα στον τέταρτο και τον εικοστό αιώνα. Στο πρώτο τμήμα παρουσιάζεται ο Βίσνου στην αρχική μορφή του, το δεύτερο είναι αφιερωμένο στις ενσαρκώσεις του (με ιδιαίτερη έμφαση στον Ράμα και τον Κρίσνα), ενώ το τρίτο δείχνει μερικούς από τους τρόπους με τους οποίους λατρεύεται ο Βίσνου, με εικόνες ναών και τελετουργικά αντικείμενα. Εως τις 2 Οκτωβρίου.
Θεατρο
Μusic Box Theater
www.jerusalemonbroadway.com
«Jerusalem». Σε μια επαρχιακή κωμόπολη της Αγγλίας, ο Τζόνι «Ρούστερ» Μπάιρον, διαβόητο ρεμάλι της περιοχής, έχει βρει τον μπελά του. Μένει σ’ ένα τροχόσπιτο στην άκρη του δάσους και η δημοτική αστυνομία θέλει να τον διώξει, ο μικρός γιος του, ο Μάρκι, τον παρακαλάει να πάνε στο πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου, και ένα τσούρμο συγχωριανοί του, νεαρά αγόρια και ενήλικες, τον κυνηγάνε για να τους προμηθεύσει μαριχουάνα και αλκοόλ. Η κωμωδία του Τζεζ Μπάτεργουορθ, στοχασμός πάνω στην αγγλική εθνική ταυτότητα, με κεντρικό ήρωα έναν γοητευτικό περιθωριακό τύπο που συνοψίζει τα χαρακτηριστικά του Αγγλου αλητόβιου και είναι εμπνευσμένος από υπαρκτό πρόσωπο, παρουσιάστηκε με επιτυχία στο Λονδίνο και τώρα θριαμβεύει στο Μπροντγουέι. Η σκηνοθεσία είναι του Ιαν Ρίκσον, ενώ τον Ρούστερ Μπάιρον υποδύεται εκπληκτικά ο Μαρκ Ράιλανς, ο οποίος κέρδισε βραβείο Τόνι για την ερμηνεία του αυτή. Εως τις 21 Αυγούστου.
Οτταβα
Εκθεση
Νational Gallery
www.gallery.ca
«Caravaggio and His Followers in Rome». Στη διάρκεια της σύντομης, πολυτάραχης ζωής του ο Καραβάτζο (1573-1610) έφερε ανατρεπτικές αλλαγές στην πορεία της Τέχνης, συνδυάζοντας έναν πρωτοφανή για την εποχή του ρεαλισμό στην απεικόνιση των προσώπων με τη δραματική ένταση στη χρήση των φωτοσκιάσεων (εδώ ο πίνακάς του «Η θυσία του Ισαάκ»). «Ο πρώτος μοντέρνος καλλιτέχνης», όπως τον χαρακτήρισε ο τεχνοκριτικός Ρότζερ Φράι, πρότεινε έναν νέο τρόπο θέασης του κόσμου και η τέχνη του εξακολουθεί να μας μιλάει άμεσα και συνταρακτικά πάνω από τέσσερις αιώνες μετά το θάνατό του. Η έκθεση ιχνηλατεί την εξέλιξή του στη διάρκεια της περιόδου που έζησε στη Ρώμη και την επιρροή που άσκησε σε καλλιτέχνες στην Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παρουσιάζοντας 12 έργα του Καραβάτζο (από τα εβδομήντα που διασώθηκαν) και έργα 31 άλλων ζωγράφων, ανάμεσά τους ο Ρούμπενς, ο Βαλαντέν ντε Μπουλόν, ο Γκέριτ φαν Χόντορστ, ο Οράτσιο και η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι και ο Τζουζέπε ντε Ριμπέρα. Εως τις 11 Σεπτεμβρίου.
Πικάσο – Παρίσι
Ο Πάμπλο Πικάσο πήγε στο Παρίσι το 1900, στα 18 του χρόνια, και χρειάστηκε να περάσει περίπου μια επταετία για να καθιερωθεί ως η ηγετική μορφή της παρισινής αβάν γκαρντ. Στην περίοδο αυτή εστιάζει η έκθεση «Καταβροχθίζοντας το Παρίσι. Πικάσο 1900-1907», στο Museu Picasso της Βαρκελώνης (έως 16/10). Παρουσιάζονται έργα καλλιτεχνών που άσκησαν ιδιαίτερη επιρροή στον νεαρό Ισπανό ζωγράφο, ανάμεσά τους έργα του Σεζάν, του Σινιάκ, του Τουλούζ-Λοτρέκ, του Γκογκέν, του Ματίς, καθώς και 11 πίνακες του Βαν Γκογκ, του καλλιτέχνη που ο Πικάσο θαύμαζε απεριόριστα, αν και δεν πρόλαβε να τον γνωρίσει. Παράλληλα, τα πενήντα περίπου έργα του Πικάσο που εκτίθενται, αναδεικνύουν την εξέλιξη στο στυλ του και τα τολμηρά βήματα που έκανε εκείνα τα χρόνια ο εμβληματικός καλλιτέχνης του 20ού αιώνα (εδώ η «Αυτοπροσωπογραφία με παλέτα», 1906).