ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ. Ταξίδευε με προορισμό τις αγγλικές ακτές και ενδιάμεσο σταθμό τη Μάλτα, μεταφέροντας περίπου 17 κιβώτια γεμάτα αρχαιότητες όταν, τα ξημερώματα της 17ης Σεπτεμβρίου 1802, βυθίστηκε μέσα σε λίγες μόλις ώρες στην είσοδο του λιμανιού του Αυλέμονα Κυθήρων. Ευτυχώς, το μεγαλύτερο μέρος του πολύτιμου φορτίου του, που περιελάμβανε τμήματα από τη ζωφόρο του Παρθενώνα, ανάγλυφα από τον ναό της Απτέρου Νίκης, μεμονωμένα κομμάτια αγαλμάτων, ένα μαρμάρινο θρόνο και σφονδύλους κιόνων, κατόρθωσαν να ανελκύσουν μέσα στα επόμενα δύο χρόνια Καλύμνιοι βουτηχτές μισθωμένοι από τον λόρδο Ελγιν. Ωστόσο, οι αρχαιολογικές έρευνες στο ιστορικό ναυάγιο «Μέντωρ» συνεχίζονται, με την ελπίδα ότι θα φέρουν στο φως περισσότερα στοιχεία για την περιπέτεια των γλυπτών του Παρθενώνα, αλλά και τη ναυσιπλοΐα στην Ανατολική Μεσόγειο των αρχών του 19ου αιώνα.
Δύο αργυρά αρχαία νομίσματα και ένα χάλκινο ήταν ανάμεσα στα ευρήματα της υποβρύχιας έρευνας που διεξήγαγε στις αρχές Ιουλίου κλιμάκιο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων υπό τη διεύθυνση του δρος Δημήτρη Κουρκουμέλη και με χρηματοδότηση από το αυστραλιανό Ιδρυμα «Kytherian Research Group». Ανελκύστηκαν, ακόμα, σκεύη από πηλό, γυαλί και πορσελάνη, που χρησιμοποιούσε το δεκαμελές πλήρωμα, διακοσμητικά στοιχεία από τον χώρο ενδιαίτησης των αξιωματικών, δύο πιστόλες, μία οβίδα μικρού κανονιού, η πυξίδα του πλοίου και άλλα αντικείμενα, ενώ καθαρίστηκε ένα μέρος από το κέλυφος του πλοίου, το οποίο σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση.
Το δικάταρτο μπρίκι «Μέντωρ» απέπλευσε από το λιμάνι του Πειραιά στις 16 Σεπτεμβρίου φορτωμένο με αρχαιότητες, που είχε αποσπάσει ο Ελγιν από τα μνημεία του Ιερού Βράχου, και βυθίστηκε την επόμενη μέρα κατά τη διάρκεια καταιγίδας, έχοντας παρασυρθεί 40 μίλια νοτιότερα από την προγραμματισμένη πορεία του. Τελικά, οι κλεμμένοι θησαυροί διασώθηκαν σταδιακά από Καλύμνιους αυτοδύτες.
Στο παρελθόν, έρευνες στο ναυάγιο, το οποίο βρίσκεται σχεδόν θαμμένο στην άμμο σε βάθος 22-24 μέτρων, είχαν πραγματοποιήσει ο Ζαν-Ζακ Κουστώ (1975), το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (1980) και η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (2009), χωρίς όμως να εντοπιστούν θραύσματα αρχαίων γλυπτών ή μαρμάρων.