Η αύξηση, υπό το κράτος του πανικού, του ΦΠΑ στην εστίαση στο πρωτοφανές 23%, μόνο σαν παραδοχή παταγώδους αποτυχίας του οικονομικού επιτελείου μπορεί να εκληφθεί.
Ορισμένοι σωστά θα αντιτείνουν ότι η φοροδιαφυγή ενδημεί στον συγκεκριμένο κλάδο, ιδιαίτερα στην περιφέρεια.
Ομως κυριαρχούν και οι, επίσης αφορολόγητες, «αμοιβές» των ουκ ολίγων διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών που αδειοδοτούν ή ελέγχουν τα «καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος» αλλά και οι παραλόγου ύψους νόμιμες επιβαρύνσεις όπως δημοτικά τέλη (2%-5% επί τζίρου), νυκτερινό ένσημο, δικαιώματα μουσικής κλπ. Στην προκειμένη περίπτωση οι εστιάτορες έχουν απόλυτο δίκιο που αγανακτούν.
Είναι βέβαιο ότι οι ίδιοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών, αφού πολλοί εξ αυτών παρέχουν κακές και υπερτιμημένες υπηρεσίες, κυρίως στους τουριστικούς προορισμούς. Αυτό το φαινόμενο όμως σταδιακά περιορίζεται, αφού τουλάχιστον ο χτυπημένος από την κρίση Ελληνας πελάτης, δύσκολα ανέχεται πλέον τέτοιες πρακτικές.
Δυστυχώς, η άλογη αύξηση του ΦΠΑ θα βαρύνει από τη μία πλευρά μόνο τους συνεπείς εστιάτορες και από την άλλη κυρίως τους καταναλωτές με χαμηλό εισόδημα, προσφέροντας ταυτόχρονα στους ασυνεπείς ένα σημαντικό πλην άδικο πλεονέκτημα.
Πέραν της προαγωγής του αθέμιτου ανταγωνισμού και της διαφθοράς, είναι αμφίβολο εάν η αύξηση θα αποδώσει εισπρακτικά, αφού στην πράξη δεν γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι.
Το κλειδί είναι ακριβώς η πραγματοποίηση συστηματικών και αδιάβλητων ελέγχων σε όλα τα επίπεδα: φορολογικό, εργασιακό, υγιεινής κλπ. με στόχο όμως πρώτα τη συμμόρφωση και δευτερευόντως τα έσοδα.
Τα λοιπά μπορούν σήμερα ευχερώς να αφεθούν στον καταναλωτή, ο οποίος, όντας πλέον πολύ απαιτητικός και προσεκτικός, θέτει τους κακούς εστιάτορες προ του διλήμματος να βελτιωθούν ή να κλείσουν.
Το δε υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί με την περιστολή της διαφθοράς και της κρατικής σπατάλης αντί να καταδικάζει σε θάνατο δι’ ασφυξίας έναν ολόκληρο κλάδο. Γιατί το μόνο που θα πετύχει είναι να σπρώξει τη χώρα ακόμη βαθύτερα στην ύφεση, περιορίζοντας τελικά τα δημόσια έσοδα σε όρους καθαρής παρούσας αξίας.
* Ο κ. Βασίλης Μασσέλος είναι αρθρογράφος σε θέματα γαστρονομίας.