Καθώς «ξεκολλάνε» κάποια από τα μεγάλα δημόσια έργα αποκαταστάσεων και αναπλάσεων στην Αθήνα με το ΕΣΠΑ, η περίπτωση του «Ακροπόλ Παλάς», του παλιού ξενοδοχείου στην οδό Πατησίων, μου φαίνεται η πιο εντυπωσιακή. Οχι μόνο γιατί είναι ένα κτίριο μεγάλης προβολής σ’ ένα καίριο σημείο της Αθήνας, απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αλλά γιατί μοιάζει να συμπυκνώνει το «δράμα» της ίδιας της πόλης.
Το καλό νέο είναι, βέβαια, ότι το «Ακροπόλ Παλάς» εντάχθηκε στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Αττική 2007-2013» και ότι η βούληση και η δέσμευση του υπουργείου Πολιτισμού είναι να το επαναφέρει στην πρότερη λάμψη του. Το κακό νέο είναι, ότι το σπάνιο αυτό κτίριο, για την Αθήνα, θα στεγάζει κρατικές λειτουργίες, ακόμη απροσδιόριστες, πιθανώς όμως θα λειτουργεί ως έδρα του ΥΠΠΟΤ. Για σκεφτείτε… Εμεινε χρόνια ερείπιο, λεηλατήθηκε και του κλήρωσε να γίνει δημόσια υπηρεσία πολυτελείας.
Βεβαίως, το κτίριο το ίδιο είναι αυτοπαγιδευμένο λόγω θέσης, Να είναι καλά το κράτος μας, το «Ακροπόλ Παλάς» έχει θέα τη δράση των εμπόρων ναρκωτικών στην οδό Τοσίτσα. Είναι εγκλωβισμένο και τίποτε δεν φαίνεται ότι θα έχει αλλάξει το επόμενο διάστημα. Το τονίζω αυτό, γιατί υπήρξαν φωνές που αναρωτήθηκαν γιατί δεν μετατρέπεται πάλι σε ξενοδοχείο. Γιατί το κράτος δεν το πούλησε σε μια εταιρεία που θα ενδιαφερόταν να το κάνει πεντάστερο ξενοδοχείο. Η αλήθεια είναι ότι η επένδυση θα πήγαινε στράφι, τα αστέρια σταδιακά θα ξηλώνονταν και τα δωμάτια θα έβγαιναν σε προσφορά όσο όσο. Είναι το δράμα της τουριστικής Αθήνας.
Ασφαλώς, το ΥΠΠΟΤ γνωρίζει τις αδυναμίες αυτού του μεγαλόπρεπου κτιρίου. Η πραγματική αξία του κτιρίου έχει πέσει και η δημόσια δαπάνη για την αποκατάστασή του ξεκινάει από 14,5 εκατ. ευρώ. Αντικειμενικά, η ίδια η ποιότητα του «Ακροπόλ Παλάς» είναι εν προκειμένω τροχοπέδη για την ευελιξία του καθώς βρίσκεται στη συγκεκριμένη περιοχή. Η μεγαλοαστική αρχιτεκτονική του, που ανήκε στον κοσμοπολιτισμό του αστικού Μεσοπολέμου, δεν έχει καμία δουλειά να στεγάσει τον γραφειοκρατικό μηχανισμό του ΥΠΠΟΤ. Ας βρουν μία λύση, που, όμως, προϋποθέτει τον καθαρισμό της περιοχής. Οσο το κράτος επιτρέπει την αθλιότητα της Τοσίτσα, η αποκατάσταση του «Ακροπόλ Παλάς» υπογραμμίζει την απουσία ιεραρχήσεων και στόχων για την πρωτεύουσα.