Καρλσρουη
Εκθεση
ΖΚΜ/Μedienmuseum
www.zkm.de
«Car Culture: Medien der Mobilitat». Κυρίαρχο στοιχείο του σύγχρονου τρόπου ζωής, το αυτοκίνητο έχει εδώ και δεκαετίες εισβάλει στο πεδίο της Τέχνης, εμπνέοντας μια πλειάδα καλλιτεχνών, με ορισμένους να χρησιμοποιούν πραγματικά αυτοκίνητα ως πρώτη ύλη σε έργα τους. Οπως ο Γκαμπριέλ Ορόσκο που τα σπάει και τα συναρμολογεί ξανά σε μικρότερες διαστάσεις, ο Κάι Γκουό-Κιανγκ που τα δένει και τα κρεμάει, ο Μπερτράν Λαβιέ που τα βάφει σε φλογερό κόκκινο. Η έκθεση παρουσιάζει το αυτοκίνητο ως σύμβολο κινητικότητας, ενώ ταυτόχρονα εστιάζει στην «κινητικότητα της πληροφορίας» που επιτρέπουν τεχνικές καινοτομίες όπως η ψηφιακή πλοήγηση. Το ισόγειο του μουσείου έχει μετατραπεί σε πάρκινγκ, με αυτοκίνητα όπως τα φαντάστηκαν καλλιτέχνες σαν τον Μικέλ Μπαρσελό, τον Γκότφριντ Μπέχτολντ, τον Λι Χούι, τον Αξελ Φίλιπ, τον Ερβιν Βουρμ (εδώ το έργο του «Fat Car Convertible») ή όπως τα σχεδίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο της Ζάχα Χαντίντ. Εως τις 12 Ιανουαρίου.
Λονδινο
Θεατρο
Gate Theatre
www.gatetheatre.co.uk
«Wittenberg». Τι έκανε ο Αμλετ στο Πανεπιστήμιο της Βυρτεμβέργης προτού επιστρέψει στην Ελσινόρη για να αντιμετωπίσει την τραγική του μοίρα; Ο Ντέιβιντ Ντάβαλος προσφέρει μια εκδοχή στο έργο του, που είναι τοποθετημένο το 1517. Φαντάζεται τον νεαρό πρίγκιπα, αναποφάσιστο όπως πάντα, να αγωνίζεται να σπουδάσει ενώ βρίσκεται ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά δύο επιφανών καθηγητών του. Ο ένας είναι θεολόγος και ονομάζεται Μαρτίνος Λούθηρος και ο άλλος, ο Δρ Φάουστους, διδάσκει φιλοσοφία. Ο Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας χειρίζεται το θέμα με χιούμορ, αναμειγνύοντας πραγματικότητα και φαντασία για να δημιουργήσει μια σύγκρουση ιδεών και να αναπαραστήσει μια εποχή μεγάλης ανησυχίας και αλλαγής. Η παράσταση έχει κερδίσει πολύ ευνοϊκά σχόλια από τη βρετανική κριτική, τόσο για τη σκηνοθεσία του Κρίστοφερ Χέιντεν όσο και για τις ερμηνείες των Εντουαρντ Φράνκλιν (Αμλετ), Αντριου Φρέιμ (Λούθηρος) και Σον Κάμπιον (Δρ Φάουστους). Εως την 1η Οκτωβρίου.
Νεα Υορκη
Εκθεσεις
Αsia Society Museum
www.sites.asiasociety.org
«The Buddist Heritage of Pakistan: Art of Handhara». Σημαντικό εμπορικό και πολιτιστικό σταυροδρόμι από τον 1ο αιώνα π.Χ. έως και τον 5ο αιώνα μ.Χ., η περιοχή της Γκαντάρα εκτεινόταν από το σημερινό Μπαμιγιάν του Αφγανιστάν μέχρι το Παντζάμπ της Ινδίας, περνώντας από το βορειοδυτικό Πακιστάν. Τα έργα τέχνης που σώζονται από εκείνη την εποχή τεκμηριώνουν τις διαδοχικές και πολυσύνθετες επιρροές του ελληνορωμαϊκού και του περσικού πολιτισμού, καθώς και της βουδιστικής θρησκείας. Η έκθεση παρουσιάζει 75 περίπου έργα -γλυπτά, ανάγλυφα, κοσμήματα κ.ά.- που προέρχονται από μουσεία της Λαχώρης και του Καράτσι και αναδεικνύουν τον πολιτιστικό πλούτο της Γκαντάρα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην επιρροή του Βουδισμού. Εως τις 30 Οκτωβρίου.
Μetropolitan Museum of Art
www.metmuseum.org
«Frans Hals in the Metropolitan Museum». Τα έργα του Ολλανδού καλλιτέχνη Φρανς Χαλς (1582-1666), κυρίως πορτρέτα και σκηνές από την καθημερινή ζωή, ήταν φημισμένα στην εποχή του λόγω της αμεσότητας και του ευέλικτου, ανέμελου στυλ της ζωγραφικής του. Αργότερα το στυλ αυτό βγήκε εκτός συρμού και ο Χαλς λησμονήθηκε, για να τον «ανακαλύψουν» και πάλι κατά τον 19ο αιώνα ζωγράφοι όπως ο Κουρμπέ, ο Μανέ και ο Σάρτζεντ. Στην έκθεση στη Νέα Υόρκη, δεκατρία έργα του Χαλς εκτίθενται μαζί με πίνακες άλλων μεγάλων Ολλανδών ζωγράφων, όπως ο Ρούμπενς και ο Βαν Ντάικ. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται οι πίνακες του Χαλς «Η ψαροπούλα» (φωτ.) και «Νεαρός άνδρας με κοπέλα σε πανδοχείο», από τις πιο γνωστές συνεισφορές του ζωγράφου στην ηθογραφική περιγραφή προσώπων και περιστατικών της καθημερινότητας. Εως τις 10 Οκτωβρίου.
Θεατρο
SoΗo Playhouse
www.sohoplayhouse.com
«The Rap Guide to Evolution». Ο Μπάμπα Μπρίνκμαν, ράπερ από τον Καναδά με μεταπτυχιακό στη μεσαιωνική και αναγεννησιακή αγγλική φιλολογία, έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία τα τελευταία χρόνια στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, παρουσιάζοντας σε χιπ χοπ εκδοχές έργα του Τσόσερ και προφορικά έπη όπως τα «Beowulff» και «Γκιλγκαμές». Στον «Ραπ οδηγό στην εξέλιξη», που κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Fringe του Εδιμβούργου το 2009, προσεγγίζει τον Δαρβίνο με χιούμορ και αναλυτική δεξιοτεχνία, κάνοντας οξυδερκείς κοινωνικές αναφορές και αναδεικνύοντας παραλληλισμούς ανάμεσα στη φυσική επιλογή και τις εξελίξεις στη ραπ σκηνή.
Σιδνεϊ
Εκθεση
Αrt Gallery NSW
www.artgallery.nsw.gov.au
«The Mad Square: Modernity in German Art, 1910-37». Πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πρώτοι εξπρεσιονιστές ζωγράφοι απεικόνισαν μέσα στα έργα τους την αγωνία τους για την επικείμενη σύγκρουση, ενώ νεότεροι καλλιτέχνες περιέγραψαν αργότερα τις εμπειρίες τους από τον πόλεμο. Οταν εγκαθιδρύθηκε η βραχύβια Δημοκρατία της Βαϊμάρης, εγκαινιάστηκε μια περίοδος έντονης δημιουργικότητας. Καλλιτέχνες που συμμετείχαν σε κινήματα όπως ο κονστρουκτιβισμός, ο ντανταϊσμός και η «νέα αντικειμενικότητα» επιχείρησαν να εκφράσουν τον αντίκτυπο των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν με την άνοδο των Ναζί, που ξεκίνησαν μια εκστρατεία εναντίον της μοντέρνας τέχνης, με κορύφωση το 1937 όταν διοργάνωσαν στο Μόναχο την έκθεση «εκφυλισμένης τέχνης». Η έκθεση στο Σίδνεϊ κάνει μια επισκόπηση της γερμανικής τέχνης εκείνης της περιόδου, παρουσιάζοντας έργα των Λούντβιχ Κίρχνερ, Μαξ Μπέκμαν, Γκέοργκ Γκρος, Οττο Ντιξ, Κέτε Κόλβιτς, Χάνα Χοχ, Κουρτ Σβίτερς, Κρίστιαν Σαντ και άλλων, ανάμεσά τους και μερικούς πίνακες της έκθεσης «εκφυλισμένης τέχνης» που διασώθηκαν. Εως τις 6 Νοεμβρίου.
Φλωρεντια
Εκθεση
Galleria degli Uffizzi
www.uffizzi.it
«Φραντσέσκο Κλεμέντε, τα ταρό». Η Πινακοθήκη Ουφίτσι άρχισε πρόσφατα να φιλοξενεί στους χώρους της σύγχρονους καλλιτέχνες. Η έκθεση που αφιερώνει τώρα στον Ιταλό νεο-εξπρεσιονιστή ζωγράφο (γεν. 1952), παρουσιάζεται σε δύο ενότητες. Στην πρώτη, εκτίθενται 78 έργα σε χαρτί (γκουάς, τέμπερα, παστέλ και μελάνι) εμπνευσμένα από τις κάρτες Ταρό. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης είναι ο Τρελός, και κάποιοι από τους φίλους του (που δεν είναι πάντα αναγνωρίσιμοι) προσωπογραφούνται σε άλλες κάρτες. Η δεύτερη ενότητα παρουσιάζει 12 αυτοπροσωπογραφίες σε καμβά, όπου ο Κλεμέντε εμφανίζεται με τη μορφή των 12 Αποστόλων, ενώ μια άλλη αυτοπροσωπογραφία του έχει προστεθεί στη φημισμένη συλλογή πορτρέτων της πινακοθήκης, στον διάδρομο Βαζάρι. Εως τις 6 Νοεμβρίου.
«Τρικυμία» στο Λονδίνο
Ο σκηνοθέτης Τρέβορ Ναν παρουσιάζει μια νέα παραγωγή της «Τρικυμίας» του Σαίξπηρ στο θέατρο Royal Heymarket του Λονδίνου, με πρωταγωνιστή τον Ρέιφ Φάινς. Η «Τρικυμία», μια απολαυστική τραγικωμωδία που πιθανολογείται πως είναι το τελευταίο θεατρικό έργο του Σαίξπηρ, μπορεί επίσης να θεωρηθεί το πρώτο έργο «μαγικού ρεαλισμού». Εξόριστος σ’ ένα μακρινό νησί, ο Πρόσπερο χρησιμοποιεί τις υπερφυσικές δυνάμεις του -καλεί πνεύματα, επηρεάζει τα στοιχεία της φύσης, δημιουργεί ψευδαισθήσεις- για να εκδικηθεί τους εχθρούς του. Ωστόσο, μέσα στην αναταραχή που δημιουργεί δίνει στη Μιράντα, την έφηβη κόρη του, την ευκαιρία για την πρώτη της ερωτική εμπειρία. Η κριτική αντιμετώπισε μάλλον χλιαρά την επίδοση του Φάινς στον ρόλο του Πρόσπερο, ενώ ήταν πιο ευνοϊκή για άλλους πρωταγωνιστές όπως ο Τομ Μπάιαμ Σο (Αριελ), η Ελίζαμπεθ Χόπερ (Μιράντα) και ο Μάικλ Μπενζ (Φερδινάνδος).