ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΡΤΟΜΑΤΖΙΔΗΣ
Είναι κάπου αλλού η γιορτή
εκδ. Τόπος
Στους Αμπελοκήπους, στη Θεσσαλονίκη, ο Βασίλης, ένας νεαρός, πολύ καλός μαθητής κάποτε στο σχολείο, και πεπεισμένος ότι ποτέ δεν θα του δοθεί καμία ευκαιρία, κάνει μια ληστεία. Ληστεύει τον αντιπαθητικό ζαχαροπλάστη, που τον έχει ξυλοφορτώσει για μια μπάλα και έχει εξευτελίσει τους γονείς του, με ένα αεροβόλο το οποίο χρησιμοποιεί για λόγους αρχής. Δίνει την τσάντα με τα λεφτά σε μια φίλη του γειτονοπούλα, χαμηλοβλεπούσα και σεμνότυφη, χωρίς να της εξηγήσει περί τίνος πρόκειται. Τρομοκρατημένος μετά από μια πράξη την οποία έκανε σχεδόν μηχανικά, βιώνοντας τη μοναξιά του εγκληματία, όπως έχει ακούσει ότι συμβαίνει, καταφεύγει στον καλύτερό του φίλο, τον Ανζέλ, ο οποίος είναι ευκατάστατος μεν, οργανωμένος στην ΚΝΕ λόγω μιας κοπέλας που τον ενδιαφέρει δε και κάνει συχνές αυτοψίες στα βουνά της περιοχής, για να είναι έτοιμος στο νέο αντάρτικο. Τον πίνακα συμπληρώνει μια άλλη συμμαθήτρια που έχει γίνει τραγουδίστρια, η Βάσια, μαζί με τούς φίλους-προστάτες της, τον θείο του Βασίλη με τα νυχτερινά μαγαζιά και τον αστυνομικό με τη θρησκευτική κλίση. Τα λεφτά αποδεικνύονται βρώμικα, τα συμφέροντα μεγάλα, τα ένστικτα παντοδύναμα και όλος αυτός ο θίασος, τον οποίο με μαεστρία στήνει ο συγγραφέας, καταλήγει να πρωταγωνιστεί σε ένα μακελειό. Με αίσιο περίπου τέλος, αφού όπως σοφά αποφαίνεται ο Μπίλης: «Στη χώρα αυτή, μάγκα μου, δεν σ’ αφήνουν ούτε ν’ αυτοκτονήσεις! Πρέπει ντε και καλά να σε σκοτώσουν!». Μορφές φιλοτεχνημένες με ιδιαίτερο κέφι, χιούμορ που φωτίζει τις κοινωνικοπολιτικές δομές καλύτερα από πολλές αναλύσεις, αφηγηματική δεξιοσύνη: ένας συγγραφέας χαμηλών τόνων και υψηλών επιδόσεων.