ΒΕΝΕΤΙΑ
ΕΚΘΕΣΗ
Μuseo Correr, Museo Archeologico, Biblioteca Marciana
www. museiciviciveneziani. it
«Armenia: Impronte de una Civilta». Πριν από 500 χρόνια, σε βενετσιάνικο τυπογραφείο, τυπώθηκε το πρώτο βιβλίο στην αρμενική γλώσσα. Η επέτειος αυτή έδωσε την αφορμή σε τρία μουσεία της πλατείας του Αγίου Μάρκου να φιλοξενήσουν ένα μεγάλο εκθεσιακό αφιέρωμα (με τίτλο «Αρμενία: Αποτυπώματα ενός πολιτισμού»), παρουσιάζοντας συνολικά 200 αρμενικά έργα τέχνης, που καλύπτουν χρονολογικά την περίοδο από την αρχή της χριστιανοσύνης στην Αρμενία μέχρι τους νεότερους χρόνους. Αρχαίες στήλες, έργα ζωγραφικής, εικονογραφημένα χειρόγραφα βιβλία (φωτ.) και ιερά κειμήλια ιχνηλατούν την ιστορία της Αρμενίας και τη σχέση της με τη Βενετία, την Ευρώπη και την Ανατολή, ενώ θεματικές ενότητες εστιάζονται στην αρχιτεκτονική, στις θρησκευτικές παραδόσεις, στα οικονομικά επιτεύγματα και στην ανάπτυξη της φιλοσοφίας και της λογοτεχνίας. Η έκθεση σηματοδότησε την έναρξη των εκδηλώσεων για την ανακήρυξη της αρμενικής πρωτεύουσας Ερεβάν ως «παγκόσμιας πρωτεύουσας του βιβλίου 2012» από την UNESCO. Εως τις 10 Απριλίου.
ΛΟΝΔΙΝΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Τate Modern
www. tate. org. uk
«Yayoi Kusama». Από την αγροτική Ιαπωνία στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια στο προσκήνιο της σύγχρονης καλλιτεχνικής ζωής του Τόκιο, η Γιαγιόι Κουζάμα έχει διανύσει μια μακρόχρονη διαδρομή, στη διάρκεια της οποίας συνεχώς ανανεώνει και επανεφευρίσκει το στυλ της. Ενα από τα πιο αναγνωρίσιμα στοιχεία της τεχνοτροπίας της είναι οι κουκκίδες, μια εμμονή που έχει την προέλευσή της στα παιδικά της χρόνια. Τις τοποθετεί παντού – στον καμβά, σε υφάσματα και άλλα αντικείμενα, πάνω σε ανθρώπους και στον εαυτό της (εδώ το έργο της «Ο χειμώνας που περνά»). Αναγνωρισμένη πλέον ως μια από τις κορυφαίες καλλιτεχνικές προσωπικότητες της πατρίδας της, η 82χρονη ζωγράφος μένει, από δική της επιλογή, σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα, κοντά στο ατελιέ όπου εξακολουθεί να εργάζεται. Οπως έγραψε ο Αντριαν Σιρλ στον «Γκάρντιαν», «η τέχνη της έχει μια απτή ενέργεια και μια σχεδόν διαβολική ένταση, όσο παιγνιώδης και αν φαίνεται». Η έκθεση κάνει μια μεγάλη αναδρομή στο έργο της, παρουσιάζοντας πίνακες, σχέδια, ακουαρέλες, εγκαταστάσεις, φιλμ και φωτογραφίες από περφόρμανς. Εως τις 5 Ιουνίου.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΘΕΑΤΡΟ
Laura Pels Theater
www. roundabouttheatre. org
«Look Back in Anger». Ο σκηνοθέτης Σαμ Γκολντ, ο οποίος αντιπροσωπεύεται στην τρέχουσα σεζόν του Μπρόντγουεϊ και με το «Seminar», είναι γνωστός για τις επιτυχημένες σκηνοθεσίες του σε καινούργια έργα. Τώρα, όμως, πήρε την πρωτοβουλία να αναβιώσει το περίφημο έργο του Τζον Οσμπορν (στην Ελλάδα παίχτηκε με τον τίτλο «Οργισμένα νιάτα») που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1954. Θέμα του, οι εύφλεκτες σχέσεις ανάμεσα σε τέσσερις νέους ανθρώπους που κάνουν μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συμβιώσουν στην Αγγλία του μεταπολέμου. Στην παράσταση, που έχει αποσπάσει ευνοϊκές κριτικές, παίζουν ο Μάθιου Ρις, η Σάρα Γκόλντμπεργκ (οι δυο τους στη φωτ.), ο Ανταμ Ντράιβερ και η Σαρλότ Πάρι.
ΕΚΘΕΣΗ
Ιnternational Center of Photography
www. icp. org
«Weegee: Murder Is My Business». Το Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας της Νέας Υόρκης έχει στη συλλογή του το τεράστιο αρχείο του Weegee (1899-1968), του δυναμικού Αμερικανού φωτογράφου που άφησε έντονη τη σφραγίδα του στην ιστορία του φωτορεπορτάζ. Η έκθεση επικεντρώνεται στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής διαδρομής του, από το 1935 έως τα τέλη της δεκαετίας του ’40, όταν φωτογράφιζε με φρενήρεις ρυθμούς θέματα του αστυνομικού ρεπορτάζ -συλλήψεις κακοποιών, σκηνές βίας στους δρόμους της Νέας Υόρκης, σκηνικά εγκληματικών ενεργειών (εδώ μια φωτογραφία του 1939) – δημοσιεύοντας τις εντυπωσιακές, συχνά μακάβριες φωτογραφίες του σε εφημερίδες και περιοδικά (από το 1940 έως το 1949 ήταν επίσης φωτογραφικός αρχισυντάκτης της βραχύβιας φιλελεύθερης εφημερίδας PM). Μέσα από τη διαδρομή της έκθεσης δίνεται έμφαση στην τάση του Weegee για αυτοπροβολή, στη σύγκριση της δουλειάς του με εκείνη συναδέλφων του, στο γεγονός ότι σφράγισε την εξέλιξη της «δημοσιογραφίας ταμπλόιντ» και στη σχέση του με τους Νεοϋορκέζους, που ήταν ταυτοχρόνως το θέμα του και το κοινό του. Εως τις 2 Σεπτεμβρίου.
ΠΑΡΙΣΙ
ΕΚΘΕΣΗ
Ιnstitut du Monde Arabe
www. imarabe. org
«Degagements: La Tunisie un an apres». Η σύγχρονη αραβική τέχνη έχει έλθει στο προσκήνιο τον τελευταίο καιρό, εξαιτίας της διεθνούς απήχησης που είχαν οι μεγάλες εξεγέρσεις στις μουσουλμανικές χώρες της βόρειας Αφρικής, με αφετηρία την Τυνησία. Η έκθεση «Αποδεσμεύσεις: Η Τυνησία ένα χρόνο μετά» παρουσιάζει έργα 20 Τυνήσιων καλλιτεχνών, οι οποίοι τα δημιούργησαν στη διάρκεια και μετά την «επανάσταση του γιασεμιού», εκφράζοντας τη διαμαρτυρία, τις ελπίδες και τις διεκδικήσεις των συμπατριωτών τους στον αγώνα τους για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που αντιπροσωπεύονται είναι ο ζωγράφος Νιντάλ Τσαμέκ, οι φωτογράφοι Χισέμ Ντρις και Τζελέλ Γκαστελί, η Μουνά Καράι (φωτογραφία και βίντεο), ο καλλιτέχνης γκράφιτι Sk-One και η Μεριέμ Μπουντερμπαλά, καλλιτέχνις ήδη καταξιωμένη στη διεθνή σκηνή (εδώ ένας πίνακάς της, από τους πολλούς με κεντρικό θέμα τη γυναικεία απελευθέρωση). Η έκθεση θα διαρκέσει έως την 1η Απριλίου.
Τα πρόσωπα του Λούσιαν Φρόιντ
Ο Λούσιαν Φρόιντ (1922-2011) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της γενιάς του, αναγνωρισμένος μεταξύ των κορυφαίων της σύγχρονης παραστατικής ζωγραφικής. Κεντρικό θέμα του ήταν η ανθρώπινη μορφή: «Οι άνθρωποι δίνουν δραματική διάσταση στις εικόνες», είχε πει. «Κάθε ανθρώπινη χειρονομία αφηγείται ιστορίες». Λίγο πριν από τον θάνατό του, είχε αρχίσει να προετοιμάζει την έκθεση που παρουσιάζεται τώρα στη National Portrait Gallery στο Λονδίνο (έως 27/5). Είναι ένα μεγάλο αφιέρωμα στις προσωπογραφίες του, που περιλαμβάνει 130 έργα (εδώ ένα πορτρέτο του Φράνσις Μπέικον). Εστιάζοντας σε διαφορετικές περιόδους και μοντέλα, η έκθεση ιχνηλατεί την εξέλιξη της τεχνοτροπίας του Φρόιντ, ενώ με την παρουσίαση πινάκων όπου πρωταγωνιστούν φίλοι, ερωμένες και μέλη της οικογένειάς του, «οι άνθρωποι της ζωής μου» όπως έλεγε, αναδεικνύονται οι ψυχολογικές διαστάσεις και η ένταση της παρατήρησης στο έργο του.