Τα 170 ζωγραφικά έργα και κατασκευές του Τάσου Μαντζαβίνου που εκτίθενται στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς δεν είναι μια -αναδρομικού τύπου- έκθεση. Οι επισκέπτες έρχονται σε επαφή όχι με μια αναδρομή στον χρόνο, αλλά με ένα σημειωτόν βάδισμα που εξελίσσεται καλλιτεχνικά μέσα στα χρόνια. Ενα σημειωτόν με την έννοια της εμμονής με την οποία σκαλίζει κανείς το ίδιο τραύμα. Μια εμμονή αποκαλυπτική ενός αποσυνάγωγου καλλιτέχνη που αναμετριέται με το ανεξάντλητο εσωτερικό του κενό. Μόνιμο εξαρχής θέμα ο εαυτός του «εν ασθενεία», όπως τονίζει ο παύλειος τίτλος «Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται». Ακόμα κι όταν ζωγραφίζει τους Πρωτόπλαστους, τον Καραγκιόζη ή τον Τζούλιο Καΐμη, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αποτυπώνει διαδοχικές εκδοχές του εαυτού του. Που είναι και ο δικός μας διάτρητος εαυτός.
Τάσος Μαντζαβίνος στο Μπενάκη
37" χρόνος ανάγνωσης