Οταν διάβασα την είδηση, σχεδόν ανατρίχιασα. Ο διάσημος Πύργος του Ρολογιού του βρετανικού Κοινοβουλίου, γνωστός στα πέρατα του κόσμου ως Μπιγκ Μπεν, ενδέχεται, λέει, να ονομαστεί σε «Πύργο Ελισάβετ» προς τιμήν του αδαμάντινου ιωβηλαίου της βασίλισσας Ελισάβετ.
Συνολικά 331 μέλη του βρετανικού κοινοβουλίου, μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, υπέγραψαν αίτημα για να αποδοθεί αυτή η τιμή στη βασίλισσα με αφορμή τον εορτασμό της συμπλήρωσης 60 χρόνων από την άνοδό της στον θρόνο.
Ανάλογη τιμή είχε αποδοθεί και στη βασίλισσα Βικτωρία, την πρώτη Βρετανίδα μονάρχη, για τον εορτασμό των εξήντα χρόνων βασιλείας της το 1897, ένα Ιωβηλαίο κατά το οποίο είχε μετονομαστεί ο τετράγωνος πύργος στην άλλη πλευρά του κοινοβουλίου.
Τo γεγονός ότι ο κ. Κάμερον επικροτεί την ιδέα δείχνει σε πόσο απρόβλεπτους καιρούς ζούμε. Από έναν ηγέτη του Κόμματος των Συντηρητικών (ίσως άλλων εποχών) θα περίμενε κανείς μια λιγότερο παρορμητική στάση και σίγουρα περισσότερο μετριοπαθή.
Οσο κατανοητό κι αν είναι το πολιτικό πλαίσιο της πρότασης και η αναπόφευκτη «πίεση» που δημιουργεί το αδαμάντινο Ιωβηλαίο και η δημοτικότητα της βασίλισσας νομίζω εκατομμύρια συντηρητικοί πολίτες της Μεγάλης Βρετανίας θα κλονίστηκαν. Και όχι μόνο εκεί. Φαντάζομαι υπάρχουν άλλοι τρόποι για να τιμήσεις την βασίλισσα από το να μετονομάσεις το σύμβολο της πρωτεύουσάς σου και μιας από τις σπουδαιότερες πόλεις στον κόσμο.
Στην Ελλάδα έχουμε υποφέρει από τη μάστιγα της μετονομασίας οδών, πλατειών, τοπωνυμίων. Η φαρσοκωμωδία κακού γούστου με τα κορυφαία παραδείγματα των οδών Πανεπιστημίου/Ελευθερίου Βενιζέλου και Πατησίων/28ης Οκτωβρίου δίνει το μέτρο της «ελληνικής περίπτωσης». Αλλά εκεί είναι Αγγλία, ο παγκόσμιος φάρος της παράδοσης και της νηφαλιότητας! Αυτό θα ήταν ύπουλο χτύπημα κάτω από τη μέση. Ας ελπίσουμε η πρόταση να μείνει για πάντα πρόταση, δείγμα μιας λιγότερο βρετανικής στιγμής στην ιστορία της Βρετανίας.