Συμβαίνουν ακόμα θαύματα; Μάλλον ναι. Το παλιό ξενοδοχείο «Εμπορικόν» στην οδό Αιόλου στέκει μετά βίας στη θέση του, ακριβώς απέναντι από την είσοδο του ναού της Αγίας Ειρήνης. Είναι σαν μια αόρατη δύναμη να το κρατάει ακόμα όρθιο.
Για δεκαετίες ερειπωμένο, με κατεδαφισμένο τον κεντρικό του εξώστη, κατεστραμμένη τη στέγη του, μισοφαγωμένη την κάποτε αρχοντική του πρόσοψη, απόντες τους τέσσερις γύψινους Ατλαντες, σπασμένα τα παράθυρα, βανδαλισμένη την ξύλινη πόρτα και περισσότερο από έναν αιώνα ζωής στην πλάτη του, αυτό το κάποτε συναρπαστικό κτίριο, χτισμένο στο γύρισμα του περασμένου αιώνα, παρέμενε σιωπηλός μαρτυρας των μεταμορφώσεων του περίγυρού του.
Να όμως που οι φήμες της περασμένης χρονιάς («θα το φτιάξουν και θα ξαναγίνει ξενοδοχείο!») επιβεβαιώνονται πανηγυρικά. Πριν από λίγες ημέρες οι περαστικοί της οδού Αιόλου και της πλατείας Αγίας Ειρήνης, ένας καθόλου αμελητέος αριθμός ανθρώπων δηλαδή, παρατηρούν την ενημερωτική επιγραφή για την αποκατάσταση του κτιρίου και τη μετατροπή του σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων. Ο,τι δεν έγινε τα χρόνια της ευημερίας συμβαίνει σήμερα που η εμπορική και τουριστική Αθήνα βρίσκονται σε συνθήκες σχεδόν πολεμικές.
Ρωτάμε τον κ. Αργύρη Σταθόπουλο, πολιτικό μηχανικό και μέλος του επενδυτικού σχήματος, πώς και τώρα ένα τόσο σημαντικό βήμα; «Γιατί τώρα βγήκε η οικοδομική άδεια ύστερα από προσπάθειες έξι ετών», μας λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Μα, ξενοδοχείο πολυτελείας στην οδό Αιόλου; Είναι μια λογική σκέψη. Υπάρχει όμως ένας συνδυασμός παραγόντων που ευνοούν το εγχείρημα. Στην Αθήνα του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα η οδός Αιόλου ήταν ένας «καλός» δρόμος. Δεν ήταν τυχαίο ότι εδώ είχαν την έδρα τους οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες της εποχής, η Εθνική και η Εμπορική, ενώ και το επίπεδο του εμπορίου ήταν υψηλό. Επίσης απορροφούσε το μεγαλύτερο μέρος της τουριστικής κίνησης (καθώς εξασφάλιζε άνετη πρόσβαση στην Ακρόπολη) και σε αυτό το πλαίσιο οικοδομήθηκε κοντά στο 1900 το ξενοδοχείο «Εμπορικόν». Στο ισόγειο αναπτύσσονταν εμπορικά καταστήματα και στους τρεις ορόφους του το ξενοδοχείο δυναμικότητας 19 δωματίων. Ετσι δικαιολογείται η σχετικά περιορισμένη είσοδος του «Εμπορικόν»: μια μαρμάρινη σκάλα οδηγούσε στην υποδοχή του ξενοδοχείου και από εκεί ξεκινούσε άλλη, ξύλινη αυτή τη φορά, κλίμακα για τους ορόφους. Μαρτυρίες της εποχής αλλά και φωτογραφίες δίνουν τον τόνο μιας πολυτελούς κατασκευής. Ακριβά δάπεδα από καλό ξύλο, επιζωγραφισμένες οροφές, σφυρήλατα κιγκλιδώματα, ελικοειδή μαρμάρινα φουρούσια, κορινθιακά επίκρανα και γύψινες άνθινες γιρλάντες στην πλούσια πρόσοψη, και φυσικά οι γύψινοι Ατλαντες που υποβαστάζουν τον εξώστη του δευτέρου ορόφου.
Η αρχική φιλοσοφία
Ολα θα επανέλθουν στην αρχική τους μορφή, εκτός από τους Ατλαντες, η τύχη των οποίων αγνοείται (πιθανότατα εκλάπησαν). Ως προς τον χρωματισμό της πρόσοψης θα καταβληθεί προσπάθεια έτσι ώστε να θυμίζει το ανοιχτό ροδί της αρχικής κατασκευής. Η αρχική φιλοσοφία του κτιρίου δεν θα ανατραπεί. Το νέο ξενοδοχείο – μπουτίκ θα διαθέτει 12 δωμάτια, ενώ στο ισόγειο θα διαμορφωθεί εστιατόριο και μπαρ που θα εξυπηρετεί και τους πελάτες του ξενοδοχείου.
Υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες το έργο να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο. «Από τη μία είναι η κρίση, αλλά από την άλλη η περιοχή «ανεβαίνει»». Ταυτόχρονα «τρέχουν» συζητήσεις για πιθανή εκμίσθωση της μονάδας από ξενοδοχειακούς ομίλους. Και υπάρχει ενδιαφέρον. Ευτυχώς.