Συνέβη πριν από 12 χρόνια στον Δήμο Καλαμαριάς, όταν οι οικονομικές λύσεις δεν αποτελούσαν πιεστική ανάγκη. Μεταφέροντας τη διοργάνωση της κορυφαίας μουσικής γιορτής «Παρά θιν’ αλός» από την πλαζ της Αρετσούς στο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο του Μακεδονομάχου Κόδρα, το ερώτημα που προέκυψε από τις φθορές στα στρατιωτικά κτίρια των αρχών του 19ου αι. και τους όγκους σκουπιδιών μετά την απομάκρυνση της τελευταίας στρατιωτικής μονάδας το 1994, ελάχιστα προβλημάτισε.
Μ’ αυτά τα παλιοσίδερα τι κάνουμε; Κάνουμε ένα Trash Art Festival, ήρθε αυθόρμητα η απάντηση μετατρέποντας την εγκατάλειψη σε έμπνευση. Οι νέοι εικαστικοί δημιουργοί που ανταποκρίθηκαν, με ελάχιστους πόρους αλλά με μεγάλο ενθουσιασμό, μεταμόρφωσαν τον εγκαταλελειμμένο χώρο σε μια εμπειρία σύγχρονης τέχνης. Από την πρώτη πειραματική συνάντηση νέων, το «Rooms to Let» (2004) και το «Kodra fresh» (2009), το «Πεδίο Δράσης Κόδρα» αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μη μουσειακά εικαστικά φεστιβάλ κι έναν από τους δύο βασικούς θεματικούς κύκλους, με τον μουσικό «Ανοιχτά Παράθυρα», του «Παρά θίν’ αλός».
Η κεντρική πλατεία, το παλαιό Διοικητήριο, οι κοιτώνες σε έκταση 400 στρ. στο Καραμπουρνάκι, εξακολουθούν να εμπνέουν τους νέους δημιουργούς μετατρέποντας, κάθε Σεπτέμβρη, τον άλλοτε μεγαλύτερο στρατώνα της Βαλκανικής στο μεγαλύτερο καλλιτεχνικό και μουσικό πάρκο της πόλης.
Η φετινή διοργάνωση του «Παρά θίν’ αλός» αξιοποιώντας την εμπειρία, τον εθελοντισμό, την τετραετή (2011-2015) χρηματοδότηση (330.840) της Ε.Ε. του Πεδίου Δράσεως, συνεργασίες (Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ, Σχολές Καλών Τεχνών Αθήνας και Θεσσαλονίκης) για πρωτογενή καλλιτεχνική παραγωγή, επιλέγει εκδηλώσεις για τα 100 τελευταία χρόνια ιστορίας της Θεσσαλονίκης, με μορφές έκφρασης που θα διαπερνούν την κληρονομιά της πόλης και το καλλιτεχνικό τοπίο της Ελλάδας.
Εντάσσει στο πρόγραμμα επιπλέον εκθέσεις ιστορικής τεκμηρίωσης, διεθνές συνέδριο «Ετερόδοξη νεωτερικότητα» υπό τον καθηγητή πολιτικής φιλοσοφίας Γιάννη Σταυρακάκη, συνέδριο μουσικής με συντονιστή τον προεξάρχοντα βιολιστή της ΚΟΘ Αντώνη Σουσάμογλου και λογοτεχνική σκηνή με συντονιστή τον Γιώργο Κορδομενίδη, εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού Εντευκτήριο για μια διάδραση λόγου, τέχνης και μουσικής.
Ταυτόχρονα ανοίγεται στην πόλη, επιδιώκει σύνδεση με τους δήμους της μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης, κινητοποιεί τον εθελοντισμό. Παραφράζοντας τον τίτλο της ταινίας αφιέρωμα του Βιμ Βέντερς στην Πίνα Μπάους «Tanzt, Tanzt sonnst sind wir verloren» (Χορέψτε, χορέψτε αλλιώς είμαστε χαμένοι) και το ναζιστικό μότο «Tanz macht Frei» στις εισόδους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, προσκαλούν εθελοντές (150 άτομα) κάθε ηλικίας για την τελευταία εκδήλωση-περφόρμανς στη λεωφόρο Νίκης που θα παραδώσει τη σκυτάλη στα «Δημήτρια». «Χορέψτε γιατί χανόμαστε» επισημαίνουν οι διοργανωτές και στα «Ανοιχτά παράθυρα» με ροκ συγκροτήματα του Ωδείου Καλαμαριάς, αφιερώματα στη δεκαετία του ’60, στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού, σε Θεσσαλονικείς συνθέτες μέσα από τη ματιά του Θωμά Κοροβίνη, πλαισιωμένα από βραδιές με σεφαραδίτικα από τη Σαβίνα Γιαννάτου, τζαζ από τον Σάκη Παπαδημητρίου, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη με την ΚΟΘ.
Σημείο εκκίνησης το «Πεδίο Δράσης». Με το τρίπτυχο Αισθητική-Τέχνη-Πολιτική, οι επιμελητές Θεόφιλος Τραπούλης, Μαρία Κενανίδου και Δημήτρης Μιχάλαρος, προκαλούν τη δημιουργία με μια θεωρητική προσέγγιση: Είναι δυνατόν υπό το πρίσμα της σύγχρονης τέχνης να ανιχνεύσουν στην παράδοση έναν λόγο εντοπιότητας όχι εθνικό αλλά με τα χαρακτηριστικά της νεωτερικότητας; Και αντίθετα: η σύγχρονη τέχνη μπορεί να ωφεληθεί από έναν ιστορικό λόγο χωρίς να αντλεί ακαδημαϊκά ή εθνικιστικά στερεότυπα; Δύο εκθέσεις, η «Stopover» και το «Σημείο Φυγής» σε διάλογο εξετάζουν τη σύγχρονη παραγωγή μέσα από πτυχές της ιστορίας, ο Ινδονήσιος επιμελητής Αλεξ Σουπρατόνο προσεγγίζει το θέμα «Τέχνη και ταυτότητα στις αποικιοκρατικές κοινωνίες», το Εργαστήριο Φωτογραφίας της ΑΣΚΤ του Μανώλη Μπαμπούση, επιλέγει τη «φωτογραφία ως μνήμη», ενώ στο Κόδρα Fresh, 25 τριαντάρηδες καλλιτέχνες θα προσδιορίσουν τον ρόλο και τον λόγο του νέου δημιουργού που ζει και εργάζεται στη χρεοκοπημένη Ελλάδα με το ερώτημα: «What We Want».