Αμστερνταμ
Εκθεση
Ηermitage Amsterdam www.hermitage.nl
«Ιμπρεσιονισμός: Αίσθηση και έμπνευση». Ο όρος «ιμπρεσιονισμός» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από έναν υπερόπτη τεχνοκριτικό, που σχολίασε τον πίνακα του Μονέ «Impression: Soleil Levant» («Εντύπωση: Ανατολή του ήλιου»), για να γίνει στη συνέχεια το όνομα ενός καλλιτεχνικού κινήματος από τα πιο σημαντικά της νεωτερικής τέχνης. Οι ιμπρεσιονιστές, επιδιώκοντας να αποδώσουν την οπτική εντύπωση της φυσικής επίδρασης του φωτός, τις «στιγμιαίες» χρωματικές διακυμάνσεις σε τοπία από την ύπαιθρο και την πόλη, σε προσωπογραφίες και νεκρές φύσεις, άνοιξαν ένα νέο δρόμο στη ζωγραφική, ανατρέποντας καθιερωμένους κανόνες της τέχνης τους. Η έκθεση φέρνει σε αντιπαράθεση έργα τους με πίνακες προγενέστερων καλλιτεχνών (Ντελακρουά, Ντομπινί, Ζερόμ) αλλά και ζωγράφων που είχαν κάποια επαφή με τον ιμπρεσιονισμό, αλλά ακολούθησαν δικό τους δρόμο, όπως ο Γκογκέν και ο Βαν Γκογκ. Τα έργα ανήκουν όλα στην πλούσια συλλογή του «μητρικού» μουσείου, του Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης. Εως τις 13 Ιανουαρίου.
Κοπεγχaγη
Εκθεση
Statens Museum for Κunst
www.smk.dk
«Ματίς: Επαναλήψεις και παραλλαγές». Ο Ανρί Ματίς (1869-1954), που οι τολμηρές καινοτομίες του στο σχέδιο, στις φόρμες και στο χρώμα σκανδάλισαν πολλούς στη διάρκεια της καλλιτεχνικής του διαδρομής, έθετε συνεχώς σε αμφισβήτηση τη δική του προσέγγιση στη ζωγραφική. «Η έγνοια μου είναι να προχωρήσω πιο πέρα και πιο βαθιά στην αληθινή ζωγραφική», είχε πει. Η έκθεση εστιάζεται σε μια σημαντική πλευρά της δημιουργικής διαδικασίας που ακολούθησε ο καλλιτέχνης: την επανάληψη παρόμοιων μοτίβων -νεκρές φύσεις, γυμνά, τοπία- σε ζεύγη και σειρές, με διαφορετικά χρώματα και τεχνικές (εδώ οι πίνακες «Calme et Volupte» I και II, του 1907). Παρουσιάζονται περίπου 90 εκθέματα -ελαιογραφίες, σχέδια, χαρακτικά, γλυπτά και φωτογραφικό υλικό- σε «ομάδες» δύο ή περισσότερων έργων, που αναδεικνύουν τις αναζητήσεις και τους πειραματισμούς του Ματίς σε διαφορετικά στάδια της πορείας του. Η έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 28 Οκτωβρίου, θα ταξιδέψει κατόπιν στο Μουσείο Μετροπόλιταν της Νέας Υόρκης.
Λονδiνο
Εκθεση
Βarbican Art Gallery
www.barbican.org.uk/artgallery
«Bauhaus: Art as Life». Η διάρκεια της λειτουργίας ήταν μόνο 14 χρόνια, ωστόσο η επιρροή της επιβιώνει μέχρι σήμερα. Η Σχολή Μπαουχάους ιδρύθηκε από τον Βάλτερ Γκρόπιους το 1919 στη Βαϊμάρη (μεταφέρθηκε κατόπιν στο Ντεσάου και το Βερολίνο) και έκλεισε το 1933, όταν είχε πλέον επικρατήσει το ναζιστικό καθεστώς. Πρόβαλε μια πρωτοποριακή αντίληψη για τη σύνδεση τέχνης και τεχνολογίας, ένα όραμα για την κοινωνική αλλαγή μέσα από την ολόπλευρη αξιοποίηση της ανθρώπινης δημιουργικότητας. Η έκθεση ιχνηλατεί την ιστορική διαδρομή και την επιρροή της Σχολής, παρουσιάζοντας πάνω από 400 εκθέματα -ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική, γραφικές τέχνες, φιλμ, φωτογραφίες, έπιπλα, κεραμικά-, στα οποία αντιπροσωπεύεται μια πλειάδα δημιουργών, ανάμεσά τους οι Πάουλ Κλέε, Βασίλι Καντίνσκι, Γιόζεφ και Ανι Αλμπερς, Χάνες Μέγερ, Μαριάνε Μπραντ, Λαζλό Μοχόλι-Νάγκι, Λούντβιχ βαν ντερ Ρόε. Εως τις 12 Αυγούστου.
Νeα Υoρκη
Εκθεση
Μuseum of Modern Art www.moma.org
«Alighiero Boetti: Game Plan». Αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο ενός από τους πιο ιδιόρρυθμους και δημιουργικούς καλλιτέχνες της μεταπολεμικής Ιταλίας, η έκθεση ανατρέχει στο σύνολο της διαδρομής του Αλιγκέρο Μποέτι (1940-1994), ο οποίος υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του καλλιτεχνικού κινήματος Arte Ρovera.
Παρουσιάζονται περίπου 100 έργα του, με χρονολογική σειρά, από τα πρώιμα γλυπτά του από ξύλο, χαρτόνι, τσιμέντο, αλουμίνιο, μέχρι τα «ταχυδρομικά» έργα του (στα οποία χρησιμοποιούσε φακέλους, γραμματόσημα και καρτ ποστάλ για να δημιουργήσει τα Viaggi postali, ένα εικαστικό οδοιπορικό φανταστικών ταξιδιών) καθώς και τους «χάρτες» του, πολλοί από τους οποίους ήταν υφαντοί ή κεντημένοι, σε συνεργασία με χειροτέχνες που γνώριζε στα ταξίδια του. Εως την 1η Οκτωβρίου.
Θeατρο
Μusic Box Theater
www.onemantwoguvnors
broadway.com
«One Man, Two Guv’nors». Ο Βρετανός θεατρικός συγγραφέας Ρίτσαρντ Μπιν διασκεύασε την κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι «Υπηρέτης δύο αφεντάδων», μεταφέροντας την πλοκή της φάρσας αυτής του 17ου αιώνα σε μια αγγλική παραθαλάσσια πόλη της δεκαετίας του ’60. Η παράσταση, σε σκηνοθεσία του Νίκολας Χάιτνερ, γνώρισε θριαμβευτική επιτυχία στο Λονδίνο και μεταφέρθηκε στο Μπροντγουέι με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Ο Τζέιμς Κόρντεν, ξεκαρδιστικός στον ρόλο ενός φτωχοδιαβόλου που προσπαθεί να επιβιώσει υπηρετώντας, με όλων των ειδών τα κόλπα, τα συμφέροντα δύο άσπονδων εχθρών, κέρδισε τελικά το φετινό βραβείο Τόνι καλύτερης ανδρικής ερμηνείας, νικώντας άλλα φαβορί, όπως ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν («Θάνατος του εμποράκου»). Μαζί του, ερμηνεύοντας τους δύο «αφεντάδες», παίζουν ο Ολιβερ Κρις και η Τζεμίνα Ρούπερ. Οι παραστάσεις θα διαρκέσουν έως τις 2 Σεπτεμβρίου.
Φιλαδελφεια
Εκθεση
Ρhiladelphia Art Museum www.philamuseum.org
«Gauguin, Cezanne, Matisse: Visions of Arcadia». Ιδανικός τόπος φυσικής αρμονίας, ομορφιάς και ελευθερίας, η μυθική Αρκαδία υπήρξε διαχρονικά πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες, ενώ συνδέθηκε με την Εδέμ και τη νοσταλγία για τον «χαμένο παράδεισο». Στις αρχές του 20ού αιώνα τα όνειρα για την Αρκαδία ξαναζωντάνεψαν στον κόσμο της τέχνης. Σε αυτή την εποχή επικεντρώνεται η έκθεση, της οποίας κεντρικός άξονας είναι τρεις πίνακες -«Μεγάλες λουόμενες» (1906), του Σεζάν (φωτ.), «Από πού ερχόμαστε; Τι είμαστε; Πού πάμε;» (1898) του Γκογκέν και «Λουόμενες στην ακροποταμιά» (1909-17) του Ματίς. Διαφέρουν σε στυλ, αλλά υπάρχει ένα κοινό στοιχείο: γυμνές γυναίκες σε ειδυλλιακό τοπίο, εικόνες μιας γαλήνιας, γόνιμης αρμονίας. Παρουσιάζονται συνολικά 40 έργα, στα οποία περιλαμβάνονται πίνακες του Ρουσό, του Πουσέν, του Κίρχνερ, του Πικάσο, του Σινιάκ, του Ντελονέ και του Κορό. Εως τις 3 Σεπτεμβρίου.
Ο Σαίξπηρ στο Λονδίνο των Ολυμπιακών
Ενα αντίτυπο των απάντων του Σαίξπηρ, που για χρόνια συντρόφευε τους φυλακισμένους αγωνιστές του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου στο Roben Island της Ν. Αφρικής, προσφέροντάς τους παρηγοριά και έμπνευση, εκτίθεται αυτές τις μέρες στο Βρετανικό Μουσείο, στο Λονδίνο. Πολλοί κρατούμενοι είχαν σημειώσει αγαπημένα τους αποσπάσματα, ανάμεσά τους ο Νέλσον Μαντέλα, ο οποίος είχε υπογράψει δίπλα στη φράση από τον «Ιούλιο Καίσαρα»: «Οι δειλοί πεθαίνουν πολλές φορές πριν από το θάνατό τους/Ο γενναίος γεύεται τον θάνατο μόνο μία φορά». Ανοιγμένο σε αυτή τη σελίδα, το βιβλίο είναι ένα από τα 150 εκθέματα στο αφιέρωμα «Shakespeare: Staging the World», που διοργανώθηκε με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες και με στόχο να αναδείξει τη θέση του Βάρδου στο παγκόσμιο στερέωμα, τη διαδρομή του έργου του εδώ και τέσσερις αιώνες. Η έκθεση, που συνοδεύεται από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό, θα διαρκέσει έως τις 25 Νοεμβρίου.