ΑΠΩΛΕΙΑ. Με έναν αποχαιρετισμό στο twitter από τους γιους του «Καλό ταξίδι πατέρα» έγινε χθες γνωστός ο θάνατος του Μιχάλη Μενιδιάτη, που καιρό τώρα ταλαιπωρείτο από την επάρατη νόσο. Ενας από τους σημαντικούς λαϊκούς ερμηνευτές της μεταπολεμικής γενιάς, με δικό του ύφος ερμηνείας και χροιά φωνής, από τους «άρχοντες» του τραγουδιού όπως του άρεσε να τον αποκαλούν, ήταν για χρόνια ένα από τα μεγάλα ονόματα της νυχτερινής διασκέδασης.
Επιβλητική παρουσία, κομψός πάντα και βαρύς, με τη χαρακτηριστική αυστηρότητα των παλιών τραγουδιστών, όνομα στα κέντρα αλλά και δημιουργός μαζί με τον αδερφό του της «Φαντασίας», καθιερώθηκε με συνθέσεις του Απόστολου Καλδάρα όπως «Μην περιμένεις πια», «Περιφρόνα με, γλυκιά μου», «Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις», ενώ στη δισκογραφία έκανε την εμφάνισή του το 1957 με το τραγούδι «Θα χτίσω μια καλύβα» του Γερ. Κουβάτου.
Γέννημα θρέμμα του Μενιδίου (γεννήθηκε το 1932) και πάντα καμάρωνε γι’ αυτό -το πραγματικό του επώνυμο είναι Καλογράνης- έζησε στο ξεκίνημά του δύσκολα χρόνια. Στη βιογραφία του που έγραψε ο Κώστας Μπαλαχούτης περιγράφει το σπίτι του κοντά στην κεντρική πλατεία του Μενιδίου, τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση, τις εργασίες που έκανε μαζί με τα αδέρφια για να βοηθήσουν την οικογένεια, πουλώντας ξύλα, μέλι, βούτυρο και λουλούδια.
Ο πατέρας του δεν ήθελε να ακούσει για πάλκο και μπουζούκια, όμως το μικρόβιο ξεκίνησε όταν πήγε με ένα φίλο του στου «Ζοζέφ» στον Πειραιά.
Για πολλούς ο Μενιδιάτης ήταν θρύλος στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, τότε που η Ελλάδα άρχισε σιγά σιγά να διψάει για μια καλύτερη ζωή. Σύνδεσε το όνομά του με τα καλύτερα μπουζούκια της εποχής, τη διασκέδαση με το σπάσιμο των πιάτων, τις γενιές εκείνων που μπορούσαν να συντηρούν την εκτόνωση στα πρώτα τραπέζια. Ηταν όμως ο ίδιος που έκανε την ταλαιπωρημένη Ελλάδα στις φτωχογειτονιές, να κλάψει με τις ερμηνείες στο «Πετραδάκι πετραδάκι», αλλά και τα τραγούδια, του Ακη Πάνου «Είδα τα μάτια σου κλαμένα καλή μου», του Καραμπεσίνη «Πήραν τα στήθια μου φωτιά» κ.ά. Συνεργάστηκε επίσης με τον Διονύση Σαββόπουλο στη μουσική για την ταινία «Happy Day».
Του άρεσε να διηγείται τα χρόνια της «Φαντασίας» για τους διάσημους θαμώνες της, τότε που τραγουδούσε για τον Ωνάση και την Τζάκυ, τον Αντονι Κουήν, αλλά και τους Ελληνες πολιτικούς όπως τον Ανδρέα Παπανδρέου που του άρεσε να ακούει το «Γεννήθηκες για την καταστροφή». Αλλά και τη βραδιά που μπήκε στο μαγαζί «ο στρατάρχης Τίτο με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο».
Το τελευταίο αντίο στον Μιχάλη Μενιδιάτη θα δοθεί την Πέμπτη στις 5.30 στον Αγιο Βλάσσιο (κεντρική πλατεία Μενιδίου).