Αμβουργο
Εκθεση
ΜΚG-Ηamburg
www. mkg-hamburg.de
«Ο Πικάσο σε φωτοπορτρέτα». Ο Πάμπλο Πικάσο δεν απέφευγε τον φωτογραφικό φακό, αντίθετα τον χρησιμοποιούσε για να κτίσει τη δημόσια εικόνα του. Αφηνε διάσημους φωτογράφους, όπως ο Ρίτσαρντ Αβεντον (εδώ ένα πορτρέτο του Πικάσο, του 1958), ο Ανρί Καρτιέ-Μπρεσόν, ο Μπρασάι, ο Σέσιλ Μπίτον, ο Μαν Ρέι και πολλοί άλλοι λιγότερο γνωστοί, να τον απαθανατίζουν σε προσεκτικά σκηνοθετημένες πόζες που αντανακλούσαν τόσο την εκρηκτική, ευμετάβλητη προσωπικότητα του Ισπανού ζωγράφου που σφράγισε το καλλιτεχνικό τοπίο του 20ού αιώνα, όσο και το ταλέντο του φωτογράφων. Στις περίπου 250 φωτογραφίες που παρουσιάζονται στην έκθεση, ο Πικάσο εμφανίζεται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ζωής του, μόνος ή μαζί με πρόσωπα με τα οποία συνδέθηκε, σε κλειστούς χώρους, ατελιέ, ή με φόντο τόπους που του ήταν οικείοι, όπως η Μαδρίτη, το Παρίσι και η νότια Γαλλία. Εως τις 21 Οκτωβρίου.
Βασιλεια
Εκθεση
Fondation Beyeler
www. fondationbeyeler.ch
«Jeff Koons». Αναδρομικό αφιέρωμα στον Τζεφ Κουνς (γενν. 1955), τον Αμερικανό καλλιτέχνη ο οποίος εδώ και δεκαετίες επιχειρεί να συνδυάσει την «υψηλή» και την «μπανάλ» τέχνη με τρόπους που έχουν προκαλέσει σκληρές αμφισβητήσεις, εξασφαλίζοντάς του παράλληλα περίοπτη θέση στο καλλιτεχνικό προσκήνιο (εδώ οι «Winter Bears», 1988). Η έκθεση εστιάζεται σε τρεις από τις σημαντικότερες σειρές έργων του, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τα κύρια στάδια στην εξέλιξή του. Η σειρά «The New» περιλαμβάνει πρώιμα έργα («ready-made» σκεύη καθαρισμού που συμβολίζουν το καινούργιο και το αγνό), η «Banality» τα γλυπτά από πορσελάνη ή ξύλο που θυμίζουν κιτς διακοσμητικά αντικείμενα (ανάμεσά τους και τα «σκανδαλιστικά» γλυπτά με πρωταγωνίστρια την Τσιτσιολίνα, πρώην σύζυγο του Κουνς), ενώ η σειρά «Celebration», με έργα των τελευταίων είκοσι χρόνων, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, γλυπτά από ατσάλι και ζωηρόχρωμους πίνακες μεγάλου μεγέθους όπου ο Κουνς εκθειάζει την παιδικότητα και την προσιτή σε όλους απόλαυση της ομορφιάς. Εως τις 9 Σεπτεμβρίου.
Κιεβο
Εκθεση
ΡinchukΑrtCentre
www. pinchukartcentre.org
«Anish Kapoor». Γεννημένος στην Ινδία και εγκατεστημένος στο Λονδίνο από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Ανίς Καπούρ (γενν. 1954) έχει επιδιώξει να συνδέσει την τέχνη με τη μηχανική, τη γλυπτική με την αρχιτεκτονική, δημιουργώντας εντυπωσιακά έργα σαν το κανόνι που εκτοξεύει ρευστό κόκκινο κερί, καθρέφτες που παραμορφώνουν ό, τι αντανακλούν, μνημειώδεις λοφίσκους από χρωματιστό τσιμέντο (φωτ.). Οι εκθέσεις του, από το Λονδίνο μέχρι τη Βομβάη, τη γενέτειρά του, προσελκύουν πάντα μεγάλο αριθμό επισκεπτών. Οπως έχει πει ο ίδιος, τα έργα του χαρακτηρίζονται από δυαδικότητες: στερεότητα και ρευστότητα, παρουσία και απουσία, απτό και ακαθόριστο, φως και σκοτάδι. Η έκθεση, το πρώτο μονογραφικό αφιέρωμα στον Καπούρ που διοργανώνεται στην ανατολική Ευρώπη, περιλαμβάνει μια ανθολογία από τα πιο εμβληματικά έργα του μαζί με ένα νέο μνημειακό γλυπτό από ατσάλι που κατασκευάστηκε ειδικά για το Κέντρο Τέχνης Πίντσουκ. Εως τις 30 Σεπτεμβρίου.
Λονδινο
Εκθεση
Τate Modern
www.tate.org.uk
«Edvard Munch: The Modern Eye». Αφιέρωμα στον Εντβαρντ Μουνκ (1863-1944) που αναδεικνύει τη σύνδεση του Νορβηγού ζωγράφου με τον μοντερνισμό, παρουσιάζοντας έργα του από τον 20ό αιώνα. Ο ζωγράφος της περίφημης «Κραυγής» συχνά κατατάσσεται στους συμβολιστές του 19ου αιώνα, ωστόσο η έκθεση δείχνει πώς συνδέθηκε με τη νεωτερικότητα και πώς επηρεάστηκε από τις τεχνολογικές εξελίξεις της εποχής (φωτογραφία, κινηματογράφος). Αντλησε έμπνευση από την καθημερινή ζωή έξω από το ατελιέ του, όπως φαίνεται σε έργα που απεικονίζουν σκηνές δρόμου, αλλά και περιστατικά που περιγράφονταν στις εφημερίδες, ενώ συχνά αξιοποιούσε τις νέες τεχνικές των οπτικών εφέ για να δημιουργήσει την εντύπωση που επιθυμούσε. Η έκθεση παρουσιάζει 80 έργα του, ανάμεσά τους 60 ελαιογραφίες (εδώ ο πίνακας «Ο ήλιος», 1916), έργα σε χαρτί, φωτογραφίες και μία ταινία. Εως τις 14 Οκτωβρίου.
Λοσ Αντζελεσ
Εκθεση
J. Paul Getty Museum
www.getty.edu
«Gustav Klimt: The Magic of Line». Φέτος εορτάζεται η 150ή επέτειος της γέννησης του Γκούσταβ Κλιμτ (1862-1918) και η έκθεση αυτή είναι ένα από τα πολλά αφιερώματα στον Βιεννέζο καλλιτέχνη που έχουν διοργανωθεί στην Αυστρία και άλλες χώρες. Επικεντρώνεται στα έργα του σε χαρτί, παρουσιάζοντας περίπου 100 έργα, μέσω των οποίων ιχνηλατείται η εξέλιξη του Κλιμτ από τον πρώιμο ακαδημαϊκό ρεαλισμό και τα ιστορικά θέματα της περιόδου 1880-1890, μέχρι τα τολμηρά αριστουργήματα που τον έκαναν διάσημο και του εξασφάλισαν περίοπτη θέση στη νεωτερική τέχνη του 20ού αιώνα. Τα έργα παρουσιάζονται σε χρονολογική διάταξη και περιλαμβάνουν πορτρέτα, γυμνά, αλληγορίες, σε μεγάλη ποικιλία στυλ και τεχνικών: σχέδια με κιμωλία και μολύβι, υδατογραφίες και έργα ζωγραφισμένα με ρευστό χρυσό (μία από τις αγαπημένες του τεχνικές). Εως τις 23 Σεπτεμβρίου.
Νεα Υορκη
Θεατρο
Richard Rodgers Theater
www.porgyandbessonbroadway.com
«The Gershwins’ Porgy and Bess». Το έργο των Τζορτζ και Αϊρα Γκέρσουιν «Πόργκι και Μπες», «φολκ όπερα» όπως το χαρακτήρισαν οι δημιουργοί του, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1935 και έχει αποκλειστικά μαύρους πρωταγωνιστές, κάτι ιδιαίτερα τολμηρό για την εποχή. Με κέντρο την περιπετειώδη σχέση ανάμεσα στην όμορφη Μπες, που την κυνηγάει το κακό παρελθόν της, και τον ανάπηρο Πόργκι, που την αγαπάει απελπισμένα και κινδυνεύει για να τη σώσει, το έργο δίνει μια όψη της ζωής των μαύρων στον αμερικανικό Νότο και περιέχει τραγούδια που έγιναν διάσημα, ανάμεσά τους το περίφημο «Summertime». Στη νέα διασκευή του έργου, από την Νταϊάν Πάουλους, η Οντρα Μακντόναλντ ερμηνεύει την Μπες και ο Νορμ Λιούις τον Πόργκι. Η παράσταση θριάμβευσε στα φετινά βραβεία Τόνι, καθώς κέρδισε το βραβείο «νέας παραγωγής μιούζικαλ», ενώ η Οντρα Μακντόναλντ πήρε το έκτο της Τόνι καλύτερης ηθοποιού σε μιούζικαλ.
Αφαίρεση στο Μουσείο Γκουγκενχάιμ
Από τη δεκαετία του 1930 και στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Νέα Υόρκη φιλοξένησε Ευρωπαίους καλλιτέχνες που αναζήτησαν εκεί καταφύγιο από τις ναζιστικές διώξεις και τα δεινά του πολέμου. Η επιρροή τους ήταν σημαντική στην αμερικανική καλλιτεχνική σκηνή και σίγουρα συνέβαλαν στην ανάδυση του πρώτου καλλιτεχνικού κινήματος που γεννήθηκε στις ΗΠΑ για να αποκτήσει παγκόσμια φήμη: του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, μιας από τις εκδηλώσεις της επιστροφής στην αφαιρετική ζωγραφική τα μεταπολεμικά χρόνια. Σε αυτήν την εξέλιξη είναι αφιερωμένη η έκθεση «Art of Another Kind: International Abstraction and the Guggenheim» στο Μουσείο Γκουγκενχάιμ της Νέας Υόρκης, το οποίο υποστήριξε την ανάπτυξη αυτού του ρεύματος. Μεταξύ των καλλιτεχνών που εκπροσωπούνται είναι ο Τζάκσον Πόλοκ, ο Ρόμπερτ Ράουσενμπεργκ, ο Μαρκ Ρόθκο (εδώ ένας πίνακας του 1949), ο Γουίλεμ ντε Κούνινγκ, ο Αντονι Τάπιες, ο Λούτσιο Φοντάνα και ο Ιβ Κλάιν.