Για 36 χρόνια μεγάλωσα διχασμένος: τρεις μήνες το καλοκαίρι στην παραθαλάσσια Βουλιαγμένη και εννέα μήνες τον χειμώνα στο κέντρο της Αθήνας. Ελειψα βέβαια δέκα χρόνια στο εξωτερικό. Με το που γύρισα αμέσως μετακόμισα δύο χρόνια και κάτι στο «μοδάτο» Μεταξουργείο! Και τώρα, εδώ και σχεδόν έξι μήνες πια, η επιστροφή στη Βουλιαγμένη.
Τοπογραφικά το Μεταξουργείο και η Βουλιαγμένη έχουν κοινό σημείο τούς λόφους… Τρεις λόφοι θέα σε απόσταση περπατήματος από το Μεταξουργείο (Λυκαβηττού, Ακρόπολης και Φιλοπάππου).
Στις παρυφές τριών μικρών λόφων χτισμένη και η Βουλιαγμένη, με δυο χερσονήσους, το Μικρό και το Μεγάλο Καβούρι.
Απλετη θέα στον Υμηττό, την Πάρνηθα, την Ακρόπολη και σε κάποια υπερυψωμένα σημεία τον Πειραιά και τον Σαρωνικό το Μεταξουργείο.
Απλετη θέα στον Σαρωνικό, την Αίγινα, την Πελοπόννησο στη Βουλιαγμένη… και αυτοί που είναι λίγο πιο ψηλά και προς το Καβούρι συντονίζουν τη θέα τους με αυτούς στα ψηλά στο Μεταξουργείο, βλέποντας μέχρι τον Πειραιά και τη Σαλαμίνα.
Αλλά όμως τι καταφέραμε εμείς οι κάτοικοι τα τελευταία δέκα χρόνια! Μεταμορφώσαμε τα ασχημόπαπα σε κύκνους.
Τα παραδοσιακά αστικά σπίτια του Μεταξουργείου μεταμορφώθηκαν σε σπίτια μηδενικών ρύπων. Οι κήποι τους ξαναφτιάχτηκαν και το ίδιο κάναμε και με τα λίγα παραδοσιακά εξοχικά που είχαν μείνει στη Βουλιαγμένη. Το τελικό αποτέλεσμα είναι απίστευτο με μια αίσθηση αίγλης, δέους και περηφάνιας που σε κάνει να αισθάνεσαι μικρός μπροστά σε αυτά που ο ίδιος έχεις πετύχει.
Από την άλλη τι θάρρος δείξαμε γκρεμίζοντας και στις δύο περιοχές παραπάνω από το 80% των πολυκατοικιών που έφτιαξαν οι γονείς μας από το 1960 μέχρι το 1990. Και οι καινούργιες μονοκατοικίες που τις αντικατέστησαν, πλήρως εναρμονισμένες με το τοπίο και μηδενικών ρύπων. Αλλά και οι καινούργιες πολυκατοικίες απίστευτες! Από όποια μεριά και να τις δεις νομίζεις ότι είναι παρατηρητήρια πουλιών μέσα στο δάσος.
Οι καινούργιες πολυκατοικίες στη Βουλιαγμένη προσαρμόστηκαν μέσα στον βράχο, όπως είχαν πρωτοστατήσει σε πρώιμο επίπεδο τα εξαίρετα ξενοδοχεία του Αστέρα πριν από 50 χρόνια. Η εικόνα μοναδική τού να κολυμπάς στον κόλπο της Βουλιαγμένης και το μόνο που σε κάνει να καταλάβεις ότι υπάρχουν σπίτια στους λόφους ανάμεσα στα πεύκα είναι μερικές αντανακλάσεις τζαμιών και τα πολύχρωμα μαγιό των δεσποινίδων που περπατούν στην αυλή τους.
Και για τους δύο δήμους τι να πρωτοπώ! Υπάλληλοι περήφανοι, ευγενικοί, επαγγελματίες που σε κάνουν να ντρέπεσαι αν σου πέσει ένα σκουπιδάκι κάτω. Με τον αθηναϊκό ποδηλατόδρομο να σε φέρνει από το Μεταξουργείο στη Βουλιαγμένη σε 30 λεπτά. Με όμορφα πλατιά πεζοδρόμια και στις δύο γειτονιές, με ωραία καθαρά παγκάκια (πέτρινα και ξύλινα) να απολαμβάνεις την Ακρόπολη στη μια γειτονιά και το ηλιοβασίλεμα στην άλλη. Με εμπορικούς δρόμους πεντακάθαρους που αστράφτουν, με χαμογελαστούς πωλητές και με τόσο όμορφα εστιατόρια!
Μα πάνω από όλα οι άνθρωποι και στις δύο γειτονιές! Ανθρωποι περήφανοι, ευγενικοί, αποφασιστικοί, αντιμετωπίζουν τη ζωή με ψηλά το κεφάλι! Με το που εμφανίζεται πρόβλημα… αμέσως με ολοκληρωμένη άποψη, και διάθεση για δημιουργική συζήτηση, το αντιμετωπίζουν εν ριπή οφθαλμού. Ακόμα και αυτοί που έφτασαν χρόνια τώρα στην Ελλάδα από άλλες χώρες, μιλάνε πλέον εξαίρετα ελληνικά, έχουν ενταχθεί πλήρως στο σύστημά μας, με τα χαρτιά τους, την κοινωνική ασφάλισή τους, την οικογένεια, το σπίτι τους.
Δύσκολο να συγκρίνω τις δύο γειτονιές, γιατί και οι δύο είναι μοναδικές.
Και ευτυχώς που ήδη οι υπάλληλοι και των δύο δήμων αφιερώνουν λιγότερο από 40% του χρόνου τους για να συντηρούν σε άψογη κατάσταση τα πάντα και το υπόλοιπο 60% του χρόνου τους το αφιερώνουν στον σχεδιασμό των βελτιώσεων που θα γίνουν την επόμενη δεκαετία!
* Ο κ. Σάββας Κοντός ασχολείται επαγγελματικά με τα χρηματοοικονομικά.