Εχω πάει μόνο μια φορά στο Osterman στην περιοχή της Αγίας Ειρήνης, στον αριθμό 10, στο κέντρο της Αθήνας, και μάλιστα νωρίς, λίγο μετά τις 9, και τραπέζι για φαγητό δεν υπήρχε. Ευγενικά τα παιδιά, μας βρήκαν σκαμπό για να καθήσουμε και να φάμε κάτι, είναι τόσο ιδιαίτερος ο χώρος, το παλιό υφασματάδικο που έγινε μπαρ – ρεστοράν – σημείο συνάντησης για όλες τις ώρες της ημέρας, που δεν φεύγεις εύκολα. Κι ας ξέρεις ότι πλέον έχεις πολλές εναλλακτικές στην περιοχή.
Είναι ψηλοτάβανο, αρχοντικό, μέσα κι έξω, νιώθεις ότι κερδίζεις κάτι από την αίγλη και τη μαγεία της παλιάς Αθήνας. Ο χρόνος σταματάει, χαζεύεις τις αχνές ζωγραφιές στο ταβάνι, προφασίζεσαι πως θέλεις να πας στην τουαλέτα, για να ανέβεις τη μεγάλη, ξύλινη σκάλα, να χαζέψεις στο πλάι του αρ ντεκό χωρίσματος με τα τραπέζια φαγητού, το ασπρόμαυρο δάπεδο, την μπάρα με τα κοκτέιλ, τους νεαρούς ζωγράφους, τους μουσικούς, τις παρέες,τα αγόρια και κορίτσια, μικρά και μεγάλα, τις παλιές αφίσες στους τοίχους (οι οποίες μάλλον έχουν ξεμείνει), να νιώσεις ασφάλεια στη νοσταλγία.
Τρως και πίνεις. Κουβεντιάζεις κυρίως. Και παρατηρείς. Το φαγητό μπορεί να αργήσει λίγο, αλλά καλύτερα να το ξέρεις από πριν και να απολαύσεις την παρέα και το μέρος. Βαφτισμένο το μέρος από μια ταινία του Σαμ Πέκινπα που δεν έχω δει αλλά τώρα θέλω να δω («The Osterman Weekend»), έχει ξύλο παντού, μια αίσθηση γαλλικού μπιστρό, με τραγανές πατάτες τηγανητές, χωρίς πολλά λάδια, ωραίες σαλάτες (ξεχώρισα μία που παραγγείλαμε δύο φορές με πρασινάδα και σαγανάκι τυρί), και φυσικά κρέας, φιλέτο, με διαφορετικές σος, ψημένο σωστά, χορταστικό, αλλά και πάπια σε στυλ Osterman. Η κουζίνα πρέπει να βρει σίγουρα τον ρυθμό της, είναι πολύ καινούργιο το μέρος. Ευτυχώς και οι τιμές είναι συμπαθητικές.
Το παιχνίδι κερδίζει η ατμόσφαιρα. Στο υφασματάδικο του Συμεωνίδη. Νεοκλασικό των αρχών του 1900, χτισμένο σε μια πλατεία που δείχνει πως χτυπούσε κάποτε εκεί η καρδιά της Αθήνας, αστικό ακίνητο, σε μια αστική περιοχή. Γιατί δύσκολα μπορείς να νιώσεις την ατμόσφαιρα της παλιάς Αθήνας, δεν τη συναντάς συχνά…
Οσο για το πατάρι και το ύψος του χώρου προσθέτουν μία θεατρική διάσταση, παρ’ ότι θα το θέλαμε πιο προσεκτικά φωτισμένο για να αναδειχτεί η θεατρικότητα του χώρου. Στην περιοχή, παρότι υπάρχουν πολλες επιλογές πλέον, το Osterman είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική στο εμπορικό τρίγωνο. Του παλιού αστικού μεγαλείου.