Είναι κυριολεκτικά στο κέντρο της Αθήνας και μας καλεί να ονειρευτούμε… το κέντρο της Αθήνας. Η έκθεση του Rethink Athens φιλοξενείται αυτές τις μέρες στον χώρο πολλαπλών χρήσεων του μετρό στο Σύνταγμα, και θα είναι εκεί μέχρι την ερχόμενη Τρίτη, 26 Μαρτίου, από τις 9 το πρωί ώς τις 9 το βράδυ. Είναι τα σχέδια και οι μακέτες που κατατέθηκαν και διακρίθηκαν στον διαγωνισμό που διοργάνωσε η Στέγη Γραμμάτων για την ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου.
Πέρασα από εκεί το προηγούμενο Σάββατο το μεσημέρι. Παρότι ήταν τριήμερο, ο κόσμος ήταν πολύς. Που δεν περνούσε τυχαία. Ηξερε για την έκθεση και ήθελε να τη δει προσεκτικά.
Τι θυμάμαι περισσότερο από αυτή την επίσκεψη; Πέρα από τις προτάσεις, τους ίδιους τους Αθηναίους, κυριολεκτικά κάθε ηλικίας, από εγγόνια μέχρι παππούδες και γιαγιάδες. Κανένας δεν περνάει βιαστικά. Ολοι στέκονται πολλή ώρα μπροστά σε κάθε πρόταση, επιστρέφουν και ξανακοιτούν τις προτάσεις που διακρίθηκαν με βραβεία ή επαίνους. Αλλοι κρίνουν και συγκρίνουν. Αλλοι φωτογραφίζουν (με κρυφό καμάρι) το όνομα που αναγράφεται δίπλα στις μακέτες. Υπάρχουν και αυτοί που στήνουν συζήτηση, ενίοτε έντονη, που δεν αργεί καθόλου να καταλήξει στα πολιτικά. «Καλό είναι να συζητούν οι άνθρωποι, έστω και έντονα», σχολιάζει δίπλα μου ένας από τους επισκέπτες. Και κάποιος άλλος, νεαρός, βλέποντας ένα από τα σχέδια επίσης μονολογεί δυνατά: «Πόσο θα μείνουν όρθια όλα αυτά;», αναλογιζόμενος προφανώς τις διόλου σπάνιες και άστοχες καταστροφές αυτής της πόλης, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Η πιο έντονη εικόνα που κράτησα βγαίνοντας από την έκθεση δεν ήταν για κάποια από τις προτάσεις, παρότι αρκετές είχαν πολύ ενδιαφέρον, ακόμα κι εκείνες που δεν πήραν κανέναν έπαινο ή διάκριση.
Εκείνο που περισσότερο κράτησα ήταν η εικόνα των Αθηναίων, ιδίως της τρίτης ηλικίας, που έφτασαν μέχρις εκεί για να «δουν» όψεις της πόλης τους στο μέλλον. Και όλοι χαθήκαμε για λίγο σε μια μελλοντική Πανεπιστημίου, κατάφυτη, ζωντανή, καθαρή, με νερά, καταρράκτες, πέργκολες. Για λίγο, όλοι ονειρευτήκαμε την πόλη που θα θέλαμε να έχουμε.