Οι άσημοι της συμμαχικής νίκης

Οι άσημοι της συμμαχικής νίκης

2' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

PAUL KENNEDY

Engineers of Victory

εκδ. Random Ηouse

Οι νίκες στα πεδία των μαχών δεν κερδίζονται μόνο από εμπνευσμένους ηγέτες, φημισμένους στρατηγούς και ηρωικούς στρατιώτες, αλλά και από άσημους αξιωματικούς στα μετόπισθεν, επιστήμονες στα ερευνητικά εργαστήρια και μάνατζερ στην πολεμική βιομηχανία. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα του νέου βιβλίου του ιστορικού Πολ Κένεντι «Οι μηχανικοί της νίκης».

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Γέιλ, γνωστός διεθνώς για το βιβλίο του «Η άνοδος και η πτώση των μεγάλων δυνάμεων», αναδεικνύει τώρα τη συνεισφορά στελεχών και οργανισμών, που πρόσφεραν το τακτικό πλεονέκτημα, χωρίς το οποίο τα στρατηγικά σχέδια των Συμμάχων δεν θα στέφονταν με επιτυχία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Περιγράφει με γλαφυρότητα τις καινοτόμες ιδέες και τα «έξυπνα» οπλικά συστήματα, που αναπτύχθηκαν για να λύσουν πρακτικά προβλήματα ενός πολυδιάστατου πολέμου, συνεισφέροντας έτσι αποφασιστικά στη συμμαχική νίκη, χωρίς ποτέ οι συντελεστές τους να λάβουν τη δημόσια αναγνώριση που τους αναλογεί. Οταν ο Τσόρτσιλ και ο Ρούζβελτ συναντήθηκαν στην Καζαμπλάνκα τον Ιανουάριο 1943 έθεσαν πέντε στρατηγικούς στόχους για την άνευ όρων παράδοση του εχθρού:

1. Τον έλεγχο του Ατλαντικού, ώστε οι νηοπομπές με προορισμό τη Βρετανία να προστατευθούν απο τη θανάσιμη απειλή των γερμανικών υποβρυχίων.

2. Την εξουδετέρωση των αστραπιαίων επιθέσεων του γερμανικού στρατού.

3. Την κυριαρχία στον εναέριο χώρο πάνω από τη Δυτική και την Κεντρική Ευρώπη.

4. Την απόβαση στις ακτές της κατεχόμενης Ευρώπης.

5. Την επίθεση κατά της Ιαπωνίας από τα νησιά του Ειρηνικού.

Οι στόχοι

Ολοι αυτοί οι στόχοι υλοποιήθηκαν κατά το πλείστον στους επόμενους 18 μήνες, οπότε η πλάστιγγα του πολέμου έγειρε οριστικά υπέρ των Συμμάχων, της Βρετανίας, της Αμερικής και της Σοβιετικής Ενωσης. Κατά τον Κένεντι αυτή η επιτυχία δεν οφείλεται σε ένα μόνο παράγοντα, όχι μόνο στην ιδιοφυΐα λαμπρών στρατηγών, στην αυτοθυσία απλών στρατιωτών και στην κινητοποίηση τεράστιων ανθρώπινων και υλικών πόρων, αλλά και στην αφοσίωση των «αφανών ηρώων».

Ετσι, επισημαίνεται η εφεύρεση μικροσκοπικών ραντάρ για τον εντοπισμό των γερμανικών υποβρυχίων στον Ατλαντικό και η κατασκευή νέων τορπιλών, βομβών βυθού και εκτοξευτήρων πολλαπλών χειροβομβίδων – των «σκαντζόχειρων» για την εξουδετέρωσή τους, η αποτελεσματικότητα των θρυλικών τανκς Τ-34 και των αντιαρματικών όπλων από τον Κόκκινο Στρατό στο Ανατολικό Μέτωπο, η ενίσχυση των μαχητικών αεροσκαφών Μάσταγκ Ρ-51 με τη μηχανή Ρολς-Ρόις Μέρλιν 61, η ανάπτυξη των βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς Β-29 για την καταστροφή της στρατιωτικής και βιομηχανικής υποδομής, αλλά και αστικών κέντρων στη Γερμανία και την Ιαπωνία, ο σχεδιασμός μεγάλων αεροπλανοφόρων ως ακρογωνιαίου λίθου των αεροναυτικών επιχειρήσεων κατά της Ιαπωνίας και η κινητοποίηση του τεχνικού σώματος των «θαλασσίων μελισσών» με την κατασκευή γεφυρών, δρόμων, αεροδρομίων, στρατοπέδων και νοσοκομείων, ώστε να υπερνικηθεί η «τυραννία της απόστασης» στο τεράστιο θέατρο των αμερικανικών επιχειρήσεων στον Ειρηνικό.

Ο συγγραφέας υποβαθμίζει τη σημασία που έχει αποδοθεί στην κατασκοπεία και στην αποκρυπτογράφηση των μυστικών κωδίκων του εχθρού. Γι’ αυτόν μία καλά οργανωμένη επιμελητεία συνεισέφερε περισσότερο στο νικηφόρο αποτέλεσμα μιας μάχης, παρά η συλλογή μυστικών πληροφοριών. Γι’ αυτόν καίριας σημασίας ήταν ο αποτελεσματικός συντονισμός όλων των εμπλεκομένων δυνάμεων στην απόβαση της Νορμανδίας την 6η Ιουνίου 1944. Μεγάλη σημασία δίνει επίσης στην «κουλτούρα της ενθάρρυνσης», που έδινε στους «μηχανικούς της νίκης» την ευελιξία να δοκιμάσουν νέες μεθόδους και τεχνολογίες, να διδαχθούν απο τα λάθη του παρελθόντος, να παρακάμψουν τα θεσμικά και γραφειοκρατικά εμπόδια στην αναζήτηση πρακτικών λύσεων σε φαινομενικά δισεπίλυτα προβλήματα. Εκεί από όλους τους ηγέτες υπερέβαλε ο Τσόρτσιλ, που διέθετε τη μοναδική ικανότητα όχι μόνο να εμπνέει τον λαό του, αλλά και να ξεχωρίζει το ταλέντο, να καλλιεργεί μία κουλτούρα στήριξης τολμηρών και «ανορθόδοξων» προτάσεων στην υπηρεσία της συμμαχικής νίκης.

* Ο κ. Αχιλλέας Παπαρσένος υπηρέτησε ως προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας της Ελλάδος σε Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Μελβούρνη και Γενεύη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή