Ανάμεσα στο πλήθος των επετείων και παγκόσμιων ημερών, που γιορτάζονται πλέον με εκπληκτική συχνότητα, η συμπλήρωση 40 χρόνων από την κυκλοφορία του «Dark Side of the Moon», μέσα στον Μάρτιο, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ελληνικά ΜΜΕ, με εξαίρεση κάποια μπλογκ και τις μουσικές ιστοσελίδες. Αν όχι ο κορυφαίος δίσκος των Pink Floyd, τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένους από τους πιο αφοσιωμένους και επιλεκτικούς φαν τους, είναι οπωσδήποτε ο πλέον δημοφιλής και ένας από τους πιο επιτυχημένους όλων των εποχών, έχοντας πουλήσει πάνω από 50 εκατ. αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.
Ομως, η πραγματική αξία του άλμπουμ, το οποίο είναι σχεδιασμένο για να ακούγεται ολόκληρο και όχι αποσπασματικά, ως μία άλλοτε λυρική και άλλοτε ειρωνική σύνοψη της ανθρώπινης εμπειρίας σε δέκα μέρη, είναι αδύνατον να υπολογιστεί με αριθμούς – «Money it’s a crime…» τραγουδούν οι ίδιοι σε ένα προφητικό κομμάτι για την απληστία και τη λατρεία του χρήματος. Το σκοτεινό, μελαγχολικό ταξίδι προσεγγίζει πανανθρώπινες έννοιες όπως ο φόβος της φθοράς και του θανάτου στο «Time» και το «Great Gig in the Sky» ή η απειλή της τρέλας στα -σαφώς επηρεασμένα από την ψυχική κατάρρευση του ιδιοφυούς συνθέτη και ιδρυτή του βρετανικού συγκροτήματος, Σιντ Μπάρετ, λίγα χρόνια νωρίτερα- «Brain Damage» και «Speak to me». Η μουσική του δίσκου παραμένει τόσο πρωτοποριακή και οι στίχοι του τόσο οδυνηρά επίκαιροι όσο πρέπει να φάνηκαν στο κοινό, που έσπευσε να τον προμηθευτεί από την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας του, την 1η Μαρτίου 1973 στις ΗΠΑ και στις 23 Μαρτίου στη Μεγάλη Βρετανία. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στα 25 πλέον ευπώλητα άλμπουμ στις ΗΠΑ, όπου υπολογίζεται ότι ένας στους 14 ανθρώπους κάτω των 50 ετών διαθέτει τουλάχιστον ένα αντίτυπο.