Με την πέμπτη και την όγδοη συμφωνία συνεχίστηκε στις 21 Μαρτίου ο κύκλος Μπετόβεν της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στην αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης». Η μεγάλη προσέλευση του κόσμου σχετίζεται, αναμφίβολα, με το ρεπερτόριο. Αποτελεί επίσης δείγμα της ανταπόκρισης την οποία βρίσκει η προσπάθεια αναβάθμισης της ορχήστρας υπό τον διευθυντή της Βασίλη Χριστόπουλο. Οι δε ενθουσιώδεις επιδοκιμασίες μοιάζει να επιβραβεύουν τη δουλειά, η οποία έχει ήδη γίνει.
Καθώς φαίνεται, το σύνολο τείνει να σταθεροποιηθεί σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο απόδοσης, τουλάχιστον όσο το διευθύνει ο τωρινός του διευθυντής. Μπορεί, πράγματι, τα διαρκώς βελτιούμενα έγχορδα να μην είναι πάντοτε και παντού όσο συντονισμένα θα ευχόταν κανείς ή τα κόρνα να έχουν κάποτε περισσότερες μαζεμένες άτυχες στιγμές, όπως λόγου χάριν στην όγδοη συμφωνία, ενώ στη συνέχεια να ανταποκρίνονται με μεγαλύτερη επιτυχία στις απαιτήσεις της πέμπτης. Ελπίζει, όμως, κανείς ότι σταδιακά αυτά, και άλλα παρόμοια, θα αντιμετωπιστούν.
Βασικό ζητούμενο, προκειμένου η ορχήστρα να μετασχηματιστεί σε σύνολο μεγαλύτερων αξιώσεων, παραμένει η επεξεργασία της ερμηνείας κάθε έργου, ο προσδιορισμός του ύφους της μουσικής και η ανάδειξη της διάθεσής του. Απαιτείται χρόνος και κόπος. Τεχνική αρτιότητα και ποιότητα ήχου είναι, ασφαλώς, προαπαιτούμενα και προϋποθέσεις. Ωστόσο, εκείνο το οποίο επιθυμεί να μοιραστεί με το κοινό κάθε συνθέτης είναι το περιεχόμενο του έργου.
Παραμένει γεγονός ότι η απόδοση της ανάλαφρης, θετικής διάθεσης δεν είναι απλή υπόθεση και ότι το χαμόγελο στη μουσική δεν έρχεται πάντοτε εύκολα και με φυσικό τρόπο. Ομως, αυτά είναι τα βασικά στοιχεία της όγδοης συμφωνίας του Μπετόβεν, χωρίς τα οποία το έργο καταλήγει σε άσκηση ρυθμού και δυναμικής. Στις 21 Μαρτίου η απουσία τους, ειδικά στο δεύτερο μέρος, ήταν αισθητή. Η ενέργεια με την οποία διηύθυνε ο Χριστόπουλος το τελευταίο μέρος της συμφωνίας μπορεί να μην άλλαξε τις εντυπώσεις, αλλά κέρδισε το κοινό.
Συνολικά, ο χαρακτήρας της πέμπτης συμφωνίας αποδόθηκε επιτυχέστερα. Στο δεύτερο μέρος ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη ήταν η τρυφερότητα στις λυρικές φράσεις των εγχόρδων και ο διάλογός τους με τις πιο επίσημες παραγράφους. Η ορμητική αλλά και με διαβαθμίσεις απόδοση του θριαμβικού τελευταίου μέρους έκρινε και πάλι το αποτέλεσμα, σφραγίζοντας με επιτυχία τη βραδιά.